Starcraft II: Heart of the Swarm
Starcraft II: Heart of the Swarm is Zerg geslaagd tussendoortje
Je kent waarschijnlijk het gevoel uit een goeie droom wakker te worden en je nog even om te willen draaien. Voor de heldin van Heart of the Swarm is het misschien niet meteen een goeie droom, maar wel eentje die ze absoluut wil waarmaken. Sarah Kerrigan is in Wings of Liberty namelijk grotendeels teruggekeerd naar haar menselijke vorm. De Queen of Blades zit niet meer op haar troon, maar bevindt zich op een afgelegen planeet in het bijzijn van Prince Valerian en Jim Raynor. Haar instinct doet haar weer hunkeren naar de Zerg, maar haar hoofd en Raynor zeggen haar dat ze haar ziel niet meer aan The Swarm mag geven. Hoe je met die tweestrijd omgaat, wordt duidelijk in de single player campaign van Starcraft II: Heart of the Swarm.
Natuurlijk weten de meeste Starcraft-fans dat er nog een derde deel, Legacy of The Void, aankomt. Het verhaal zullen we in deze review niet uit de doeken doen, maar deze redacteur voelde zich soms net niet betrokken genoeg met het lot van the Swarm, net omdat er steeds verwezen werd naar dat derde deel. Daardoor leek het soms alsof wat je nu deed, niet veel terzake deed. Het leek steeds alsof het echte gevecht nog moest komen, wat de finale van Heart of the Swarm wat deed verwateren.
Dat gezegd zijnde, kan je de campagne van dit tweede deel goed vergelijken met Wings of Liberty. Indien dat je dus niet aansprak, moet je ook niet verwachten dat je nu van je sokken geblazen wordt. Was je er echter meteen weg van en heb je alle missies op de Brutal moeilijkheidsgraad uitgespeeld, dan zal HotS je niet teleurstellen.
Single player: For the Swarm!
De campaign wordt net als het vorige deel mooi in missies en planeten opgedeeld. Het lijkt soms alsof je een bepaalde keuze hebt in hoe de campaign verloopt, maar uiteindelijk moet je gewoon alle missies gespeeld hebben. De volgorde van bepaalde stukken maakt niet uit, maar op een gegeven moment reis je dan naar een ander gedeelte van het Starcraft-universum en krijg je daar weer een reeks missies opgespeld. Je doet dit aan boord van je eigen Leviathan, een soort van Zerg moederschip. Het aantal kamers en de mogelijke interacties is wel kleiner dan in Wings of Liberty. Je Swarm laten evolueren gebeurt in de evolution chamber bij een wezen dat verdacht veel lijkt op de brain bug van Starship Troopers. Hij zal je een aantal missies voorschotelen waardoor je je leger op twee mogelijke manieren kan doen verbeteren.
De brain bug uit Star Ship Troopers
Een tweede luik waarin je het verloop van je campaign kan doen verschillen is Kerrigan zelf. Ze heeft een aantal krachten waaruit je kan kiezen. Per tier heb je drie keuzes, waarvan je in totaal zeven evoluties kan kiezen. Dat kan gaan van instant overlords tot het genezen van je swarm rondom jou. Indien je alles missies op Brutal wil uitspelen, zal je hier goed moeten opletten welke skills je voor welke missies gebruikt, want de Queen of Blades is wel degelijk een grote factor in bijna alle missies. Zonder haar lijkt het soms of je leger geen meter vooruit komt. Al bij al zijn de skills van units en Kerrigan niet erg uitgebreid. De evolution missies zijn ook alleen van nut om je de units te doen begrijpen en zijn niet meteen niet als uitdaging bedoeld en na een tijdje heb je dus ook geen zin meer in die missies, vooral als je de units al kent van Wings of Liberty multiplayer en gewoon wil kiezen tussen de twee in plaats van de missies echt te hoeven spelen.
In de echte missies kan je vanaf hard moeilijkheidsgraad wel spreken van een uitdaging voor de ervaren Starcraft-speler. De mensen die op Diamond of hoger niveau multiplayer spelen zullen de moeilijkheidsgraad nog iets hoger moeten instellen. Hier komt ook de herspeelbaarheid van de titel naar boven. De meeste mensen zullen weer uren zoet zijn om alle achievements te behalen, maar ook hier geldt weer: als dit niets voor jou was in Wings of Liberty, zal je de missies geen twintig keer herspelen om dat te kunnen tonen op je profiel.
Multiplayer: goeie balans of eens goed in de pot roeren en hopen dat het goed komt?
Net als bij het begin van multiplayer in Wings of Liberty, zijn er in multiplayer enkele strategieën boven water gekomen waar de meeste spelers het moeilijk mee hebben. Vooral Terran wordt geopperd als het nieuwe “OP” ras (overpowered, nvdr). Zij hebben namelijk erg veel opties over de hele lijn. De reapers worden nu meer gebruikt omwille van hun veranderingen. Hellions kunnen transformeren in de nieuwe hellbats, die erg populair waren in de bèta van Heart of the Swarm en van de widow mines is duidelijk gebleken dat ze in bijna elke matchup gebruikt worden, zowel defensief als offensief. Ook de medivac kreeg letterlijk een boost. Die is nu nog sneller en is voor veel Protoss- en Zerg-spelers te veel van het goeie.
De Protoss hebben er een mothership core, oracle en tempest bijgekregen, waardoor de Stargate-route in multiplayer eindelijk een optie is. De oracle is namelijk een erg goeie anti-ground unit en zorgt voor de nodige kopzorgen in vijandige mineral lines. De mothership core doet zowel offensief als defensief dienst als support unit met Time Warp, Photon Overcharge en Mass Recall. Het wordt een unit dat tegen elk ras en in elke situatie nodig zal zijn. De tempest wordt voorlopig nog niet zoveel gebruikt, maar zou vooral nuttig moeten zijn tegen een groot aantal mutalisks door zijn splash damage.
De zerg krijgen er de Swarm Host en Viper bij, waardoor twee problemen worden opgelost. In principe kan Zerg nu zelf een basis vanop afstand bestoken zonder zelf veel risico te lopen, vergelijkbaar met de siege tanks van Terran. In de praktijk wordt het echter niet echt succesvol toegepast. De viper daarentegen hoort vanaf nu blijkbaar bij elk late game Zerg-leger. Dankzij de mogelijkheid om units naar zich toe te trekken en ze ook nog eens hun range attacks af te nemen met blinding cloud, is het ideaal om volledig afgezette posities over te nemen.
Verder zijn er een hele hoop kleine verandering aan de gameplay doorgevoerd. Je werkertjes gaan nu automatisch bij het starten van een match naar de mineral patches. Je kan ook je hele leger selecteren door op F2 te duwen, wat voor deze redacteur in paniekmomenten vooral heel handig is. Battle.net heeft ook een volledige make-over gekregen, wat zeker nodig was. Er is nu meer ondersteuning voor groepen en clans en je kan ook met je vrienden samen replays bekijken. Dat is iets waar de community al heel lang om vraagt, al is dat niet het enige dat men heeft aangepast. Je kan nu ook de controle overnemen van units wanneer je een replay aan het bekijken bent. Dat is vooral handig om bepaalde gevechten steeds opnieuw te doen, zodat je kan oefenen om een bepaalde strategie te perfectioneren.
Hoe het zal verlopen met de balancering van Heart of the Swarm, valt natuurlijk nog af te wachten. Het aantal units dat er bij gekomen is niet bijzonder groot, maar toch speelt de game volledig anders. Op sommige vlakken was de multiplayer van Wings of Liberty wat vastgeroest, zeker in bepaalde matchups. Protoss moest ook bijna elke keer gaan voor robotics, maar dat kan nu duidelijk anders. Dit weekend kwamen alle rassen aan bod in het allereerste toernooi sinds de lancering van de game, namelijk MLG Winter Championship. Ieders vrees, dat niemand een antwoord zou hebben op de Terran Medivac drops met speedboost, werd meteen van tafel geveegd.
Een van de beste Protoss-spelers ter wereld, MC, maakte korte metten met spelers die zich volledig daarop toelegden. Om de uitslag van het toernooi niet te verklappen, zullen we niet vermelden wie er won, maar alle rassen waren echter vertegenwoordigd in de top 4. Het is duidelijk dat Heart of the Swarm de komende maanden enorm zal veranderen en er weer nieuwe en spectaculaire builds mogelijk zullen zijn. De perfecte remedie voor het wat ouder wordende Wings of Liberty.
- Intense en verslavende multiplayer
- Prijs voor aantal uren gameplay
- Enkel online
- Matige verhaallijn door aankomend derde deel