Hands-on: Transference
Transference
VR-games, ze zijn niet voor iedereen weggelegd. Wanneer we dan het voorstel krijgen om zo’n game even uit te testen op E3, houden we altijd even ons hart vast. Je wil immers niet de hele dag misselijk rond lopen. Bij Transference van Ubisoft was dat niet het geval. Het ongemakkelijke gevoel uit de game, dat heeft ons dan weer wel heel de dag achtervolgd.
Transference werd vorig jaar al voorgesteld en is een samenwerking tussen Ubisoft en niemand minder dan Elijah ‘Frodo’ Wood. Bij de eerste beelden was er vooral veel mysterie rond wat de game inhield, maar nu krijgen we stilaan meer te zien van deze psychologische thriller/puzzelgame.
Starten doen we met een kort filmpje, dat min of meer de setting uitlegt. Een wetenschapper heeft de sleutel tot het eeuwige leven ontdekt. Niet de welbekende fontein der jeugd, maar een manier om het bewustzijn in een digitale omgeving te uploaden en te laten voortleven. Zijn familieleden zijn de eerste proefpersonen.
Daarna komen we terecht in een flatgebouw met vooral veel gesloten deuren, die ons lijken te moeten leiden naar een aantal herinneringen uit het leven van de verschillende familieleden. De sfeer is echter donker en er lijkt iets mis te zijn gelopen met het experiment. Om het verhaal uit te doeken te doen, zal je de verschillende herinneringen moeten ontdekken. Dat doe je door puzzels op te lossen.
Die puzzels spelen zich af in twee werelden. Je wisselt tussen die twee werelden door het licht aan en uit te doen en door in beide werelden de juiste acties te ondernemen. Zo moesten we op een bepaald moment de frequentie van een radio in beide werelden juist afstellen om verder te kunnen gaan. In de demo waren de puzzels niet al te moeilijk, maar we bevonden ons ook aan het begin van de game en Transference teert ook veel op de sfeer die het creëert.
Die sfeer heeft wat weg van een horrorfilm in het genre van The Shining, Blair Witch Project en meer. Je hebt dus steevast het gevoel dat er iets gaat gebeuren, maar je wordt vooral op het puntje van je stoel gehouden zonder dat er echt verschrikkelijke dingen gebeuren. Een goede manier om je steeds geïnteresseerd te houden en het juiste gevoel te creëren.
Onze demo duurde maar een tiental minuten, maar deed ons wel hunkeren naar meer. Het verhaal is voorlopig nog een groot mysterie en dat mysterie willen we eigenlijk maar wat graag ontrafelen. De vraag is natuurlijk of de sfeer en het verhaal goed genoeg zijn om Transference verder te slepen. Als dat niet helemaal het geval is, dan moet het niveau van de puzzels echt wel de hoogte in.
Zoals we eerder al zeiden, is het altijd even afwachten of een game spelen in VR geen problemen aan de maag geeft, plus het is ook nog altijd een stevige investering om een VR-bril aan te kopen. Die bedenking hebben de makers van Transference ook gemaakt en dus is de game niet enkel speelbaar op PS VR, Vive en Oculus Rift, maar ook op PS4, Xbox One en pc, zonder een VR-bril. De ontwikkelaars willen duidelijk dat de game door zoveel mogelijk mensen kan gespeeld worden.
