REVIEW | Horizon: Zero Dawn Remastered is waar voor je geld

Horizon: Zero Dawn behoort tot de beste games die de PlayStation 4 te bieden heeft. De game was enorm populair en duikt ook op als easter egg in andere klassebakken zoals Death Stranding en Astrobot? Zeven jaar na de release brengt ontwikkelaar Guerrilla Games een Remastered versie naar de PlayStation 5. Dat betekent natuurlijk betere graphics in een totaalpakket met alle gelanceerde downloadbare content. Maar betekent al dat moois ook nog steeds een succesvolle game? 

Het verhaal brengt ons naar een post-apocalyptische 31ste eeuw, waar de mensheid overleeft in vrij primitieve stammen. De kringloop van het leven omvat nu ook robots die zelfbewust zijn geworden en als kudden beesten mee ronddwalen in de natuur. Ze jagen op mensen maar worden ook opgejaagd vanwege hun zeldzame onderdelen. Je kruipt in de huid van Aloy, een jonge vrouw die samen met haar vader is  verstoten van de Nora stam. Al snel komt ze in het bezit van een eeuwenoud artefact waardoor ze een betere kijk krijgt op de mechanica om haar heen. Eens volwassen trekt ze eropuit om te leren waarom ze verstoten is door haar stam, wie haar moeder was en wat de exacte geschiedenis is van de eeuwenoude ruïnes die overal opduiken. 

Horizon: Zero Dawn is een actievolle roleplaying game die zich afspeelt in een open wereld. Je jaagt op grote mechanische beesten om hun onderdelen te verzamelen die je vervolgens kunt gebruiken om wapens te maken en te upgraden. Naast het hoofdverhaal zijn er tal van zijmissies om je in te verdiepen en in die hele gameplay loop zie je toch dat er wat sleet is gekomen op de formule. De map is een warboel van ontelbare missies, die maar al te vaak in herhaling vallen. Een groot aantal zijmissies voelt aan als bezigheidstherapie, extra content om toch maar wat uren toe te voegen aan een spel dat daar eigenlijk geen nood toe heeft. Het design van de quests en de map zijn nog aan verbetering toe. 

De gameplay is helemaal hetzelfde gebleven. Je trouwe wapen is nog steeds een boog waarmee je vanop afstand de zwakke onderdelen van je tegenstanders probeert te raken. Elke tegenstander heeft andere zwaktes om te misbruiken. Zo kun je bijvoorbeeld ook valstrikken spannen die elektrische schade aanbrengen en je mechanische tegenstanders enige tijd ten gronde brengen. De gameplay werkt nog steeds goed, maar we ontbreken de vernieuwingen die Forbidden West met zich meebracht bij onder andere de combat van dichtbij en het automatisch oprapen van voorwerpen.

Het spel schittert echter in de grafische afdeling. Grafisch is het spel helemaal up to date gebracht en kan het wedijveren met het knappe Horizon: Forbidden West. Je wordt weggeblazen door de realistische weerpatronen, het zonlicht dat door de bladeren van de bomen heen schijnt om een uniek patroon aan schaduwen tevoorschijn te toveren. De wereld voelt ook levendig, doordat je overal kleine beestjes ziet wegspringen of gras ziet reageren om de wind om je heen. De natuur staat centraal in dit spel en dat wordt extra in de verf gezet door de grafische verbeteringen. Maar ook de steden zijn vernieuwd. Overal wandelen personages rond die druk in de weer zijn met hun omgeving. Dat geld ook voor je teamgenoten, die actief reageren op wat er om hen heen gebeurt.

De gezichtsanimaties van de hoofdpersonages zijn opvallend verbeterd. Er is meer dan tien uur aan extra motion-capture beeldmateriaal gedraaid om de gezichten extra goed overeen te laten komen met de gesproken conversaties. Dat werkt goed voor alle belangrijke personages, waarbij elk gesprek geloofwaardig aanvoelt. Maar er zijn ook minder belangrijke personages waarbij enkel de kaak en mond zijn gewijzigd. Hierdoor krijg je een gezicht dat je voor de helft met bewegingsloze ogen aankijkt, terwijl de mond erg enthousiast meegaat met de dialoog. Dit zorgt voor vreemde effecten die je even helemaal uit de game halen.