REVIEW | Neo op rolschaatsen in Rollerdrome

Ontwikkelaars spelen tegenwoordig steeds meer op veilig. Enigszins begrijpelijk, want bepaalde genres en gameplay elementen slaan nu eenmaal aan bij het publiek, terwijl anderen op weinig lof kunnen rekenen. Ontwikkelaar Roll7 probeert met Rollerdrome de sleur te doorbreken. Deze game heeft een unieke visie en drijft dit door in elk aspect. De gameplay is uniek, de graphics zijn pure cell shading en de muziek zit bomvol synthesizers. Is er anno 2022 nog ruimte voor dit soort games?

De jaren zeventig en tachtig stonden bol van de films die doodgewone sporten ombuigen tot dodelijke evenementen waar de hele wereld naar keek. We denken hierbij aan Death Race 2000 of Rollerball. Vooral deze laatste heeft veel impact gehad op Rollerdrome, zelfs het verhaal is gelijkaardig. Machtige bedrijven zijn heer en meester van de wereld en zijn op de proppen gekomen met een bloeddorstige sport waarin je rolschaatsend de tegenstanders moet doden. Terwijl de meeste deelnemers enkel meedoen voor het geld, probeert hoofdpersonage Kara Hassan de strijd te winnen om zo meer te weten te komen over de grote bedrijven.

Er is een uitdagende mix aanwezig tussen het uitvoeren van allerhande trucs, inkomende kogels ontwijken en iedereen aan gort knallen met je wapens. Aan de basis ligt een gameplay zoals je het kent van menig andere skateboard- of rollerbladegame. Je grindt je een weg doorheen verlaten fabrieken, supermarkten en valleien die toevallig voorzien zijn van halfpipes. Overal waar je heengaat is wel iets om trucs op uit te voeren en sierlijk door de lucht te draaien als een moordende ballerina. De besturing is simplistisch. Met slechts enkele knoppen kun je de meeste stunts wel baas. Elk terrein daagt je uit om moeilijkere stunts te leren. Voer je deze correct uit, dan gaat je score de lucht in. Belangrijk daarbij is dat je nooit rekening moet houden met je landingen. Kara komt steeds stijlvol op beide voeten terecht, zelfs na de meest waanzinnige flips. Blijkbaar zijn gebroken enkels geen probleem meer in de verre toekomst.

Goed dat je geen tijd verliest door op je gezicht te vallen, want elke map zit vol House Players die op je jagen. Elke seconde telt! Wanneer je iemand neerschiet, voegt dit toe aan je combo score. Duurt het te lang voordat je iemand anders omlegt of word je geraakt, dan stopt de combo en begin je weer van nul. Er zijn heel wat verschillende vijanden die je dus anders moet aanpakken. Sommigen sprinten naar je toe met een honkbalknuppel, anderen hebben grote schilden, raketten, robotpakken, jetpacks enzovoort. Je bent dus voortdurend in beweging om deze bullet hell te overleven. Naarmate je meer vijanden doodt, wordt het terrein eenvoudiger. Een goede start is dus vooral van groot belang. Gelukkig heb je de mogelijkheid om in slowmotion te spelen. Je kunt kortstondig de tijd vertragen om zo een heel magazijn op iemand af te vuren. Weet je deze Bullet… excuseer Reflex Time te gebruiken om kogels te ontwijken, dan gaat de tijd extra traag en doe je nog meer schade. 

Elk terrein heeft tien uitdagingen en je kunt pas naar een volgend gebied als je er genoeg van hebt voltooid. Meermaals zul je aan het vloeken zijn doordat een uitdaging net niet in je voordeel afloopt. Gelukkig is Rollerdrome wel het soort spel dat je aanmoedigt om het gewoon nog een keer te proberen. De moeilijkheidsgraad is goed gebalanceerd. De campaign start vrij rustig en naarmate je meer trucs leert, wordt het geheel pittiger. In mum van tijd overleef je zelf de meest benarde situaties. De adrenaline giert echt door je lijf wanneer je ontsnapt met nog maar enkele streepjes van je levensbalk. Je hebt verschillende wapens ter beschikking die voordelen hebben tegen bepaalde vijanden. Met de Dual Pistols schiet je bijvoorbeeld met gemak raketten uit de lucht. Of wat dacht je van een geweer met stuiterende kogels waarmee je iemand kunt neermaaien aan de andere kant van de map?

Tussen de wedstrijden door kom je meer te weten over het verhaal. Je kunt dan vrij rondlopen in een trein, kleedkamer of kantoor om kranten te lezen of radioberichten te beluisteren. Je komt alles te weten over de buitenwereld met behulp van de media en gaat nooit zelf de confrontatie aan met bazen of grote bedrijven. Je bent slechts een enorm kleine schakel in een grote wereld. Het verhaal is dus vrij zwak en je vraagt je meermaals af waarom er zelfs een verhaal aanwezig is. Heb je de campaign uitgespeeld? Dan is het plots een jaar later en mag je alles nog een keer overdoen met meer en sterkere vijanden. De campaign is slechts vier uur lang, dus deze extra modus is welkom. Al zal die enkel benut worden door de diehard fans.