REVIEW | Kingdom Hearts: Melody of Memory is er voor de fans

Square-Enix is ​​zeker niet vies van het uitvoeren van muzikale experimenten op hun bekende merken. Denk maar aan de Theatrhythm-titels gewijd aan Final Fantasy en Dragon Quest. De derde beroemde RPG-reeks, Kingdom Hearts, kon dus niet achterblijven en zodoende werd Kingdom Hearts: Melody of Memory geboren.

De gebeurtenissen die in Melody of Memory  worden verteld, beginnen na het einde van Kingdom Hearts III, in het bijzonder na de gebeurtenissen in de Re:Mind DLC. We willen niet spoilen wat er gebeurt in die games, dus we gaan je ook niet vertellen wat er aan het begin van Melody of Memory afspeelt. Het volstaat te zeggen dat het in werkelijkheid vooral een voorwendsel is om Kairi, een van de vrouwelijke hoofdrolspelers van de serie, in staat te stellen een reis naar herinneringen te beginnen, die haar ertoe zal brengen de belangrijkste gebeurtenissen van het verhaal terug te vinden. Om alles goed te volgen, kan je best ook de vorige games van Kingdom Hearts gespeeld hebben, maar het is geen noodzaak.

Memory of Melody is vanuit het narratieve oogpunt een uiterst beknopte samenvatting van wat er tot dusver is gebeurd in Kingdom Hearts. De nieuwe verhaalelementen beloofd door Nomura beslaan slechts een klein deel van het spel ergens op het einde. Als je van plan bent om te weten te komen wat er allemaal gebeurt na Kingdom Hearts III, dan zal je redelijk teleurgesteld zijn. Zoals wel vaker in de reeks gaat ook hier het verhaal niet echt bijzonder snel vooruit.

Waar Melody of Memory voor bedoeld is, is een viering van wat Kingdom Hearts was, met een kleine vooruitblik naar wat nog zal komen. De game is zo toch vooral bedoeld voor zij die de reeks al kennen. Hoewel de game (bijna) alle voorgaande hoofdstukken samenvat, wordt het verhaal nogal fragmentarisch verteld, waardoor het moeilijk te begrijpen is voor een beginneling bij zijn eerste ervaring met de serie. Door het spel met de juiste verwachtingen te benaderen, kun je genieten van deze reis vol nostalgie, zonder groot nieuws te verwachten binnen het verhaal van Kingdom Hearts.

Een ander element waarin Melody of Memory geen stap voorwaarts betekent voor de serie is op technisch of grafisch vlak. De game is ontwikkeld voor PS4, Xbox One en Switch, waardoor de game zich ook moet focussen op de zwakste telg van de drie. Je koopt de game natuurlijk ook niet om achterover te vallen van de beeldkwaliteit, maar voor de prachtige muziek die er tot in de puntjes is in verwerkt.

Nu we je hebben verteld wat je kunt verwachten van het Memory of Melody-verhaal , kunnen we doorgaan naar het eigenlijke spel. Laten we beginnen met de hoofdmodus, World Tour genaamd. Hierin zullen je in chronologische volgorde de gebeurtenissen terug vinden die tot dusver in de Kingdom Hearts-saga zijn verteld , uiteraard in de vorm van te voltooien muzikale niveaus.

Er zijn drie soorten niveaus : Field, Memory Dive en Boss fight. Het eerste type is het overheersende type, dat je het vaakst zal tegenkomen tijdens je avontuur. In deze levels zal ons team van drie helden (in eerste instantie hebben we alleen Sora, Donald en Goofy beschikbaar) zich verplaatsen over een pad op rails en onderweg talloze vijanden en obstakels tegenkomen die op het juiste tempo moeten worden aangepakt.

Ons doel is om aan het einde van de reis te komen, zonder dat je gezondheid nul bereikt. De controls zijn vrij eenvoudig: L1, R1 en A (X bij Playstation) zijn de toetsen die gewijd zijn aan de aanval. In het geval dat twee of drie vijanden op dezelfde hoogte verschijnen, zal je twee of drie toetsen moeten indrukken, waardoor twee of drie van onze helden gelijktijdig aanvallen.

Sommige speciale items vereisen dat je op de Y-knop drukt om te activeren. Tot slot stelt de B-knop ons in staat om over obstakels te springen en vliegende vijanden te bereiken, en door de knop ingedrukt te houden, kunnen we vliegen om rijen noten te pakken die ons bonuspunten opleveren. Kortom, ze vormen de basis van een ritmegame, ook al lijkt het door de visuele presentatie bijna alsof we in een normale actie-RPG van Kingdom Hearts zitten.

Sommige RPG-elementen zijn ook nog steeds van de partij. Zo kunnen we tijdens het spelen drie andere teams van helden ontgrendelen, elk met zijn eigen bijzonderheden. Aan het einde van elk level ontvang je dan ervaringspunten waarmee je kan levelen en je aanval, HP en verdediging kan verhogen. Hogere moeilijkheidsgraden zorgt ervoor dat vijanden sneller komen en soms harder slaan, dus soms eerst even levelen vooraleer je een moeilijker level probeert, is zeker niet overbodig.

Naast normale levels heb je ook Memory Dives en baasgevechten. De Memory Dives laten je vrij bewegen in plaats van je vast te zetten op een rail, maar het is nog steeds voorwaarts, zoals bij endless runners. Terwijl speelt er dan een filmpje op de achtergrond dat het verhaal van het desbetreffende personage vertelt. De baasgevechten vertegenwoordigen, zoals de naam al doet vermoeden, de meest epische veldslagen die in de serie zijn gezien. In dit geval zullen we de personages zien vechten in het midden van het scherm, terwijl de combinaties van knoppen om in te drukken naar beneden scrollen. Dankzij de jarenlange ervaring heeft het Square-Enix-team een ​​uitstekend ritmespel kunnen creëren , leuk en bevredigend, mede dankzij de uitstekende kwaliteit van de gebruikte liedjes.

Het kleine minpunt dat we wel moeten aankaarten is dat achtergrondbeweging soms storend kan overkomen. Een continu spelend filmpje bij Memory Dives of de actie in een baasgevecht kunnen soms je aandacht van de noten weg halen, waardoor je natuurlijk makkelijker eens mist en daardoor schade oploopt.

Laten we nu verder gaan met de talrijke zijmodi die aanwezig zijn, te beginnen met de Song Collection-modus . Dit is een vrij klassieke modus voor dit genre, waarmee we een van de nummers die al in de verhaalmodus zijn ontgrendeld, kunnen selecteren en opnieuw kunnen spelen. In dit geval is het natuurlijk de bedoeling om de best mogelijke eindscore te behalen in de drie beschikbare moeilijkheidsgraden. Je kunt ook enkele extra modi activeren om het spel gemakkelijker (en toegankelijker) of moeilijker te maken. De Uno Solo-modus stelt ons in staat om een ​​enkele knop te gebruiken om elke actie uit te voeren (waardoor alles veel gemakkelijker wordt), terwijl de Artist-modus het spel complexer zal maken dankzij enkele obstakels die aan het niveau zijn toegevoegd, wat echter een grotere compensatie zal opleveren in eindscore.

Er zijn ook twee multiplayer-modi, een competitief en een coöperatief. In de competitieve modus kunnen we vrienden online (of alleen lokaal op Nintendo Switch) of de CPU uitdagen in uitdagingen waarin de winnaar wordt bepaald door de eindscore. Dit is een welkome variatie op het thema, die het spel nog meer levenskracht geeft. Hetzelfde kan gezegd worden van de coöperatieve modus. Hiermee kunnen we de gametracks lokaal voltooien in het gezelschap van een vriend. In dit geval zal de ene speler Sora en de andere Riku besturen, en samenwerking is de sleutel tot het behalen van de best mogelijke score.

Om de verzameling beschikbare modi af te sluiten is er nog een Museum. Dit is geen echte modus, maar een map die alles bevat wat we tijdens het avontuur hebben ontgrendeld. En er zijn zoveel verzamelobjecten om te ontgrendelen: van films tot illustraties, van bonustracks tot personagekaarten. Het spel duurt ongeveer tien uur om te voltooien, maar als je verslaafd genoeg raakt om elk verzamelobject op te halen, kan de speeltijd gemakkelijk verdubbelen. Dat is geen geringe prestatie, aangezien de speelduur vaak een minpunt is voor games van dit genre.

Samenvattend heeft Melody of Memory ons dus positief verrast. Hoewel het geen echte voortzetting van de serie is, heeft de game ons geamuseerd en verrast dankzij een massa inhoud die we echt niet hadden verwacht. Als je dol bent op Kingdom Hearts en ritmespellen is deze zeker het bekijken waard. Als je daarentegen alleen geïnteresseerd bent in het ontdekken van de nieuwe gebeurtenissen die in het spel worden verteld, is ons advies om te wachten, want vanuit dat standpunt heeft het spel weinig te bieden.