Freedom Wars

For the Greater Good in Freedom Wars

Freedom Wars is een actie / RPG game, exclusief voor PS Vita, en werd de wereld ingestuurd door SCE Japan Studio. De game werd goed ontvangen in Japan dus onze verwachtingen zijn dan ook groot. Kan Freedom Wars het gapende gat vullen dat Monster Hunter heeft achtergelaten?

Freedom Wars plaatst ons in de toekomst waar er een grote schaarste aan grondstoffen heerst. Mensen hebben zich gegroepeerd in een soort van steden genaamd Panopticon en proberen zo, samen sterk, aan grondstoffen te geraken. Dat gaat uiteraard niet van een leien dakje aangezien andere Panopticon net hetzelfde willen en de vraag enorm veel groter is dan het aanbod. Regelmatig wordt er dan ook flink gestreden tussen de verschillende Panopticon onderling. Om de strijd om grondstoffen in hun voordeel te beslechten hebben vernuftige ingenieurs Abductors gecreëerd, een soort van robots met krachtige wapens. Abductors hebben niet alleen stevig geschut en zijn moeilijk te verslaan, ze kidnappen ook nog eens mensen. Niet zo gek dus dat alle Panopticons dergelijke Abductors aan hun zijde hebben staan in deze woeste oorlog.

In een Panopticon heerst een erg stricte samenleving, een dictatuur zeg maar, die rechten geeft aan zijn leden naargelang zijn of haar nut in de maatschappij. Intelligente mensen zoals ingenieurs zijn redelijk vrij in hun laten en doen, Sinners (zoals ons personage) moeten hun nut dagelijks bewijzen en moeten gaan strijden "For the Greater Good".

Ons personage heeft de grootste fout gemaakt die er bestaat: ze is haar geheugen verloren en heeft hierdoor niet minder dan 1 miljoen jaar straf uit te zitten. Sinners worden kort op de voet gevolgd door een Accessory die hen met heel wat regeltjes kort trachten te houden. In het begin van de game mag je hoegenaamd niets. Even neerliggen in je cel om te rusten en je krijgt weer wat jaren aan je straf toegevoegd. Tijdens een gesprek te lang wachten met antwoorden en er komen weer wat jaren op de teller. Te ver weglopen van je Accessory en je raadt het wellicht al. De berispingen vliegen je de eerste minuten al om de oren en al snel voel je je effectief gevangen en beperkt. Qua belevenis kan dit dus wel tellen. Het verhaal grijpt je niet bij het nekvel, maar weet wel voldoende te boeien om je te overtuigen om alsmaar verder te spelen om het plot te ontrafelen.

In het begin van de game maak je een personage en diens Accessory aan. Je krijgt hiervoor redelijk wat cosmetische mogelijkheden om toch een relatief uniek duo uit de mouw te schudden. Dit is altijd wel een plusje waard bij games zoals deze die ook online kunnen gespeeld worden. Ook moet je een Panopticon kiezen, bijvoorbeeld de Panopticon van Amsterdam of New York.

Qua gameplay kan je de game klasseren in de contreiën van Monster Hunter of ook bijvoorbeeld Soul Sacrifice. Net zoals eerder genoemde games krijgt de speler namelijk een heleboel missies voorgeschoteld die aan elkaar worden geknoopt door een verhaal. De missies zijn relatief repetitief, aangezien er slechts een viertal verschillende te onderscheiden zijn. Het overgrote aantal missies houdt in dat je één of meerdere Abductors moet verslaan. De verschillende soorten abductors zijn ook op één hand te tellen, al zijn er hier en daar nog wel kleine variaties per soort. Naast de eerder genoemde missies zijn er nog wat missies waarin je leden van je Panopticon moet redden van één of enkele Abductors, waar het verslaan van de Abductors geen must is. Er zijn ook een handvol stealth missies die eigenlijk veel te gemakkelijk zijn en ten slotte zal je ook af en toe een vorm van Domination moet spelen tegen een vijandelijk Panopticon. De arena's waarin je speelt komen ook erg snel terug. Al deze zaken zorgen voor een repetitief karakter, al wordt dit deels goedgemaakt door de gameplay, waarover later meer.

Het grote objectief van de game is je straf te verlagen. Bij het uitspelen van het verhaal staat de teller echter nog erg hoog. Je kan de game daarna nog wel erg veel uren verderspelen, maar of je daar dan nog zin in hebt, dat is nog maar de vraag. Je hebt er dan al wel al een 25 uur (of wat meer of minder) opzitten qua speeltijd, dus dat is al bij al niet slecht. Je straf verlagen gaat op verschillende manieren: een missie succesvol beëindigen of grondstoffen doneren. Doneren is regelmatig zelfs een plicht, want doneer je sommige zaken niet omdat je er simpelweg nog geen recht op hebt, dan word je bestraft met weer wat extra jaren op de teller.

Naargelang je vordert in de game win je Entitlement Points. Dergelijke punten kan je gebruiken als valuta om Entitlements (rechten) te kopen. De belangrijkere Entitlements zijn bijvoorbeeld het recht op wapens na een succesvolle missie, je resourcefabrieken mogen upgraden of je kameraden sterker maken. Even goed kan je minder belangrijke zaken kopen zoals bijvoorbeeld kledij, kleurenpaletten voor je kledij of stickers.

Combat in deze game vergt een beetje oefening. Het prominentste wapen in de game is de Thorn, een soort van grijphaak met doornen die je uit kan gooien. Denk aan Batmans grapple hook of het verticale manoeuvremateriaal van Attack on Titan. Je kan de Thorn gebruiken om onder meer een vijand vast te grijpen en er zo naartoe te vliegen. De Thorn is dan ook ideaal om de torenhoge Abductors aan te vallen of ander vliegende robots een flinke slag te verkopen. Ook kan je de haak vastgrijpen aan muren om naar hogere gebieden in de arena's te gaan. Aangezien er geen knop is om te springen, is dit dus je enige mogelijkheid om bijvoorbeeld op containers te kruipen of een trap over te slaan. Een andere leuke mogelijkheid om Abductors omver te trekken. Ook kan je met de Thorn vanuit de verte ammo of health oprapen in de arena's.

Buiten de Thorn krijg je twee wapensloten en kan je kiezen uit een flink wapenarsenaal bestaande uit zowel vuurwapens als meleewapens. Eén van de leukere soorten wapens zijn de meleewapens waarmee je Abductors in stukken kan zagen. Het duurt dan misschien wat langer om de Abductor te verslaan, maar je maakt het jezelf wel makkelijker wanneer je zijn kannonnen of andere projectielenspuwers afzaagt. Wapens verkrijg je door ze op te rapen van de vijand, door ze zelf te fabriceren of te kopen in een winkeltje in de Panopticon. De wisselwerking tussen het gebruik van de Thorn en de wapens vraagt in het begin wat gewenning. Na een tijdje gaat het helemaal vlot, al stoort het soms dat de camera op een lastig punt gaat hangen wanneer je weer eens met je Thorn ergens aan vasthangt.

De AI van de vijand is goed uitgewerkt, ze maken het je niet gemakkelijk. Wat soms wel stoort, is dat wanneer ze je raken het lijkt alsof je even niets meer kan doen en voor je het weet heb je je dan laten afmaken als een mak lammetje. Zo’n momenten kunnen frustreren, maar gelukkig kunnen je Accessory of je team mates je reviven of kan je respawnen op een spawnpunt naar keuze en ben je dus al snel weer terug op de been. Game Over gebeurt meestal pas wanneer je de tijdsgrens overschrijdt, maar die is meestal meer dan ruim genoeg. Zoniet dan is het upgraden van je wapens en / of een lichtjes andere tactiek toepassen meestal de redding in nood. De moeilijkheidsgraad in de game stijgt voldoende zonder helemaal over de top te gaan.

De algemene gameplay verloopt erg vlot en is dan ook leuk te noemen. Je kan je team mates aansturen met een handvol commando’s om de tactiek te bepalen en je kan naarmate je vordert uit heel wat wapens kiezen. Je kan ook heel wat handige zaken meenemen zoals granaten, health packs of vallen. Zo kom je toch aan heel wat variatie in de gameplay toe. Tot aan de voorlaatste deel in het verhaal hebben we het overigens redelijk goed kunnen trekken zonder te moeten grinden naar bepaalde resources. Met de variatie in de gameplay en het feit dat je er geen groot grindfest van moet maken, kan je het repetitieve karakter van de missies, vijanden en arena’s dan toch voor een groot deel vergeven. Net niet helemaal, want wat beter kan, kan nu eenmaal beter.

We hebben al heel wat verteld over wapens en resources, maar hoe kom je daar nu aan? Niet alleen kan je ze vinden of winnen in missies die je succesvol afrondt, je kan er ook zelf maken. Je krijgt vier verschillende fabrieken ter beschikking, waarvan de voornaamste drie bestaan uit een wapenfabriek, hospitaal en munitiefabriek. Voor alles wat je doet in een fabriek heb je resources nodig die je vergaart bij het succesvol afronden van missies.

In de wapenfabriek kan je wapens creëren, maar ook upgraden of er zaken aan toevoegen. Dat laatste is wel een gok, want sommige toevoegingen resulteren in iets positiefs, andere dan weer niet. Hoe goed je wapen wordt bij het creëren hangt af van het level van je fabriek en wat geluk. In het hospitaal kan je onder andere health packs creëren en in de munitiefabriek krijg je toegang tot een arsenaal aan granaten en andere zaken. Het fabriceren van een batch duurt enkele minuten, maar gelukkig kan je dit verkorten door burgers in te zetten die je dankbaar zijn omdat je hen in één van de voorbije missies gered hebt.

De game is overigens ook in coöp te spelen, zowel online over PSN als ad-hoc tot en met 8 spelers. Ook is er een competitief online luik. Grafisch komt de game het beste tot zijn recht in de cut scenes, want dan ziet het er erg prachtig uit. Het beeldwerk tijdens de game is iets minder, maar nog altijd meer dan voldoende, ook hebben we nooit last gehad van glitches of framedrops. Het enige storende is het feit dat er enorm veel laadschermen passeren. Zelfs de helft had nog te veel geweest. De soundtrack van de game is wel weer perfect passend en draagt bij tot het plezier.