Middle-Earth: Shadow of Mordor

Orc, Orc, Orc, Sauron versla je met een...?

Het is inmiddels al zo'n veertig jaar geleden dat de wereld afscheid moest nemen van de bekende auteur J.R.R. Tolkien. Gelukkig kunnen we dezer dagen nog steeds genieten van zijn grootste meesterwerken: The Hobbit, The Lord of The Rings en The Silmarillion. Het succes van die boeken werd nadien zo goed als geëvenaard in de legendarische filmtrilogie van The Lord of The Rings en ook qua games kwamen er enkele leuke titels op de markt, al waren er zeker ook minder succesvolle pogingen. Wat games betreft is het evenwel een hele tijd stil geweest, tot nu. Middle-Earth: Shadow of Mordor probeert een eigen weg te gaan door een eigen, nieuw verhaal te introduceren in combinatie met een innovatief gameplay-systeem. Aan ambitie ontbreekt het Warner Bros. en Monolith Productive dus alvast niet.

Ambitie staat natuurlijk niet garant voor een goed eindresultaat. Dat weerspiegelt zich ook een klein beetje in het verhaal. Persoonlijk hebben we niet echt een probleem met een volledig nieuw verhaal in Midden-Aarde, maar helaas is het niet altijd even interessant. Je krijgt wel bestaande personages zoals Gollum voorgeschoteld, maar die voelen eerder geforceerd en onregelmatig aan. Daarnaast bevat het einde van de game een conclusie die bestaat uit teleurstellende baasgevechten en een vrij grote anticlimax. 

Dat is jammer, want het concept is niet echt slecht te noemen. Je speelt zelf als Talion, een Gondoriaanse ranger die zijn zoon en vrouw verliest wanneer de troepen van Sauron zijn wachtpost aanvallen en iedereen uitmoorden. Onder leiding van de Black Hand of Sauron wordt de familie van Talion als het ware opgeofferd om de elf Celebrimbor op te roepen. Dat lukt ook in zekere zin, want net wanneer Talion zelf sterft wordt hij onverwacht uit de doden opgewekt en fuseert zijn lichaam samen met de geest van Celebrimbor de elf.

Vanaf dat moment beslissen ze samen om de vele orcs en uruk-hai in Mordor uit te roeien, gedreven door wraak en het onrecht dat hen werd aangedaan. Hun doel is de Black Hand te verslaan, maar om daar te geraken moeten ze het leger van Sauron stevig uitdunnen door kapiteinen en stamhoofden te vermoorden. Qua gameplay gebeurt dit op een manier die gelijkenissen vertoont met zowel de Batman games van Rocksteady als de Assassin's Creed-reeks van Ubisoft. Wat je dus mag verwachten is een bevredigend, doch uitdagend gevechtsysteem à la Batman: Arkham City met een loop-, spring- en klimsysteem waar de gemiddelde assassijn moet voor onderdoen.

Gezien Talion eigenlijk dood is en de geest van een krachtige elf bezit, mag je ook enkele speciale krachten verwachten. Dat begint simpel met enkele verdovende aanvallen en een indrukwekkende executie-aanval, maar naargelang je verder geraakt in de game zal je ook orcs kunnen manipuleren en via teleportatie bij een vijand kunnen verschijnen. Daarnaast kan Talion eigenlijk oneindig veel keer blijvensterven, want als hij een gevecht verliest herrijst hij gewoonweg in één van de vele torens van Mordor. Dat betekent echter niet dat er geen nadeel vasthangt aan jouw dood.

Iedere keer je sterft, zal je namelijk een impact hebben op de hiërarchie van de orcs en de uruk-hai. Als een willekeurige orc je verslaat, dan zal die gepromoveerd worden tot kapitein, inclusief bijpassende naam. Als een kapitein je vermoordt, dan zal die zijn kracht toenemen. Verslaat hij je meerdere keren, dan is er zelfs een grote kans dat hij uiteindelijk een stamhoofd wordt en wordt berschermd door meerdere kapiteinen. Het zorgt er voor dat het aantal keer dat je sterft in Shadow of Mordor een invloed heeft op de gehele spelwereld en de 'bevolking' in Mordor.

Dit alles heeft een naam: het Nemesis-systeem. Dit dynamische spel-element zorgt ervoor dat je niet tientallen uren loopt te vechten tegen naamloze, saaie vijanden. Integendeel, het voegt heel wat persoonlijkheid toe aan de game en je voelt ook gewoon de rivaliteit tussen de uruk-hai en Talion. Wanneer je een kapitein of stamhoofd  ziet verschijnen tijdens een gevecht, dan krijg je een soort mini-cutscène waarin ze je provoceren door te schelden of dreigend te kijken. Ook zullen ze Talion aanspreken als je ze een litteken hebt bezorgd in een vorig gevecht of bent weggelopen. Ze herinneren zich al deze details en zorgen ervoor dat het Nemesis-systeem bij momenten echt heel indrukwekkend tot uiting komt.

Je kan gevechten ook voorbereiden door onderdanen te ondervragen. Deze orcs zullen dan alle informatie over één specifieke kapitein onthullen. Dat houdt dan zaken in als hun zwaktes, sterktes en aanvallen waarvoor ze immuun zijn. Zulke informatie kan bij momenten erg cruciaal zijn, want een kapitein met een zwakte voor pijlen kan je bijvoorbeeld met een enkele headshot afmaken, en dat terwijl het gevecht zonder die informatie misschien veel moeilijker was geweest. Na een tijdje begin je wel gelijkaardige vijanden te zien, maar dat is natuurlijk onvermijdelijk in een spelwereld die gelegen is in Mordor. De vijanden bestaan enkel uit orcs, uruk-hai, caragors, grote trollen en nog een paar vreemde wezens.

Het Nemesis-systeem zorgt er ook voor dat de game ietwat minder lineair is. Je krijgt nog steeds standaard verhaalmissies waar je iemand moet volgen of een bepaalde kapitein moet uitschakelen, maar soms krijg je ook missies voorgeschoteld waar er enkel wordt gezegd dat je vijf stamhoofden moet verslaan. Hoe je dat doet, dat maakt niet uit. Je kan kiezen wie je eerst doodt en je krijgt alle tijd van de wereld om ze alle vijf om te leggen. Het systeem is natuurlijk niet perfect, want sommige promoties voelen wat willekeurig aan en soms verschijnen er plotseling vier kapiteinen in één gevecht, wat op zijn minst chaotisch te noemen is.

Ook heeft de game last van repetitiviteit. Dit houdt niet alleen missies en gevechten in, maar ook de eigenlijke spelwereld. We weten het, Mordor is sowieso al een bleke plaats maar echt veel variatie is er niet en qua grootte is het ook niet echt indrukwekkend. Je hebt wel enkele zijmissies en collectibles maar na een paar keer kan dat ook snel gaan vervelen, opnieuw door die repetitieve natuur. Uiteindelijk lijken veel zijmissies op elkaar en dat geldt trouwens ook voor de verhaalmissies. Die zijn niet echt speciaal en het valt dan ook op dat we liever uren rondtrekken in Mordor terwijl we orcs bekampen via het Nemesis-systeem dan dat we verder gaan met het verhaal.