Hands-on: Devil May Cry V
Devil May Cry V
[gespeeld op Xbox One X]
De Devil May Cry-franchise heeft heel wat jaren mogen rusten, maar Capcom besloot tijdens E3 dan eindelijk een nieuwe telg in de franchise te onthullen. De beruchte reboot van Ninja Theory werd destijds door critici vrij positief onthaald, maar werd door de fans minder in dank afgenomen. Hoewel Devil May Cry V het verhaal van de originele serie verderzet, weet men tot dusver het beste van twee werelden te combineren. Dante, Nero en enkele nieuwe gezichten zijn dus helemaal terug in eindeloze en SSStijlvole hack and slash-gevechten.
Tijdens Gamescom kregen we een korte, maar krachtige demo voorgeschoteld waarin we als Nero een moderne, doch donkere en onheilspellende stad verkenden. Deze stad wordt geteisterd door allerhande demonen en wie beter dan Nero om ze op zo stijlvolle en originele manieren in mootjes te hakken. Het design van Nero, Dante en zowat ieder andere personage is trouwens stevig onder handen genomen, daar er deze keer voor een meer realistische look en donkere insteek geopteerd werd.
Wat de opzet van het verhaal of de reden achter de invasie van de demons net is, weten we niet. In een game als Devil May Cry, waar vooral fun en gameplay centraal staat, hoeft dit ook niet meteen een prioriteit te zijn. Belangrijker is de gameplay en op dat vlak zit het wel meer dan snor. Men haalt inspiratie uit het beste dat zowel Devil May Cry IV als de reboot ons te bieden hadden. Nero kan manueel of automatisch (mits je de optie 'auto-combo' aan zet) heel wat trucjes met zijn getrouwe zwaard, the Red Queen, uitvoeren. Zijn geweer, dat je vooral gebruikt om tempo in je combo's aan te houden, is natuurlijk ook weer van de partij.
De variatie en 'bread en butter' van de combat bestaat echter in het feit dat je verschillende robot arms kan equippen. Elke arm zal standaard een soort van grapple hook bevatten, waarmee je monster naar je toe kan trekken en bijgevolg heel wat combo's kan maken. Elk soort arm zal ook een bepaald aantal keren een special attack uit kunnen voeren, gaande van het bevriezen van de tijd tot het katapulteren van één gigantische laserstraal. Op dat vlak belooft DMC V alvast heel wat flitsende actie en speciale effecten op het scherm te toveren.
Over het algemeen is het tempo van de combat en gevechten in Devil May Cry V iets naar omhoog gehaald, daar de wat modernere controls en interacties met de vijanden toch allemaal wat vlotter werken dan in de vierde telg van de serie. Hierdoor voelden alle gevechten tot nu toe erg vlot en goed aan. De demo eindigen deed men natuurlijk met een groteske eindbaas, waar de nodige trash talk en vernieling aan te pas kwam.
Wat Dante en het mysterieuze derde personage betreft, hebben we nog niet veel actie gezien. Kennelijk zal er tijdens de Tokyo Game Show de focus op Dante gelegd worden, al weten we intussen dat er voor zijn motorcycle, die in een chainsaw kan veranderen, een belangrijke rol weggelegd is. Ook is er nog niet geweten welke rol de bekende DMC-dames, zoals Lady en Trish, zullen vervullen.
Op grafisch vlak weet Devil May Cry V, dankzij de RE engine, vooralsnog een zeer stevige indruk na te laten. De donkere, gedetailleerde stad wordt perfect gecombineerd met de vele kleurrijke partikels en tevens mooi verlicht door heel wat neon-verlichting en de nodige explosies. Dit alles wordt netjes aan een stabiele framerate van 60fps en vermoedelijk native resolution weergegeven. Als kers op de taart is er de soundtrack die heel catchy is. Tijdens de combat zal je bij Nero moderne rockmuziek te horen krijgen, waarbij je ongetwijfeld binnen de kortste keren 'Bang bang bang ... pull my devil trigger' mee zal zingen.
