REVIEW | Devil May Cry V: Special Edition komt technisch niet helemaal uit de verf

Anderhalf jaar geleden bracht Capcom een nieuw hoofdstuk in de Devil May Cry-franchise uit. Devil May Cry 5 kon ook door ons erg gesmaakt worden. Om nu volledig gebruik te maken van de kracht van een nieuwe generatie consoles en de puntjes op de i te zetten, brengt Capcom Devil May Cry V: Special Edition uit. Wij gaan vooral na wat de vernieuwingen en verbeteringen concreet inhouden.

[Gespeeld op PlayStation 5]

Devil May Cry V: Special Edition geeft ons hoofdzakelijk een aantal technische verbeteringen, alsook de mogelijkheid om met een nieuw personage te spelen. Zij die verwachten dat ze bijvoorbeeld een geheel nieuw hoofdstuk met Lady en Trish kunnen verkennen, zijn er helaas aan voor de moeite.

De nieuwe generatie consoles brengen veel extra rekenkracht en snelheid met zich mee, iets waar Devil May Cry goed gebruik van kan maken. Als je echt geen (milli)seconde van de actie wil missen, is de nieuwe High Framerate Mode een prima toevoeging, althans in theorie. De framerate kan in deze modus tot 120fps gaan. In cutscenes krijg je echter een daadwerkelijke framerate die zich rond de 80fps bevindt, terwijl dit in de gameplay tussen de 100-120fps schommelt.

Zonder VRR (momenteel nog niet beschikbaar voor PS5) zal je de schommelingen en kleine stutters toch wel gewaar worden, wat afbreuk doet aan de ambities van een modus zoals deze. Eigenlijk ben je dus beter af met deze optie niet te activeren wanneer je perfecte en responsieve weergave van de actie wenst. Tot voor kort was het niet mogelijk om 120fps te deactiveren (en werd deze vervesingsgraad bij heel wat schermen gepusht), maar gelukkig heeft een patch dit probleem opgelost.

Eén van de nieuwe next-gen features is ray-tracing (RT), waarbij realistische reflecties op een geheel nieuwe manier weergegeven worden. Deze technologie heeft men ook als optie in DMC V: SE toegevoegd. Je kan, wanneer RT geactiveerd is, kiezen voor een 4K en 30fps target of 1080p en 60fps target. Er is geen RT in High Framerate Mode, noch in Turbo of Legendary Dark Knight mode. Ook belangrijk voor de bezitters van een Xbox Series S, is het feit dat er geen Ray Tracing voor deze versie voorzien wordt.

Het probleem van ray-tracing - en dat kan je over het algemeen naar alle games doortrekken - is dat het een technologie is die ontzettend veel rekenkracht vereist. Het soort ray-tracing dat we deze generatie zullen zien, is ook maar een partiële oplossing en weergave, waarbij ook heel wat trucjes gebruikt worden om een soort van realistisch effect te creëren. Dit zien we ook meteen terug in een game als deze. Bepaalde statische opjecten zoals spiegels en waterplassen geven op zich een mooie weerspiegeling of effect weer (kijk maar eens naar de balonnen en daar naast liggende waterplassen in één van de levels), maar wanneer bepaalde objecten in beweging zijn, zie je al eens wat glitches en oneffenheden (zoals de inhoud van Nico haar camionette in de openingsscène).

Het eindresultaat zal er dus, zeker wanneer je de beelden één op één gaat vergelijken, niet zo overtuigend en soms net minder mooi uitzien. Bovendien slagen de consoles er ook niet in om de framerate op een stabiele 60fps te houden (het durft wel eens regelmatig tot 40 te zakken), waardoor het de vraag is of je überhaupt wat extra realistische reflecties wenst wanneer je op al deze zaken in dient te boeten.

Wanneer al deze technologie en cijfers je niet meteen aanspreken, is het goed om te weten dat er ook op vlak van gameplay toch twee nieuwe modi aangeboden worden. Allereerst zal je in Turbo Mode een versnelling met 20% van de gameplay kunnen ervaren. Meer risico, maar ook meer kans op een SSStijlvolle combo die er zeer goed en vlot uit zal zien. Legendary Dark Knight Mode geeft je dan weer een ontzettend grote uitdaging in de vorm van een stevig toegenomen aantal monsters in de vele levels en gevechten. Meer monsters, meer hack and slash, meer combo's en punten. Voor de puristen onder ons dus een geheel nieuwe uitdaging.

Zoals de Special Edition van DMC IV ons voorzag van Vergil, doet deze Special Edition net hetzelfde. De broer van Dante is nu een speelbaar personage in zowel de story als bloody palace modus. Voorzien van een eigen kickass soundtrack kan je met het zwaard Yamato of als demon Beowulf stevig wat herrie schoppen. De aanvallen, combinaties en mogelijkheden zijn even uitgebreid als Dante, Nero en V, waardoor het herspelen van de game als Vergil een genot is. Goed om te weten is dat je niet per sé de Special Edition dient aan te schaffen. Wil je Vergil gewoon in je huidige console- of pc-versie, dan kan je Vergil vanaf december als DLC voor een kleine vijf euro aanschaffen. Op moment van schrijven is Devil May Cry V: Special Edition enkel als digitale versie te verkrijgen, maar vanaf 1 december 2020 zal je deze versie ook fysiek in de winkel vinden.

Tot slot zal de Special Edition ook alle extra content bevatten die in het origineel enkel bij de Deluxe Upgrade of bepaalde pre-orders te verkrijgen waren. De Ex Color personages (Dante met zwart haar, Trish met donkere huid en grijs haar, Lady in lederen vest etc.), Bloody Palace mode en unieke Nero Arms (waaronder het MegaMan-kanon) kan je dus allemaal in deze versie vinden.