E3 2012: Sleeping Dogs
Sleeping Dogs was eerst gekend onder de naam True Crime: Hong Kong. Activision zag het echter niet meer zitten met de game en dus verhuisde alles en iedereen richting Square-Enix. Daar werd de naam veranderd in Sleeping Dogs en zo kon de ontwikkeling van het spel toch tot een goed einde gebracht worden. Op E3 kregen wij te zien wie nu de juiste beslissing had genomen, Activision of EA.
In Sleeping Dogs speel je een agent, Wei, die undercover moet gaan bij de Triads. Hij zal zich van binnenuit moeten opwerken om zo een grote slag te kunnen toebrengen aan de georganiseerde misdaad. Zoals het zo vaak gaat in zo’n gevallen loopt het compleet mis. Je geraakt compleet verwikkeld in het wereldje en het is moeilijk om het verschil tussen goed en kwaad nog te zien. Zo zal je als speler verwikkeld geraken in problemen met de politie en met de Triads. Het is nog maar de vraag of je daar nog wel levend uit zal komen.
Als je een spel speelt dat als achtergrond Hong Kong heeft, dan weet je dat er flink wat Oosterse vechtkunsten aan te pas zullen komen. Dat is ook in Sleeping Dogs niet anders. Het combatsysteem zou in deze game flink uitgebreid moeten zijn. De ontwikkelaars beloofden ons vloeiende gevechten, waarbij er snel kon gewisseld worden tussen hand-to-hand combat en vuurgevechten. Je zal ook gebruik kunnen maken van de omgevingen. Een hoofd tussen een deur klemmen om zo flink wat schade aan te brengen, is dus mogelijk, al kan je het telkens maar 1 keer doen. Eenmaal je dus iemand met het gezicht in een ventilator hebt geduwd, moet je niet verwachten dat er nog ruimte is voor meer gehakt. Wij zagen dat er ook een vorm van bullet time in de game verschijnt tijdens vuurgevechten, al weten we niet hoe en hoe vaak je die kan activeren - al wist papfles ons te melden vanuit zijn gameplay-ervaring dat je acties een metertje doen vullen.
We weten wel dat je hem niet van in het begin kan gebruiken, want het is een upgrade die je later in het spel kan verkrijgen en uitbouwen. Zo weten we ook ineens dat Wei zijn vaardigheden doorheen het spel kan verbeteren. Al die actie heeft veel weg van een John Woo-film en dat geven de makers ook grif toe. Ze hebben hun inspiratie gehaald uit actievolle Japanse films en dat is er dan ook aan te zien. Om die inspiratie nog wat verder te drijven en om aan te tonen dat ze veel belang hechten aan het verhaal, worden de stemmen in het spel door enkele bekende acteurs ingesproken. Nog een belangrijk aspect op dat vlak is het aanwezig zijn van free running. Wij zagen alvast een achtervolging waarbij Wei vlotjes over muren sprong en obstakels zonder problemen ontweek.
Tijdens de presentatie zagen we ook een wilde autoachtervolging. Daarbij zat een van onze strijdmakkers achter het stuur, terwijl jij de kogels liet vliegen. Ook hier kregen we spectaculaire beelden te zien, want wanneer je een band kon kapotschieten, zag je die auto een ferme buiteling maken, in de eerder opgemerkte John Woo-slowmotion-stijl. We kregen ook te horen dat de speler soms zelf achter het stuur mag kruipen, waarna je door de straten mag racen, maar let natuurlijk op het feit dat we in Hong Kong zitten en we dus links zullen moeten rijden. Nu ja, moeten...
Open wereld
Die straten zijn trouwens vrij uitgebreid, want Sleeping Dogs speelt zich af in een open wereld. Tijdens het racen kan je dan ook zelf je straten uitkiezen en tussen missies door kan je vrij bewegen doorheen de stad. Hopelijk valt daar dan ook iets te beleven, want een open wereld is leuk, maar als je er niets in kan doen, dan heb je er weinig aan. Sleeping Dogs zou niet de eerste game zijn die pocht met een open wereld, om dan als speler te merken dat die maar doods is, maar ook hier kon papfles ons voorlopig al geruststellen. Hij had namelijk zich al even laten gaan in de open wereld en besloot zo iedereen op een hoopje te kloppen en een missiedoelwit omver te rijden in plaats van om te praten. Gelukkig voor hem leek de politie nog niet erg actief, net zoals een gestolen paraplu ook plots uit zijn handen verdween. Nog wat oppoetswerk daar dus.
Wanneer we over het visuele plaatje praten, dan vinden we Sleeping Dogs een twijfelgeval. Het ziet er allemaal niet slecht uit, maar om de een of andere reden kon het ons niet helemaal overtuigen. Waarschijnlijk zag het er allemaal iets te gelikt uit, waardoor er vrij weinig leven leek te zitten in de omgeving. Het kan zijn dat we ons na de korte presentatie hebben vergist, maar voorlopig kan Sleeping Dogs ons op grafisch vlak niet helemaal overtuigen. Met de stemacteurs zit het dan weer wel goed. Zoals eerder gezegd zitten er een aantal bekende (Japanse) acteurs in het spel en dat is er aan te horen. Tijdens de dialogen kwam de tekst altijd zeer geloofwaardig over.
