De 4Gamers Top 5 van 2025 - Mvoske
Het gamejaar zit er bijna op en dus is het tijd om terug te blikken. In deze reeks laten we de 4Gamers-redactie aan het woord met hun persoonlijke Top 5 van het afgelopen jaar. Deze keer is het de beurt aan ClarisCakes.
5. Donkey Kong Bananza
Beginnen doen we met een dubbeltje op z’n kant: Donkey Kong Bananza. Enerzijds is het natuurlijk een eer voor elke game om deze top 5 binnen te duiken, anderzijds voelt deze ‘slechts’ vijfde plek toch een beetje wrang voor iemand die zo’n grote fan is van Donkey Kong en het platformgenre.
Laat ik daarom vooral starten met wat Bananza wél zo geweldig maakt: het is een dijk van een game, met schitterend leveldesign, een aanstekelijke soundtrack en een heerlijk verfrissend idee waarbij je elk level volledig aan flarden kunt meppen. Er valt werkelijk zó veel te ontdekken dat ik me urenlang heb verloren in het verzamelen van banaantjes, het vinden van geheimen en het uitpluizen van elke hoek en tunnel in de werelden.
En toch. Doordat deze game uit dezelfde stal komt als Super Mario Odyssey, en ook nog eens voortdurend met dat meesterwerk wordt vergeleken, lagen mijn verwachtingen misschien té hoog. Vooral richting het einde wist Donkey Kong Bananza me wat minder te verrassen, waardoor de ervaring hier en daar een tikkeltje langdradig begon aan te voelen. Daarom verdient de game absoluut zijn plek in mijn top 5, al had ik hem, puur door mijn hoge verwachtingen, graag een trapje hoger zien eindigen.
4. Doom: The Dark Ages
Dat ik een zwak heb voor de Doom-franchise, werd dit jaar nogmaals duidelijk met de release van Doom: The Dark Ages. Bij momenten vind ik het heerlijk om tijdens het gamen weinig te hoeven nadenken en gewoon even hersenloos te knallen. Geen gezever, geen gezaag: gewoon gaan met die banaan!
Doom: The Dark Ages leverde precies wat ik nodig had in mei: razendsnelle actie, zwaar geschut en een strak tempo. Het spel is misschien niet revolutionair, maar het doet wat het moet doen. Voor mij is dat genoeg om Doom: The Dark Ages een stevige plek op nummer vier te geven.
3. Hollow Knight: Silksong
Na al die jaren wachten ging het na de aankondiging van de releasedatum plots razendsnel: de opvolger van het succesvolle Hollow Knight verscheen in september en stelde gelukkig geen seconde teleur. De kleine studio Team Cherry bewijst opnieuw waarom ze tot de absolute top behoren. De wereld van Silksong is rijk en mysterieus, de sfeer zit meteen goed en elk nieuw gebied nodigt uit om nog net iets verder te verkennen. Hornet speelt bovendien heerlijk vlot en geeft de gevechten een fris en dynamisch tempo.
Silksong is zo’n game die me volledig opslorpte en me urenlang liet verdwijnen in zijn universum. En dat voor nog geen 20 euro! Bij Team Cherry weten ze gelukkig nog wat passie voor de game-industrie is.
2. Battlefield 6
Na het pijnlijke debacle van Battlefield 2042 en Battlefield V dat me nooit volledig wist te overtuigen, snakte ik al enkele jaren naar een Battlefield die opnieuw recht deed aan de naam. Mijn gedachten gingen steeds terug naar de hoogdagen van Battlefield 3, Battlefield 4 en Battlefield 1, en zelfs naar de magische uren die ik als kleine gabber beleefde in Battlefield Vietnam.
Toen het nieuws kwam dat Battlefield 6 opnieuw zou focussen op moderne oorlogsvoering, was mijn interesse meteen gewekt. Maar echte opluchting volgde pas toen ik in oktober met mijn eigen ogen kon vaststellen dat Battlefield Studios hun belofte ook effectief waarmaakte. Battlefield 6 voelt dan ook als thuiskomen: intense vuurgevechten en veldslagen die zich ontvouwen met grafisch spektakel dat alleen deze reeks kan neerzetten. Het is puur genieten om opnieuw midden in die chaos te staan, omringd door explosies, teamwork en dat typische Battlefield-gevoel. En laat me ook EA even een welgemeend compliment geven: in een tijdperk waarin games vaak verzuipen in overdreven cosmetica en vreemde skins, is het zeer welkom om een game te krijgen die zijn identiteit respecteert. Activision, leest u mee?
1. Mario Kart World
Verrassing! Geen Hades 2, geen Death Stranding 2 en zelfs geen Clair Obscur: Expedition 33, maar Mario Kart World kroont zich tot mijn nummer één van 2025. Dat is opvallend, want Mario Kart World is allesbehalve een perfecte Mario Kart. De races met 24 spelers kunnen soms té chaotisch aanvoelen, het free-roam-aspect stelt op bepaalde momenten teleur en het blijft jammer dat je online niet gewoon telkens drie laps kan rijden op de standaardcircuits.
En toch staat deze game helemaal bovenaan. Simpelweg omdat geen enkele andere titel me dit jaar zoveel onversneden plezier heeft bezorgd. Nadat ik alle Grand Prix-bekers had binnengehaald, volgden tientallen uren in online lobby’s. Maar minstens even waardevol waren de talloze avonden vol lokale races met vrienden, waar gelach en rivaliteit elkaar moeiteloos afwisselden. Wanneer ik terugdenk aan mijn gamejaar 2025, is het uiteindelijk vooral de lancering van de Switch 2 die me het meest is bijgebleven. En die herinnering is onlosmakelijk verbonden met Mario Kart World, dat zich perfect ontpopte tot dé showcase voor Nintendo’s nieuwe console. Precies daarom verdient deze titel zijn plek helemaal bovenaan.
