The Gunstringer

Nadat de studio reeds successen boekte met hilarishe XBLA-games als The Maw, 'Splosion Man, Comic Jumper en Ms. 'Splosion Man, brengt Twisted Pixel ons The Gunstringer. Deze titel is meteen hun eerste retail-release en voor de gelegenheid worden de klassieke controls omgeruild voor Kinect-ondersteuning, krijgt het spel een prijskaartje van om en bij de 40 euro én stopt Microsoft er bovendien nog een exemplaar van Fruit Ninja Kinect bij om het geheel  nog wat aantrekkelijker te maken. Toeval of niet, maar niet lang na de release van The Gunstringer is de ontwikkelaar ook deel gaan uitmaken van Microsoft Game Studios - een voorteken voor de kwaliteit van deze game? 

Er was eens een ondode cowboy

In dit spel kruipen we in de huid (eigenlijk het skelet) van The Gunstringer. Deze arme ziel werd in het verleden letterlijk een mes in de rug gestoken door zijn kompanen. Om deze reden (du-uh) is deze ondode cowboy meer dan vastberaden om deze snoodaards een lesje te leren. Om hierin te slagen beschikt hij over een revolver, twee benen en een stel vuisten, wat zal moeten volstaan om de tegenstand naar het hiernamaals te knallen/ knokken/ schoppen.

Sneller dan zijn schaduw

Een Kinectgame valt of staat met de controls en bij deze titel kunnen we met blijdschap verkondigen dat deze staat als een huis en dit zonder teveel franjes. De bewegingen zijn allemaal even simpel en voelen natuurlijk aan. Om het hoofdpersonage heen en weer te bewegen, maken we dezelfde beweging met de linkerarm als die waarmee we een echte marionet zouden bewegen. Om te springen hoeven we bijvoorbeeld simpelweg onze linkerarm op te heffen. Indien we onze ledematen te snel bewegen, merkt de sensor dit helaas niet altijd op maar verder wordt alles vlotjes geregistreerd.

Om onze revolver te gebruiken hoeven we simpelweg onze rechterhand over het speelveld te bewegen om objecten en/of personages aan te duiden, waarna we met diezelfde hand een polsbeweging maken, net als toen we tijdens onze jeugdjaren cowboy en indiaantje speelden. Deze controls zijn niet enkel makkelijk en intuïtief, ze zijn ook super doeltreffend en tonen meteen de manier waarop Kinectbesturing het best wordt geïmplementeerd. Zoals eerder werd aangehaald, kan onze held ook knokken, wat gebeurt door simpelweg boksbewegingen te maken, wat tegenover grotere groepen vijanden resulteert in een bicycle kick.

Me against the world

Vooraleer onze 'Unlucky Luke' zijn oude vrienden een kopje kleiner kan maken, moet hij natuurlijk diens handlangers verslaan en deze zijn er in verschillende gedaantes. Zo zal iedere speler meteen een warm nostalgisch gevoel krijgen bij het zien van de eenden uit Duck Hunt, die je hier naar het leven staan. Daarnaast krijgen we ook nog te maken met andere vliegende schepsels die ons het leven zuur maken. Ter land krijgen we dan weer af te rekenen met cowboys, ninja's, zombies houthakkers en zelfs papieren knipsels.

Verder komen we ook nog een kruising van een alligator en een houthakker tegen en wordt, door middel van een cutscène, getoond hoe deze abominatie werd verwekt. Meer gaan we hierover niet weggeven, maar jullie zijn bij deze gewaarschuwd. Gelukkig krijgen we soms ook een stokpaardje ter beschikking, mogen we met een boot over de Mississippi varen, daveren we zo nu en dan met paard en kar over het speelveld en schiet een andere 'onschuldige' arm af en toe ook te hulp.

2D is het nieuwe 3D, of was het nu andersom?

The Gunstringer telt vijf eindbazen, die elk even uniek als vreemd zijn. Terwijl we bij sommigen in derde persoonszicht aan de bak mogen, zullen we tegen anderen in een soort van 2D-sidescrolling poppenkast aan de slag moeten. Elk van deze gevechten biedt een variatie aan gameplay en zal een glimlach op je gezicht toveren, gezien de grappige animatie. Deze omschakeling van 2D naar 3D doet zich trouwens doorheen het gehele spel voor, wat voor voldoende afwisseling in het tempo zorgt zonder dat het gaat beginnen storen. Daarnaast zijn er ook momenten waarop we met onze wraaklustige cowboy naar het scherm toe moeten rennen, om zo te vluchten van vijanden en andere projectielen.

Het gehele spel bulkt van de hindernissen, gaande van kratten op het speelveld tot messen die uit de lucht vallen en ons pad verkleinen. Ook muren van slangen zijn van de partij en nog veel meer, maar we gaan niet alles opsommen omdat de lijst veel te lang zou worden. Lopen doen we zelf niet en dat hoeft ook niet: we hebben ons namelijk geen moment gestoord aan het feit dat deze game on-rails speelt. Naast de vele ontwijkingsmanoeuvers en aanvallen die we moeten uitvoeren, zou ter plaatse trappelen van het goede teveel zijn.

Duizend zwaarden en vlammenwerpers, of hoe ging dat gezegde alweer?

De run-and-gun actie wordt bij momenten ingeruild voor een soort van target practice, maar dan met bewegende vijanden die je naar het leven staan. Dan zal je je achter objecten moeten verschuilen terwijl je, om je vijanden te verschalken, gewoon even om de hoek komt piepen, hen aanduidt en ze tot confetti knalt. Naast de voor de hand liggende pistolen mogen we af en toe aan de slag met een shotgun, een vlammenwerper en ook een zwaard. Deze afwisseling zorgt er mee voor dat we ons geen moment verveelden.

Nog een drijvende kracht achter deze titel is de humor. Met een verhaal dat bulkt van de Wilde Westen-clichés en vreemde en bijna karikaturale personages kan dit natuurlijk moeilijk anders. Waar andere games er meestal in slagen om ons af en toe te doen glimlachen, doet The Gunstringer ons echt bijna over de grond rollen van het lachen. We kunnen de pret trouwens delen, gezien het spel over een co-op mode beschikt, die zowel on-als offline beschikbaar is, ook hier is de detectie zo goed als feilloos.

Ook op audiovisueel vlak hebben we een pareltje in handen. Neem bijvoorbeeld de leuke sfeermuziek die steeds op haar plaats is en tel daar de serieuze stem van de commentator bij, die je door het spel begeleidt en ene rake oneliner na de andere uit zijn mouw schudt. De unieke, kleurrijke tekenfilm-achtigeomgevingen en personages zijn ook op hun plaats en zetten de sfeer nog extra kracht bij.

De poppen blijven dansen

Doorheen ons avontuur worden we trouwens door een publiek gadegeslagen en toegejuicht, dat ons bekijkt vanuit een zaal en het poppenkastgevoel perfect weergeeft. De speelduur van de game is helaas een domper op de pret, want na een dikke vier uurtjes zullen we de aftiteling zien rollen, voorafgegaan door een hilarisch filmpje waarvan we uiteraard niets gaan spoilen. Ondanks het korte verhaal eindigt de pret niet meteen, aangezien we tal van extra kostuums, commentaren en artwork kunnen vrijspelen. Ook aan linkshandigen is gedacht, want in de in-game store kun je, met het geld dat je doorheen het spel hebt verdiend, simpelweg de lefty mode aankopen. Wanneer we voldoende virtuele centjes hebben vergaard, kunnen we ook de hardcore modus aankopen die zijn naam trouwens alle eer aandoet, omdat deze zeker niet van de poes is.

Naast het ruime aanbod in de in-game winkel, beloofde Twisted Pixel ook verschillende gratis downloads. Momenteel is er enkel The Wavy Tube Man Chronicles, zoals we al eerder berichtten op de 4Gamers-frontpage, maar dat is allerminst voldoende om hier op de redactie de honger naar meer te stillen. Hopelijk laat de volgende DLC niet te lang op zich wachten, want eens je de (ingebeelde) wapens opneemt, krijg je maar moeilijk genoeg van dit juweeltje.