Renegade Ops (XBLA, PSN)
De DLC-machine voor Just Cause 2 is even stilgevallen en dat gaf Avalanche Studios blijkbaar de tijd om zich nog even op een ander project te storten in afwachting van Just Cause 3. Omdat Renegade Ops dus voor de ontwikkelaar meer lijkt op een tussendoortje, is het niet verbazingwekkend dat de game niet echt hoog scoort op het vlak van innovatie. Toch blijkt het spel dankzij een knappe afwerking en tijdloze gameplay een meer dan behoorlijke twin-stick shooter te zijn.
De linker stick gebruiken om te sturen, de rechter om projectielen af te vuren – het is een concept dat al tientallen jaren meegaat en dat het waarschijnlijk nog wel langer zal volhouden. Voeg daar nog eens een isometrisch camerastandpunt aan toe, en je hebt te maken met gameplay die zo oud is als de straat. Hoewel het moeilijk om nog te verrassen in dit genre, valt het op dat Avalanche Studios weinig moeite heeft gedaan om buiten de welbekende lijntjes te kleuren.
Ook het verhaal laat weinig over aan de verbeelding. Een compleet doorgedraaide slechterik, die bekend staat als Inferno, bedreigt het voortbestaan van de wereld. Het sombere lot van onze aardkloot is volledig afhankelijk van besluiteloze en zwakke regeringsleiders, maar gelukkig is er ook nog een oorlogszuchtige generaal die het aandurft om de strijd aan te gaan met Inferno en zijn troepen. Generaal Bryant verzamelt een groepje van vier huurlingen rond zich, de Renegades, waarvan jij er eentje zult besturen doorheen het negen levels tellende verhaal van Renegade Ops. De missies die je krijgt zijn allemaal tegen de klok en het niet tijdig voltooien van een van de hoofdmissies is de kortste weg naar een game over-scherm. Wanneer je niet al te veel talmt onderweg, is de tijdslimiet echter nooit een zware hindernis, al is het maar omdat je er steeds tijdig en duidelijk op wordt gewezen.
Elk van de vier soldaten beschikt over een eigen voertuig, inclusief superkracht die je zo nu en dan kunt loslaten op je vijanden. Deze krachten gaan van een beschermend schild, over een EMP die de wapens van de tegenstand tijdelijk verstoort, tot een luchtbombardement. Dat laatste blijkt overigens veruit het meest efficiënte wapen te zijn en dus zul je voornamelijk de game doorlopen met het personage dat deze aanval tot zijn beschikking heeft. De game probeert je ook totaal niet te stimuleren om te variëren tussen de verschillende personages dankzij het ingebouwde levelsysteem. Al spelend verdien je immers ervaringspunten voor het personage dat je op dat moment bestuurt. Dankzij deze punten kun je een aantal universele voordelen vrijspelen, zoals extra levens of een grotere hoeveelheid munitie voor je secundaire wapen, maar ook extra krachten voor je superwapen. De punten zijn strikt gebonden aan dat personage, dus tenzij je telkens opnieuw wil beginnen met een nieuwe huurling zul je waarschijnlijk net als ons het hele spel doorspelen met hetzelfde personage.
Zoals we al zeiden zijn de features van deze twin-stick shooter zo doordeweeks als het maar kan, maar het plezier dat je ermee kunt beleven is dat verre van. De besturing van de karretjes is erg responsief, maar kent dezelfde beperkingen als een echte auto. Dat houdt bijvoorbeeld in dat je moet rekening houden met de zwaartekracht wanneer je van een klif springt en het feit dat je kan omkieperen wanneer je een te scherpe bocht wilt nemen. Ook allerminst ouderwets is de grafische engine, die schitterend werk levert door de inslag van elk schot, elke crash, de instortend gebouwen en explosies op je scherm te toveren. De omgevingen zijn weids en mooi uitgewerkt, wat we best kunnen illustreren aan de grootte van de download die je te wachten staat om Renegade Ops binnen te halen: het spel weegt maar liefst 2Gb, en de grafische pracht bewijst dat de ingenomen schijfruimte goed besteed is.
De spelervaring maak je zo lastig of eenvoudig als je het zelf wil door te kiezen uit drie beschikbare moeilijkheidsniveaus. Op Easy hoef je je geen zorgen te maken over je voorraadje levens, want die is oneindig. Niet dat dat trouwens een grote bekommernis zal zijn, want we kunnen ons niet herinneren dat we op dit niveau ook maar een keer tot schroot werden herleid. Een casual spelervaring dus, die wel wordt ontmoedigd door het feit dat je geen ervaringspunten krijgt en dus niet kunt levelen. Normal is al een stuk pittiger, met een beperkte hoeveelheid aan levens, terwijl Hardcore er nog een schepje bovenop doet en ook voor doorwinterde twin-stick spelers een uitdaging zal bieden – zelfs als je de techniek beheerst om vijanden zoveel mogelijk off-screen neer te knallen.
Het wordt allemaal een stuk gemakkelijker wanneer je met vrienden de handschoen opneemt tegen Inferno. De offline split-screen multiplayer werkt goed, maar neemt wel een serieuze hap uit de zichtbaarheid van de spelwereld, wat het spel ietsje moeilijker maakt. Online kun je met drie andere spelers doorheen het verhaal klieven terwijl je elkaars highscores probeert te verbeteren. Omdat het uitspelen van het verhaal met een personage zo’n vijf uur in beslag neemt, zullen deze highscores en het levelen van alle vier de huurlingen de voornaamste drijfveer zijn om Renegade Ops gedurende langere tijd te blijven spelen.
Renegade Ops kost 1200 Microsoft Punten op XBLA of 14.99 euro op PSN.
- Tijdloze gameplay
- Knappe grafisch geweld
- Drie moeilijkheidsniveaus
- Weinig innovatie
- Verhaal is aan de korte kant