Pro Evolution Soccer 2012 (Xbox 360)

Zoals alle brave kindjes uitkijken naar de komst van de goede Sint, kijken alle gamende voetballiefhebbers elk najaar uit naar de nieuwste editie van hun favoriete voetbalgame. In dit geval hebben we het over Pro Evolution Soccer 2012, de jongste uit de PES-stal en een editie die ongetwijfeld onenigheid zal zaaien in de grote voetbalgamecommunities.

Veel fans van voetbalgames zijn van mening dat Konami met de PES-games in de huidige hardwaregeneratie de ene teleurstelling na de andere heeft gelanceerd. PES 2011 bracht daar enigszins verandering in en gaf weer hoop aan de gamereeks die vandaag de dag misschien wel in de schaduw staat van EA's Fifa-franchise (tja, de naam moest eens vallen), maar ooit kwalitatief beter was dan de huidige koploper in het genre. Van underdog naar favoriet gaat niet over een nacht ijs, maar PES 2012 lijkt alvast goed op weg om als evenwaardige tegenstander het veld te betreden in de strijd om de beste voetbalgame.

Grip op het spel

Aangezien de motor achter elke nieuwe release van een voetbalgame meestal min of meer behouden wordt, kijken de liefhebbers telkens reikhalzend uit naar de nieuwe features en mogelijkheden waarvan verwacht wordt dat ze het realismeniveau nog net dat beetje hoger kunnen tillen. Zoals ook al in de preview werd aangehaald, ligt de focus in PES 2012 op de belangrijkste elementen in professioneel voetbal: aanvallend spel, bewegingsvrijheid, het creëren van ruimte en zowel aanvallend als verdedigend in team werken. De makers hebben dit concept handig vervat in een van de belangrijkste gameplaytoevoegingen in PES 2012: de Teammate Control. Deze feature laat immers toe om zowel in real-time als bij de set pieces (vrije trappen, uitworpen, hoekschoppen,...) ruimte te creëeren door het laten vrijlopen van een aangeduide speler.

De gewenste speler kan door middel van de rechter analoge stick worden geselecteerd en door het indrukken van de stick wordt de Teammate Control geactiveerd en loopt de speler zich in de mate van het mogelijke vrij. Op de standaardinstelling wordt het vrijlopen van de aangeduide speler automatisch gestuurd, maar indien nodig kan er ook ingesteld worden dat je zelf de volledige controle over de tweede speler krijgt. Hoewel de Teammate control in het begin wat vreemd overkomt (qua besturing), krijg je er na een poos wat meer vat op en zet je in geen tijd een aanval op die je van A tot Z volledig zelf in de hand hebt. De tactische voordelen die dankzij de Teammate Control mogelijk worden gemaakt, geven een extra gevoel van controle over je complete team en dit leidt ook tot visueel realistischere situaties.

Intelligentieboost

De Teammate Control mag dan wel de opvallendste gameplaytoevoeging zijn, uiteraard heeft Konami in PES 2012 nog een hoop zaken aangepast en fijngesteld om de gameplayervaring zo reaslistisch mogelijk te maken. Zo is er de duidelijke verbetering in de AI, wat leidt tot intelligentere reacties van de CPU-spelers bij het geven van snelle doorsteekpasses en lange, diepe ballen, of bij het overschakelen naar verdedigend spel. Toch zagen we af en toe ook iets te trage reacties bij de CPU-spelers of kregen we de verkeerde man te pakken bij het selecteren van een andere speler, wat op cruciale momenten tot kleine frustraties leidde.

Het tere punt van de meeste voetbalgames, de keeper, doet echt zijn best en reageert in de meeste gevallen snel en accuraat, maar soms konden we hem toch betrappen op onvergeeflijke blunders die we zelfs de slechtste keeper ter wereld niet zouden durven toewensen. Gelukkig komen deze soms onlogische fouten slechts heel zelden voor, maar het bewijst nog maar eens hoe moeilijk het is om het schijnbaar eenvoudige concept van doelman op een realistische manier te vertalen naar een videogame. Ook de scheidsrechter heeft een intelligentieboost gekregen en hoewel sommige gamers misschien van mening zullen zijn dat er af en toe te snel gefloten wordt, vond de objectieve toeschouwer in ons dat de acties van de scheidsrechter steeds min of meer terecht waren. Uiteraard had de supporter in ons daar zeer dikwijls een andere mening over. De geslaagde toepassing van het balvoordeel (ook hier heel af en toe een verkeerde inschatting, maar eerder realistisch dan onredelijk veel) is vast en zeker de beste vernieuwing voor de scheidsrechter en dit maakt van hem een steeds meer natuurgetrouwe 23ste man.

Finetuning

Over het algemeen zijn we ervan overtuigd dat PES 2012 op alle vlakken zijn best doet om een zo optimaal mogelijke spelervaring te bieden. Bijvoorbeeld de vele instelmogelijkheden laten toe om de moeilijkheidsgraad nog wat extra af te stellen. Zo kun je onder meer zelf instellen in welke mate je geholpen wordt bij het bepalen van de richting van je passes. Zet je deze instelling op maximum, dan mag je er prat op gaan dat je pass steeds de juiste richting uitgaat. Wil je echter alles zelf onder controle houden, dan zet je deze instelling op minimum en dan wordt de pass gegeven in exact die richting die jij aanduidt. Daarnaast zijn er op vlak van besturing ook zeer veel mogelijkheden op niveau van knoppencombinaties, waardoor je steeds de gewenste actie kunt uitvoeren. Zo kun je met de ene knoppencombinatie een lange, harde en lage bal geven en met een lichtjes andere combinatie kun je diezelfde lange bal hoger en minder hard trappen. De vele variaties maken dat je als speler echt wel veel controle over de uit te voeren acties hebt, wat uiteraard alleen maar bijdraagt tot het realisme. Deze hoge graad van instellingen en aanpassingen zit doorheen de hele game, van het customizen van de voetballers tot de verregaande tactische instelling zowel voor als tijdens de match.

Wat ook nog bijdraagt tot het realisme in PES 2012 zijn de visuele verbeteringen. De graphics zijn een stukje opgekrikt met oog voor detail en vooral de animaties - zowel algemeen als de gezichtsuitdrukkingen - zijn zichtbaar verbeterd. Wel zagen we regelmatig simultaan dezelfde animaties bij twee verschillende spelers, vooral dan bij de goalvieringen, wat dan toch weer een beetje een domper op de, euh, feestvreugde was. PES 2012 verlegt dan wel misschien nog steeds geen grenzen inzake grafische kunstjes, het is de algemene presentatie tijdens de matchen die het hem doet. De spelers bewegen vloeiend en de botsingsdetectie zorgt ervoor dat fysieke duels en tackles er merkelijk beter uitzien. Ook alles wat zich buiten de veldlijnen afspeelt is veel dynamischer geworden: de pers zit er naarstig foto's te nemen, invallers warmen zich op langs de zijlijn, coaches zijn in de weer bij de dugout, enzovoort.

Op het gebied van geluid biedt PES 2012 wat we van een voetbalgame mogen verwachten, maar eerlijk gezegd ook niet veel meer: publiek dat soms gepast, maar ook soms net iets te laat reageert en de commentaren die meestal goed, maar ook soms repetitief zijn. Over de muziek valt waarschijnlijk te discussiëren, maar naar onze mening zijn de Konami Tracks veelal middelmatige deuntjes die in bepaalde menu's (en vooral tijdens de trainingen) zelfs irritant kunnen zijn. Slim als wij bij 4Gamers zijn, maakten we dus onmiddellijk gebruik van die handige optie waarbij je de muziek gewoon uit kunt zetten. Al helemaal vreemd vonden we het geluid dat we te horen kregen wanneer de bal de paal of de deklat raakt. Om een of andere duistere reden (waarschijnlijk om nadruk te leggen) lijkt dit geluid eerder op een clap uit een goedkope synthesizer dan op een natuurlijk contact tussen leder en metaal (of kunststof).

Content met de content?

Als laatste hebben we het nog over de grote hoeveelheid aan inhoud die PES 2012 biedt. Dit spel bulkt gewoon van de content, wat zeer in de smaak zal vallen bij de fans. Zoals steeds kan er gevoetbald worden in officiële toernooien als de UEFA Champions League, de UEFA Europa League, de UEFA Super Cup en de CONMEBOL Copa Libertadores, maar kunnen er ook gewoon seizoenen met je favoriete ploeg gespeeld worden en is er ook de mogelijkheid om zelf teams, competities of toernooien aan te maken. Uiteraard gaat dit gepaard met uitgebreide online modi waarbij je het tegen of met vrienden tegen elkaar kunt opnemen. De online modi hebben we niet al te uitgebreid kunnen testen, maar op het eerste gezicht lijken de lagproblemen waarmee PES 2011 te kampen had, van de baan zijn. Eens de game uitkomt, zullen de servers wat drukker worden en zal dan pas blijken alle online problemen zijn opgelost.

Geheel nieuw (en toch ook weer niet) is de Football Life modus, waarin Master League en Become a Legend zijn ondergebracht. Voor mensen die niet dit nog niet weten: de Master League modus is op zijn simpelst gezegd een managerfunctie waarmee je dus door efficiënt beheer van allerlei factoren (trainingsschema's, ploegopstellingen, transfers,...) je team zo goed mogelijk moet laten presteren. Bij Become a Legend ligt de focus dan weer op een individuele speler die over verschillende jaren heen een geslaagde voetbalcarrière moet zien uit te bouwen. In dit geval kun je tijdens de wedstrijden ook slechts die ene speler besturen en word je door de trainer en de manager beoordeeld. Zeker de moeite waard om eens te proberen, wat dit is een totaal andere manier van spelen in vergelijking met de controle hebben over een compleet elftal.

De derde modus in Football Life, Club Boss, is compleet nieuw, maar moet je wel vrijspelen door genoeg GP (in-game punten) te verzamelen, wat vlot kan door gewoon met de andere modi te spelen. De Club Boss modus lijkt nogal op Master League, maar in dit geval ben je als voorzitter verantwoordelijk voor alle financiële aspecten van de club en moet je berekend omgaan met budgetten, marketingstrategieën, personeel, sponsoring, enzovoort. Leuk dus voor de liefhebbers van cijfers en tabellen. Gelukkig zijn het niet allemaal cijfers en tabellen in Football Life dankzij de cutscenes, persconferenties en meetings die, hoewel ze na een tijdje wat repetitief worden, wat welgekomen dynamiek brengen in de anders soms droge materie.