Star Fox 64 3D

Wat gebeurt er toch de laatste tijd bij Nintendo? De éne vreemde bekendmaking is nog niet voorbij of ze maken al een andere opmerkelijke aankondiging klaar. De 3DS is nu een half jaartje oud en de vele toppers die Nintendo beloofd heeft op de E3 van 2010 lijken alweer een mooie droom geweest te zijn. Vele games worden uitgesteld of in de diepvries gestoken doordat de handheld nog niet naar behoren heeft weten te verkopen. Gelukkig is het einde jaar in zicht en Nintendo hun eigen games gaan algauw een offensief starten. De eerste van die games heeft zich al weten op te rukken naar het front en samen met zijn team zal Fox McCloud aantonen dat de 3DS toch nog veel in zijn mars heeft.

Een geslaagde port

Net als Zelda: Ocarina of Time is Star Fox 64 3D een game uit Nintendo’s re-release strategie. De game is in feite al 14 jaar oud, maar wordt dankzij Nintendo in een volledig nieuw jasje gestoken om aan de maatstaven van vandaag te voldoen. Voor de mensen die nieuw zijn in het Star Fox-universum, Star Fox 64 is een on-rail shoot-em-up die bol staat van de actie. De vos McCloud en zijn andere beestige vrienden gebruiken hun ruimteschepen (genaamd Arwings) om het kwaad genaamd ‘Andross’ te stoppen. Deze boosaardige aap was verbannen naar een eenzame planeet omdat hij biologische wapens maakte, maar Andross zat echter niet stil en na vreemde signalen vernomen te hebben gaan de vader van Fox en zijn team op patrouille. Fox hoort echter dat zijn vader het leven heeft gelaten en dus gaat hij zelf, met zijn eigen team de klus klaren. Onderweg kom je tal van verschillende locaties tegen. Van ruimtestations tot zelfs een planeet die gehuld is in lava. Sommige levels laten je zelfs onder water duiken of spelen zich op de begane grond af, waardoor je in een ander voertuig moet duiken om de klus te klaren.

Dat de game een port is van een Nintendo 64 game zou je volledig niet zeggen. De controls voelen erg strak aan en je krijgt telkens ook de optie om met de gyrocontrols van de 3DS te werken, zodat je jouw handheld moet bewegen om aankomende projectielen te kunnen ontwijken. Helaas gaat deze laatste optie niet goed samen met het 3D die deze game te bieden heeft. De hoek waarin je 3D goed kan zien is al extreem klein en door het constante bewegen ga je vaak dubbele beelden zien in plaats van het glorieuze 3D die dit spel te bieden heeft.

De beste spelervaring gaat toch volledig naar 3D. Mocht je de oude Nintendo 64 klassieker vergelijken met de 3DS-versie, dan zie je werkelijk een wereld van verschil. Echt alles heeft zoveel meer kleur en texturen gekregen dan het origineel. Projectielen zien aankomen in 3D of vallende gebouwen die je maar nipt kan ontwijken maken het 3D-aspect weer net ietsje leuker en werkelijk ook handig dan als je het “normaal” speelt. Het verschil tussen N64 en 3DS is nog zoveel keer groter dan bij Zelda het geval was, waardoor deze game toch wel uitblinkt met zijn graphics vergeleken met andere games in het gamma van 3DS-titels.

Do a barrel roll!

Natuurlijk maken beelden alleen niet het spel en mensen zouden wel eens kunnen een afkeer krijgen van rechtlijnige actie-games, maar gelukkig voor hen zijn er op weg naar Andross meerdere wegen die je kan nemen. Tijdens het spelen van een level krijg je vaak de optie om een andere weg in te slaan door één van je teamleden te volgen of op het decor te letten. Daardoor zal het verhaal zich net ietsje anders voordoen en krijg je weer nieuwe planeten om te bezoeken en een alternatief einde. Eén keer de game uitspelen duurt ongeveer één uur, maar reken er al de alternatieve routes en eindes bij en die uren lopen nog sneller op dan je zou denken. Uiteindelijk krijg je makkelijk 6 uur uit de game, wat natuurlijk niet erg veel is voor je 40 euro. Enkelen zullen dus ook wachten tot de game goedkoper wordt, maar de goed afgewerkte gameplay zorgt gelukkig voor veel plezier en herspeelbaarheid.

Toen we zeiden dat de game slechts één uur duurde, bedoelden we daar niet mee dat de game te simpel was. Bij het starten van de game kun je kiezen tussen een N64- of 3DS-modi, wat vergelijkbaar is met moeilijk en makkelijk. Kiezen voor N64 ervaar je de originele moeilijkheidsgraad, maar bij de 3DS-versie krijg je iets meer leven en zijn de vijanden minder aggressief.  Eenmaal in de game krijg je tal van vijanden en objecten om te verslaan en je moet goed gebruik maken van de defensieve manoeuvres of scherpe bochten die de game jou te bieden heeft om niet het loodje te leggen. Vooral in de ‘All-Range’ mode, waarin je vrij kan vliegen waar je wilt, zullen er zich nog intense dogfights voordoen waarin je de éne na de andere barrel roll moet uitvoeren. En mocht je net eens op je team schieten, dan laten ze het altijd weten via de radio, want net als vroeger wordt het verhaal volledig ingesproken en moet je nog zoals vanouds aanhoren hoe Slippy in de problemen zit of hoeveel keer je nou net een barrel roll moet uitvoeren. Teamgenoten, het is een spel en ik doe wel wat ik zelf wil, dank u.

Mocht je de game volledig ontdekt hebben, kun je ook nog aan de slag in de battle mode of time attack. Time Attack spreekt voor zich, maar de Battle Mode zorgt voor het grotere plezier. Tot vier vrienden of computer gestuurde tegenstanders kunnen er gelijktijdig tegen elkaar vechten en als niet iedereen de game heeft, dan is dat geen probleem. Met slechts één spel kunnen alle vier de spelers aan de slag en kun je hen eens de hitte van je stralen doen voelen. Wel een groot gemis voor deze game is het feit dat je enkel lokale multiplayer hebt, geen online dogfights te beleven dus en dat is in deze tijd toch wel een spijtige bedoening. We zullen onze vrienden dan maar aansporen een nieuwe handheld te kopen veronderstellen we?