REVIEW | One Piece Odyssey is een ode aan Luffy en zijn Straw Hats

One Piece is al jaren één van de populairste anime- en mangareeksen en vierde vorig jaar zijn 25^e verjaardag. Ter ere van die verjaardag werd One Piece Odyssey aangekondigd, een turn-based JRPG waarin de Straw Hat Pirates herinneringen ophalen uit die 25-jarige geschiedenis.

In One Piece Odyssey strandt de Straw Hat Pirates-crew op het mysterieuze eiland Waford. Kort na hun schipbreuk komen ze in aanraking met Lim en Adio en verliezen ze hun krachten. Lim heeft hun krachten per ongeluk veranderd in mysterieuze blokken en deze verspreid over het eiland. Om hun krachten terug te krijgen zullen ze Waford moeten ontdekken en reizen ze dankzij de krachten van Lim af naar Memoria, de plek waar je herinneringen uit het verleden van de Straw Hats opnieuw beleeft.

Omdat je terugreist naar je herinnering zal niet alles precies hetzelfde zijn zoals je kent uit de manga en anime. Herinneringen willen namelijk nog wel eens verwateren en dus zijn de meeste situaties anders dan in de anime, of besluiten personages, wetende wat er daadwerkelijk is gebeurd, het ditmaal anders aan te pakken. Toch is het voor fans van de serie een feest van herkenning en wordt er leuk ingespeeld op de gewijzigde verhaallijnen, al zal die nuance voor nieuwelingen niet weggelegd zijn. Wel zit er voor nieuwkomers in het menu een samenvatting van de originele verhaallijnen verstopt, maar echt diepgaand is die niet. Het is dan ook vooral een verhaal dat geschikt is voor fans van de serie en niet zoals bijvoorbeeld de films een volledig op zichzelf staand verhaal kent. Het was echter zelfs voor fans leuk geweest om wat meer tijd op Waford te besteden. Het eiland is de enige nieuwe locatie, maar geldt uiteindelijk voornamelijk als korte onderbreking tussen de vier herinneringen in.

Wel zien alle werelden er fantastisch uit. De ontwikkelaar heeft de werelden van bijvoorbeeld Alabasta en Water 7 op mooie wijze nagebouwd en voldoende unieke details in de gebieden verwerkt. Ook zijn alle bekende stemacteurs opgetrommeld en kent de game een prima soundtrack. Wel moet je er rekening mee houden dat er alleen de mogelijkheid is om met Japanse stemwerk te spelen – die sowieso veel beter is dan de Engelse tegenhanger. Wel vervelend is de wat vreemde balans. De eerste herinnering, Alabasta, neemt bijna een derde van de volledige speeltijd in beslag en bevat veel backtracking. Iets dat gelukkig in de latere herinneringen een stuk beter gebalanceerd is.

De bewegingsvrijheid is zoals je die van een JRPG verwacht redelijk beperkt, al zijn er voldoende zijweggetjes en geheimen te ontdekken. Tijdens het ontdekken zul je ook je ogen open moeten houden voor fragmenten van de memory cubes die door Lim verspreid zijn. Deze groene blokjes liggen over de wereld verspreid en eenmaal gevonden kun je ze gebruiken om de aanvallen van je personages sterker te maken. Ook kun je accessoires vinden die de personages kunnen dragen om bijvoorbeeld hun aanval of verdediging te verbeteren. Het managen van deze accessoires is niet geheel zonder irritatie en we hadden gehoopt dat dit wat gestroomlijnder zou zijn, zeker met zoveel verschillende personages in je party. Toch nodigt de toevoeging van memory cubes en accessoires uit om de wereld te ontdekken en om achter elk muurtje te kijken.

Tijdens het rondlopen in de werelden kun je wisselen tussen de verschillende personages uit de groep, elk met hun eigen vaardigheden. Zo kan Luffy natuurlijk zijn armen uitstrekken om voorwerpen op te pakken, hakt Zoro zonder enige moeite stalen deuren en kratten aan mootjes en is Chopper zo klein dat hij onder bepaalde objecten door kan lopen om nieuwe gebieden te ontdekken. Het houdt het ontdekken interessant en dat moet ook wel want je zult al gauw zo’n 35 uur besteden aan One Piece Odyssey. Nog meer als je volop in de sidequests en bounties duikt, al weten deze zelden te verrassen.

Wat de ontdekkingstocht onderbreekt zijn de vele gevechten. One Piece Odyssey kent een bekend JRPG-vechtsysteem waarin je per beurt vijanden kunt belagen met standaard en speciale aanvallen, items kunt gebruiken of een speciale aanval met meerdere personages uitvoeren. De schade wordt onder andere bepaald door een steen-papier-schaarsysteem. Verschillende personages hebben één van de drie eigenschappen: kracht, snelheid en techniek. Kracht wint het van snelheid, snelheid van techniek en techniek van kracht.

Ook wordt het slagveld opgedeeld in meerdere verschillende arena’s. Dit doet denken aan de anime waar onze piratenvrienden ook zelden in het zelfde gebied aan het vechten zijn. Je kunt pas weg uit het gebied wanneer alle vijanden uit dit gebied zijn verslagen. Je vrienden kun je dus pas helpen op het moment dat jij je taken voltooid hebt – tenzij je lange afstandsaanvallen tot je beschikking hebt. Wel kun je de personages onderling wisselen zodat je tegenover vijanden staat waarbij je in het voordeel bent.

Tijdens gevechten krijg je ook af en toe een extra opdracht, één waarmee veel extra ervaringspunten binnengesleept kunnen worden. Ze zijn niet heel spannend: meestal moet je een vijand verslaan voordat jouw beurt voorbij is of moet je afrekenen met een tegenstander met een specifiek personage. Toch zorgt het ervoor dat de verveling niet snel toeslaat tijdens de gevechten.

Ook is het leuk dat de ontwikkelaars extra nadruk hebben gelegd op sommige unieke eigenschappen van personages. Zo weigert Sanji bijvoorbeeld om vrouwen aan te vallen (al komt dat gelukkig zelden voor). Wel is het jammer dat we niet wat meer kunnen aanpassen aan de gevechten. Soms wil je gewoon snel door een gebied heen en wil je niet alle animaties zien, het is echter niet mogelijk om animaties uit te zetten of de snelheid van de gevechten hoger te zetten dan 2x. Een kleine irritatie.

Een grotere irritatie is echter de moeilijkheidsgraad. Deze is niet aan te passen en bevat weinig uitdaging. Zelden kwam het voor dat een personage ten onder ging en een game over-scherm zijn we überhaupt niet tegen gekomen – zelfs niet tijdens de eindbaasgevechten. De vele items en etenswaren die je kunt gebruiken om je team tijdens gevechten te helpen hoef je dan ook nauwelijks te gebruiken.