REVIEW | Dragon Quest Treasures is een schat voor jonge gamers

De Dragon Quest spellen zijn al jaren een vaste waarde onder het JRPG-genre. Echter pakt de franchise het helemaal anders aan op de Switch. Zo waren er eerst twee Dragon Quest Builders, waarbij je Minecraft-gewijs grondstoffen mijnt en er de gekste dingen mee bouwt. Beide spellen kregen van ons een mooie score. Nu is het dan de beurt aan Dragon Quest Treasures, alweer geen JRPG, waarin je een leger monsters bouwt en op schattenjacht gaat. Een leuk concept, dat een goed startpunt blijkt te zijn voor nieuwkomers binnen de franchise. 

Het spel start en meteen word je begroet door enkele bekende gezichten. Het zijn Mia en haar broer Erik, twee hoofdpersonages uit Dragon Quest XI. Dragon Quest Treasures is een prequel waarin je de kindertijd van de twee blauwharige helden leert kennen. Ze leven op een vikingschip waar ze maar als klein grut worden bekeken. Op een dag vangen de vikings twee vliegende, sprekende dieren. Erik en Mia besluiten de dieren te bevrijden en vluchten met een bootje. Al snel komen ze in een doldwaas avontuur terecht waarbij ze een leger aan monsters moeten samenstellen om samen het kwaad te bestrijden. Niets is gratis en daarom ben je voortdurend ook op zoek naar schatten om je leger daarmee te betalen. Dragon Quest Treasures is duidelijk gericht naar jongere gamers. Het verhaal is niet zo episch als andere Dragon Quest-games, maar zit boordevol typische charme.

Het spel leert je meteen hoe je monsters rekruteert. Je leert zelfs schatten zoeken nog voor je aan de slag gaat met je wapens. Het vechten zet dus een stapje achteruit. Vechten is ook bijzonder eenvoudig. Je metgezellen vallen automatisch elke vijand aan en ondertussen kun je gewoon op de aanvalsknop rammen tot iedereen is verslagen. Voor sterkere vijanden zul je gebruik maken van genezende krachten, maar veel verder gaat de combat meestal niet. Soms is een monster zo onder de indruk van je vechtkunsten dat je hem kunt rekruteren in je basis. Zo bouw je een leger sterkere monsters uit die op hun beurt weer sterkere monsters kunnen verslaan. Het is een eeuwige cyclus terwijl je je een weg baant doorheen de verhaallijn. 

Bevriende monsters blijken vooral erg nuttig te zijn bij het verkennen van gebieden. Elk type monster heeft een eigen specialiteit. De slijmpjes zullen je naar hogere platformen stuiteren, vogels laten je voor een korte tijd zweven en zo is er wel een vaardigheid voor elke situatie. Hierdoor zul je niet steeds de sterkste wezens in je party toelaten, maar spelen tactische keuzes een rol. Het loont dan ook om terreinen meermaals te verkennen met een andere samengestelde groep. Enkel zo zul je elke schat in elk geheime hoekje ontdekken.

Ook de gameplay om schatten te zoeken is erg kindvriendelijk. Je hebt een magische dolk die je steeds de juiste weg opstuurt. Kom je in de buurt van iets waardevol, dan krijgen je monsters een visioen met de exacte locatie van de schat. Dit visioen uit zich in foto’s van de locatie. Door naar de omgeving op de foto’s te kijken, kun je de precieze plek vinden op de map. Dit is vaak in de buurt van een opvallende boom of heuvel. Leuk detail: Orcs zien blijkbaar ultraviolet kleuren en Dracky’s zien alles in zwart-wit. Schatten jagen is simpel in de opzet, maar wordt daardoor erg repetitief na enkele uren spelen.  

Als speler kun je kiezen of je het avontuur met Erik of Mia wil beleven. Terwijl je met je gekozen personage op avontuur gaat, blijft de andere helft van de tweeling in de basis. Het is mogelijk om van personage te wisselen later in het spel, maar de gameplay verandert verder niet. Het had leuk geweest als je een lokale multiplayer had en met beiden tegelijk kon spelen. Er is wel een online multiplayer modus aanwezig. Je kunt schatten begraven in de werelden van andere spelers of je kunt een favoriet monster selecteren en deze een schat meegeven. Je kunt ook monsters en schatten van andere spelers verwelkomen. Behalve dat je op deze manier online wat extra geld verdient, is het allemaal erg mager.

Dragon Quest Treasures heeft wel alle kenmerken die eigen zijn aan de franchise. De wereld is kleurrijk, cartoony en alle monsters zitten boordevol charme. Je voelt je bijna schuldig als je er eentje wegstuurt of verslaat. Er zijn mooiere Dragon Quest games op de Switch, wat mogelijk te wijten is aan de kijkafstand en de grootte van de open wereld. Verder is er de muziek, die ronduit fantastisch is. Door op precies het juiste moment te vertragen of dramatische hoogtepunten te bereiken, worden je emotionele snaren steeds weer geraakt.