REVIEW| Evil West is vermakelijk, maar valt snel in herhaling

Het Rentier-instituut zorgt al jaren voor de veiligheid van de Verenigde Staten. Niet tegen bandieten of buitenlandse machten, maar tegen de dreiging van vampieren, weerwolven en ander paranormaal gespuis. De Sanguisuge-vampieren hebben snode plannen om de mensheid op hun knieën te brengen en dus is het tijd om cowboylaarzen aan te trekken en je revolver schoon te maken. We gaan op vampierenjacht.

In Evil West stap je in de cowboylaarzen van Jesse Rentier, zoon van de huidige directeur van het Rentier-instituut en een geroemd vampierenjager. Het verhaal speelt zich af in een rare alternatieve versie van het Wilde Westen: gigantische bloedzuigers, ondergrondse piramides en natuurlijk alle vampieren en andere weerzinwekkende vijanden. Het zorgt voor omgevingen die het ene moment prachtig in beeld worden gebracht en andere die met een zeer beperkt kleurenpalet op je beeld worden getoverd. Het verhaal is weinig spannend en de personages hebben, buiten grofgebekte dialogen en een voorkeur voor extreem geweld, weinig diepte.

In de ongeveer 10 tot 12 uur durende campagne volg je de cowboy door levels met een duidelijk format. Elk level begint met een cutscene, waarna meerdere arena’s volgen waarin je vijand na vijand afknalt om vervolgens af te sluiten met een bossfight en nog een cutscene. Het is ergens wel verfrissend na al die games waarin er in elk hoekje meer en meer geheimen te vinden zijn. Evil West is gewoon heel rechttoe rechtaan en dat is ook wel eens lekker.

Hier en daar zit er nog wel geld verstopt in de levels, maar je hoeft niet heel erg je best te doen om dat te vinden. Het gevonden geld kun je gebruiken om het arsenaal van Jesse te verbeteren. Sowieso krijg je in vrijwel elk level wel weer de beschikking over een nieuw wapen of een nieuwe upgrade. Denk hierbij aan een extra kogel voor je revolver of de mogelijkheid om je geweer uit te rusten met elektrische schade.

Dit arsenaal kun je inzetten in de eerder genoemde vechtarena’s waarmee de game bezaaid is. Zodra je het gebied binnenstapt schieten er vijanden uit alle hoeken en gaten en zul jij ze allemaal af moeten maken om verder te mogen. Dit doe je onder meer met je revolver, een langeafstandsgeweer, een kruisboog en zelfs een gatling gun. Maar naast dit schietgeweld krijg je ook de beschikking over een soort bokshandschoen waarmee je vijanden kunt elektrocuteren en vervolgens tot een hoopje smurrie slaan.

Het vechten zelf is uitermate vloeiend. Je vliegt van vijand naar vijand, deelt uppercuts uit en slaat diezelfde vijand vervolgens zo tegen de grond. Of tegen een krat TNT dat toevallig in bijna elke arena aanwezig is. Je knalt vervolgens een paar elektrisch geladen schoten op het hoofd van een vijand die net wil toeslaan om daarna weer een andere vijand in de fik te zetten met een vlammenwerper. Het werkt allemaal zo vloeiend dat het helemaal niet zo erg is dat Evil West naast het vechten weinig andere inhoud heeft. Verstand op nul en knallen maar.

Het probleem is dat de vijanden halverwege de game zo goed als op zijn. Het worden er alleen steeds meer en meer. Helemaal wanneer eindbazen uit eerdere levels als gewone vijand worden geherintroduceerd zorgt de herhaling ervoor dat de verveling langzamerhand toeslaat. Zelfs het creatieve arsenaal en alle interessante manieren waarop deze gebruikt kan worden begint langzaam te vervelen als ze steeds op dezelfde vijanden worden toegepast.

Je kunt Evil West ook met z’n tweeën trotseren. De game bevat online co-op en alle gevechten worden gebalanceerd voor twee spelers. Wel is het een beetje jammer dat alleen de progressie van de host wordt meegenomen, maar de optie om met een vriend of vriendin vampieren af te slachten is er.