REVIEW | Call of Duty: Modern Warfare 2 brengt een gevarieerde singleplayer en robuuste multiplayer
Na de (soft) reboot van Modern Warfare, krijgen we nu het vervolg van die reboot: Modern Warfare 2. De originele Modern Warfare 2 wordt beschouwd als één van de betere Call of Duty games uit de stal van Infinity Ward, dus de verwachtingen liggen hoog.
Spelers kruipen in de huid van de leden van Task Force 141, die al snel verbroederen met Mexican Special Forces. Het doel is de Westerse wereld redden van Amerikaanse ballistische rakketten die in het bezit zijn van het Iraanse Quds Force. Het verhaal is losjes gebaseerd op echte feiten, zoals de moord op Qasem Soleimani, een Iraanse majoor die net als zijn in-game tegenhanger Ghorbrani door een Amerikaanse drone strike getroffen werd. Het verhaal blies ons niet omver, maar wist wel voldoende te entertainen.
De campaign breidt zeventien missies lineair aan elkaar met een mooie verscheidenheid aan locaties. We vertoeven in een prachtig ogend en geloofwaardig Amsterdam, kruisen doorheen een fictieve stad Las Almas in Mexico en kruipen over de grens tussen Texas en Mexico. Maar ook de Golf van Mexico, Chicago en meer passeren de revue. De gameplay varieert van stealth en sniper missies, over wilde achtervolgingen vanuit voertuigen, tot het abseilen van een skyscraper waarbij je verdiep per verdiep de vijand wegveegt. De gekende formule met hier en daar een kleine frisse toets.
Zoals altijd moet je de game lineair spelen en je teamleden volgen, maar toch is er af en toe wat bewegingsvrijheid ter beschikking om bijvoorbeeld tactische keuzes te maken. Hoe je een gebouw doorkruist of de vijand naar buiten jaagt door een traangasgranaat te gooien in een luchtschacht. Of welk voertuig je hijackt. Dergelijke vrijheid zou gerust nog meer mogen aanwezig zijn in de campaign zonder te vervallen in open wereld gameplay, want dat is dan weer te ver weg van de identiteit van de franchise.
Atypisch aan Call of Duty is dat we tijdens een gehele missie items konden verzamelen om iets te craften. Dit in een missie waarin we opgejaagd werden en zonder wapens zaten, wat onze overlevingsdrang aanwakkerde en zo voor extra immersie in het verhaal zorgde.
De multiplayer biedt een heleboel PvP 6v6 modi aan. De gekende zijn Team Deathmatch, Free for All, Domination, Search and Destroy, Kill Confirmed en Hardpoint. Nieuwe modi zijn Prisoner Rescue en Knockout. Prisoner Rescue doet denken aan VIP Escort: teams moeten om beurten een duo van gijzelaars beschermen of redden. In Knockout wint het team dat een geldkoffer in handen heeft wanneer de timer op nul terechtkomt of het andere team volledig heeft uitgeschakeld. Zowel Prisoner Rescue als Knockout hebben geen respawn, maar je kan wel spelers reviven. Voor games op grotere mappen en met meer spelers zijn er Invasion en Ground War.
We probeerden de PvP ook uit in splitscreen. Dat ging goed, buiten dat speler 2 eenmalig geen HUD had en enkele keren geen namen zag van de andere spelers. Al moeten we zeggen dat we dat laatste ook al in eerdere edities tegenkwamen. Ook kan je een select aantal PvP-modi in third-person mode spelen, al is dat wel even wennen na al die uren first-person.
De multiplayer mappen brengen elk wat anders met zich mee. In Crown Raceway zit je tussen garages en de pit lane, terwijl je in de Santa Sena Border Crossing op een langgestrekte map zit tussen een file van stilstaande auto's die zomaar eens kunnen ontploffen door een welgemikte granaat. Onze favoriet tot hiertoe is Al Bagra Fortress, een map waarop een fort staat dat omgetoverd is tot wat ons een museum lijkt. Het is een relatief kleine map, met voldoende bewegingsvrijheid zonder op elke hoek snipervoer te zijn.
Allemaal goed en wel die game modi en mappen, maar de loadouts zijn ook van belang. Er zijn een heleboel wapens waarmee je naar de gunsmith kan gaan om je wapen modifications te geven, al zitten sommige nog achter slot en grendel omdat je nog iets moet levellen. Sommige wapens en modificaties hangen vast aan het level van een ander specifiek wapen, wat aanmoedigt om toch wat verschillende wapens te gebruiken. Wapens en hun modificaties klinken en voelen verschillend aan, het ene speelt al wat logger dan het andere.
Qua perks worden enkele pakketten voorgesteld, maar je kan gerust ook zelf eentje samenstellen. Een perk pakket bestaat uit twee base perks die je dus sowieso hebt, en dan zijn er twee die je in de match kan verdienen. Killstreaks werken zoals we gewoon zijn. Ook voertuigen kunnen gecustomiseerd worden met onder andere een skin. Wat ons opviel in de multiplayer is dat de Barracks of iets anders van progressie-overzicht ontbreken, met onder meer K/D en W/L ratio's, en bij het gebruiken van een XP-token krijg je geen aanduiding of die nog geldt en hoelang nog. Beide voelen aan als een gemis, met het laatste zelfs als eerder onhandig.
Buiten de PvP-modi zijn er drie Spec Ops online coöp modi waarin je met een andere speler een PvE missie moet klaren. Zo moet je hordes vijanden verslaan om locaties te beschermen of zwaarbewaakte locaties betreden om dan bijvoorbeeld launchers op te blazen. Voor deze missies kies je niet uit je loadouts, maar heb je keuze uit drie klassen: Assault, Medic of Recon. Spec Ops is leuk wanneer je een fijne medespeler hebt, minder leuk indien die onvoorzichtig rusht of het al snel laat afweten. De herspeelbaarheid ligt hier minder hoog dan bij PvP, dus hopen maar dat er regelmatig nieuwe missies verschijnen.
Eind dit jaar komt er naast de PvP- en PvE-modi nog een derde multiplayertype aan. Raids zou een coöp modus zijn voor drie spelers met een typische raidgameplay. Denk daarbij aan teamwerk, puzzels en intense gevechten.
Visueel weet de game uit te blinken ( wij speelden op PS5), zeker in contrast met de multiplayer van Call of Duty: Vanguard, de vorige telg in de franchise. Niet dat het allemaal superrealistisch oogt, hier en daar mist er detail en afwerking, maar al bij al ziet het er prima uit, zeker in de cutscenes van de campaign. Het geluidsdesign is dan weer erg kwalitatief, weliswaar zonder een memorabele soundtrack af te leveren.
Call of Duty: Modern Warfare 2 zet een robuuste game-ervaring neer. De campaign toont een mooie verscheidenheid in missies in een entertainend verhaal dat echter weinig sporen nalaat. Audiovisueel is het erg levendig met een mooi multiplayeraanbod dat in de nabije toekomst nog mag uitbreiden. Een beetje bizar dat het gebruikelijke progressie-overzicht mist, hopelijk komt dat er ooit nog aan in een update.
- Variatie missies
- Robuuste multiplayer
- Audiovisueel sterk
- Doorsnee plot
- Progressie-overzicht afwezig
- XP-token indicatie afwezig
Volledig akkoord.
Geplaatst op 2022-11-04 09:48:30
kan ik me zeker in vinden - vooral de xp indicator inderdaad
Geplaatst op 2022-11-04 14:09:11