REVIEW | Nintendo Switch Sports zet je opnieuw nat in het zweet

Nintendo en motion controls, het is een combinatie die de Japanners uit Kyoto moeilijk achter zich kunnen laten. Het bedrijf beleefde dan ook hoogtijdagen toen in 2006 de Wii gezamenlijk met Wii Sports lanceerde. In een mum van tijd stonden gezinnen plezier te beleven door al zwiepend met controllers te bewegen, iets wat Nintendo hoog in het vaandel draagt. Nadat in 2009 de opvolger Wii Sports Resort op de markt werd gebracht, verdwenen de motion controls langzaam maar zeker naar de achtergrond. Dat na dertien jaar de immens populaire sport-serie op de Nintendo Switch nieuw leven wordt ingeblazen, kwam voor velen als een complete verrassing. Of het concept met zwiepende controllers na al die jaren nog altijd even amusant en hip is, dat is nog maar de vraag.

Waar Wii Sports Resort ons meenam naar Wuhu Island, is Spocco Square in Nintendo Switch Sports the place to be. Dit gigantisch sportcomplex biedt zes verschillende sporten aan, al belooft Nintendo alvast later dit jaar de klassieker golf als zevende sport aan het sportgamma toe te voegen. Na het creëren van een Sportmate, een kleurrijke avatar die ook de vorm kan aannemen van een Mii, is de tijd aangebroken om de Joy-Con controllers stevig aan de polsen vast te strippen om al zwaaiend de verschillende sporten te doorlopen.

Tennis

Bij het ophalen van oude Wii-herinneringen bij vrienden of familie, is het vaak een simplistisch potje tennis uit Wii Sports dat wordt aangehaald. Zonder ook maar een knopje in te drukken kon zowel jong als oud met gemak een balletje terugslaan, wat garant stond voor spannende rally’s en stijve armen nadien. Hoewel de tennissport op de Nintendo Switch visueel is aangepast aan de moderne normen, wordt snel duidelijk dat gevoelsmatig een tenniswedstrijd nagenoeg identiek lijkt als zestien jaar geleden. Wel nemen de moderne Joy-Con controllers de zwaaibewegingen een stuk nauwkeuriger waar dan een oude Wii Remote, wat vraagt om meer precisie tijdens het meppen. Balletjes belanden daardoor sneller aan de verkeerde kant van het veld en ook de vijftien punten binnenhalen door middel van een ace is beduidend moeilijker geworden. Toch is de essentie van een spelletje tennis nog steeds poepsimpel en geschikt voor het hele gezin.

Bowlen

Hoewel tennis ten tijde van de Wii wellicht het meest in het oog sprong, groeide bowling voor velen uit tot een ondergedoken favoriet. Het met ballen naar kegels gooien oogt en speelt vrijwel hetzelfde als vroeger, al is het wennen dat de ZR-knop (de vroegere B-knop) niet meer mag worden losgelaten na het gooien van een bal. En over het loslaten van bowlingballen gesproken, een bal te vroeg loslaten zodat deze in het publiek belandt, is helaas niet meer mogelijk: een ludiek gemis dat enkel spelers van het origineel zullen ervaren.

Naast de vertrouwde ervaring op de klassieke banen, is er ook een spelstand die in de vorm van obstakelbanen wat extra uitdaging biedt. Om een welgemikte strike of spare te werpen is het vaak noodzakelijk om effect op de bal te spinnen, wat zelfs voor de meer ervaren spelers een uitdaging vormt. Een andere fijne nieuwigheid is dat alle spelers tegelijkertijd kunnen gooien en niet zozeer hoeven toe te kijken wat de concurrentie doet. Handig voor wie het spelritme de lucht wil injagen.

Badminton

Badminton mag dan wel een totaal nieuwe sport zijn in het Nintendo Switch Sports-pakket, zowel in het echt al in het spel heeft de sport vele raakvlakken met tennis. Toch voelt badminton door de snellere gameplay aan als een meerwaarde in de line-up. Dropshots en smashes volgen zich in hoog tempo op en maken het spel een tikkeltje tactischer dan tennis. Ook het zwiepen met de controllers zelf voelt anders aan, waarbij de vele smashes voornamelijk afkomstig zijn uit de pols.

Volleybal

Totale vernieuwing is te vinden in de teamsport volleybal waarin twee teams van telkens twee spelers, al dan in de vorm van CPU's, het tegen elkaar opnemen. Hoewel ook dit spel gebruik maakt van slechts één Joy-Con controller, is het de bedoeling dat de bewegingen worden uitgevoerd met beide armen. Vooral timing speelt hierbij een belangrijke rol om je medespeler te voorzien van een mooie pass of een perfecte set-up, en zeker voor het blokken van een tegenaanval is het belangrijk om bij de pinken te zijn. Met vier verschillende bewegingen is volleybal wat complexer van aard in vergelijking met eerdere sporten, maar na wat oefening bewijzen de hitsige potjes dat volleybal een absolute sterkhouder is van deze collectie.

Chanbara

Chanbara is een duidelijke afstammeling van het zwaardvechten uit Wii Sports Resort. Gewapend met een zwaard is het de bedoeling om de tegenstander van een platform het water in te werken. Dit doe je door aanvallend de Joy-Con controller horizontaal, verticaal of diagonaal te slaan, terwijl je de slagen van de tegenstander probeert in te schatten om op de tegenovergestelde manier te blokkeren. Dit maakt van chanbara meteen een mentaal spelletje, waarbij een goed inschattingsvermogen geen overbodige luxe is.

Om chanbara extra lang interessant te houden, is het mogelijk om de strijd aan te gaan met twee zwaarden en kan er zelfs de keuze worden gemaakt tussen een energiezwaard. À la Star Wars laadt dit zwaard op wanneer er op een correcte manier wordt geblokkeerd. Eenmaal het zwaard is opgeladen, kan er met een druk op de knop een sterkere aanval worden uitgevoerd en wordt er een extra harde mep aan de tegenstander verkocht. De keuzemogelijkheden tussen zwaarden brengt een leuke twist in het chanbara-spel met zich mee, maar ook niet meer dan dat.

Voetbal

Afsluiten doen we met voetbal, wat een vreemde eend in de bijt is in het sportlijstje. Waar je in de andere spellen de bewegingenuit de echte sporten nabootst, wordt voetbal gespeeld met beide Joy-Con controllers in de hand. Trappen tegen een gigantische bal in 1v1 of 4v4 wedstrijden doe je door met de rechtse controller te zwiepen, terwijl het stickje van de linkse controller wordt benut om je personage over het speelveld te laten bewegen. Hierdoor heeft een voetbalmatch meer weg van een lite-versie Rocket League dan dat je je als een voetballer in de woonkamer waant. Wel moet een update het in de toekomst mogelijk maken om met een beenband te spelen, wat een accessoire is dat mee wordt geleverd in de fysieke versie van het spel.

Deze beenband kan in de tussentijd wel al worden benut in de game mode Shoot-out. Met een controller vastgemaakt aan je been dien je als speler voorzetten binnen te trappen in een steeds kleiner wordende goal. Veel precisie in de traptechniek wordt helaas door het spel niet vastgelegd, waardoor vooral timing een belangrijke rol speelt. Daarom voelt deze game mode meer aan als een gimmick die snel gaat vervelen.

Nintendo Switch Sports mag dan wel over een onlinemodus beschikken waar het spel veel belang aan hecht, veel om het lijf heeft het niet. Alle sporten zijn tegen anderen online te spelen, bowling zelfs met zestien spelers, wat prima werkt. Door online te spelen kunnen er iedere week exclusieve items worden vrijgespeeld om je Sportmate-personage aan te passen en na tien online matches in een bepaalde sport wordt de online ranglijst ter beschikking gesteld. De online multiplayer komt de competitiviteit ten goede voor wanneer er even niemand in de rechtstreekse omgeving is om het tegen op te nemen, maar het mag duidelijk zijn dat de ware kracht van Nintendo Switch Sports nog steeds in de lokale multiplayer zit.