REVIEW | Ghostwire: Tokyo is een sfeervolle tocht door de grootstad

Van de makers van het succesvolle The Evil Within krijgen we Ghostwire: Tokyo. Alweer kiest Tango Gameworks voor een enge setting, maar de survival horror gameplay heeft dit keer plaats gemaakt voor het actie-avontuur genre met een spookachtige twist. De eerste beelden van Ghostwire: Tokyo deden ons alvast huiveren naar meer.

Een jongeman met de naam Akito staat na een motorongeluk op Shibuya's befaamde kruispunt verdwaasd recht. Voertuigen zijn bestuurloos achtergebleven en hier en daar ligt nog wat kledij zonder eigenaar. Alsof dat nog niet vreemd genoeg is, komt er zwarte rook uit de rechterkant van Akito's lichaam, hoort hij een mannenstem die door z'n rechterhand praat en ziet Akito een parade van geesten voorbijkomen. De stem in hem maant hem aan om zoch te verstoppen, terwijl Akito ziet dat er nog wat zielen in zwevende kubussen worden opgesloten en weggevlogen. Op één van de grote digitale reclamepanelen komt bovendien het beeld van een gemaskerde man. De eerste seconden van Ghostwire Tokyo geven je zo geen moment rust.

Akito vindt het maar niks dat hij bezeten is door een geest, die zich KK laat noemen, maar na een robbertje rechterhand tegen linkerhand vechten, besluit het duo om samen verder te gaan en uit te zoeken wat er in hemelsnaam aan de hand is. Staande in het midden van een desolaat stadscentrum, besluit een ongeruste Akito om zijn zus op te zoeken in het ziekenhuis. De combinatie van Akito en KK maakt een sterk duo dat opgewassen lijkt tegen de geesten in Tokio, met als hoofddoel de gemaskerde man zijn snode plannen enerzijds bloot te leggen en anderzijds tegen te houden.

Tijdens de game kan je de stad doorkruisen, maar zal je telkens Torii-poorten moeten openen om meer van Tokio te vrijwaren van een giftige mist. Torii-poorten geven meestal toegang tot heiligdommen en dienen zodra ze vrij zijn als fast travel-punten. Als je over zo'n vrijgespeelde heiligdom hovert op de map, dan krijg je een beeld van de completion van de bijhorende buurt, handig voor de completionisten.

Met KK bij zich kan Akito van drie elementaire natuurkrachten gebruik maken: wind, water en vuur. Met een enkele actie kan je dan snel zo'n element afvuren en wanneer je de trigger iets langer inhoudt kan je die actie opladen en krachtiger afvuren. Ook komt er nog een pijl en boog als wapen bij. De pijl en boog is niet alleen handig om van op afstand te snipen, want wanneer Akito zonder KK valt is dat zijn enige wapen.

Wat later komen er ook nog talismannen bij, een soort van tactische tijdelijke acties, waaronder het plaatsen van struikgewas om even uit het zicht te geraken en een krachtveld plaatsen rondom de vijand zodat die even ter plekke verdoofd blijft staan. Alle geesten beschikken over een kern die Akito zichtbaar kan maken door een bepaald aantal hits en er vervolgens kan uitrukken. Ook kan Akito een schild oproepen om zich te beschermen en wanneer een vijand te dichtbij komt, kan hij een flinke duw geven. Alle soorten aanvallen en talismannen speel je geleidelijk aan vrij en kan je nadien ook nog verbeteren door in eenvoudige skill trees skill points te verdelen.

Ghostwire: Tokyo is geen pure horror, maar is met momenten wel akelig. Het griezelige sfeertje uit zich het meest in een heleboel creepy geesten gebaseerd op Japanse folklore, maar evengoed ook in de aankleding of vervorming van omgevingen. Zo kronkelen de witte letters en zebrastrepen geregeld over de baan alsof ze los hangen, druipt er wel eens bloed van gebouwen of begint bij het betreden van een gebouw de binnenkant helemaal gek te doen, zoals kamers die ronddraaien, meubels die verschuiven of beelden die geprojecteerd worden.

De eerste uren is er altijd wel een zekere spanning aanwezig en zal je voorzichtig de stad rondtrekken en terughoudend door gebouwen bewegen. Eens je alle krachten en een boel skills vrijgespeeld hebt en ook je HP-bar uitgebreid werd, ga je al iets gedurfder door de stad trekken.

Eén van de grootste challenges bij gevechten is dat je voor alle acties energie nodig hebt en dus wel eens zonder kan vallen. Gelukkig kan je, tenzij in een boss fight, wel gewoon weglopen en het later nog eens proberen. Voor wind heb je groene ether nodig, voor vuur rood en voor water blauw. Deze ether vind je gekristalliseerd terug doorheen de stad in een soort van glitched spullen die je kan kapotslaan om de ether vrij te spelen. Ook wanneer je vijanden aanvalt of verslaat krijg je wat ether bij. Voor de pijl en boog heb je dan weer pijlen nodig. Wanneer je die tegenkomt dan is de kans groot dat je het in de missie nodig hebt, verder zal je ze vooral in de winkels moeten kopen.

Om te winkelen heeft Akito geld nodig. Gelukkig werd er niet enkel ether gekristalliseerd. Er zijn ook gele kristallen te vinden waaruit geld valt zodra je ze kapotslaat. Als laatste zijn er ook rode ether kristallen. Deze exploderen zodra je ze kapotmaakt, ideaal om vijanden in een beperkte radius te raken en als kers op de taart komt er rode ether uit voor de vuuraanval.

Winkels worden uitgebaat door katten. Je kan er eten en drinken halen, maar ook je voorraad talismannen en pijlen aanvullen. Het zorgt er ook voor dat je even rustig op adem kan komen om dan weer aan het spokenjagen te gaan. Regelmatig zijn er ook kraampjes van katten, die hebben dan ofwel eetwaren ofwel een lijstje van spullen waarvan ze vragen om het voor hen te verzamelen in ruil voor geld. Zelf kwamen we nooit echt geld tekort en vonden we in de stad zelf regelmatig eten of drinken, dus spaarzaam zijn hoefde nooit.

Naast deze geklede katten zijn er ook gewone katten in de stad te vinden en honden. Via de spectral vision, waarover zodra meer, kan je hun gedachten lezen en de honden kan je eten geven. Beide kunnen ook geaaid worden.

Een super handig truukje dat KK beschikbaar maakt voor Akito is spectral vision. Hiermee kan Akito zijn nabije omgeving scannen en blijft er gedurende een beperkte tijd in blauwe outlines alles wat er rondom hem bevindt, aangeduid. Erg handig om vijanden in het oog te houden vanop afstand of van om de hoek, maar even goed ook om kristallen, items, torii-poorten en andere nuttige zaken in kaart te brengen. Je hoort overigens een belletje rinkelen wanneer er iets speciaals gescand werd.

Je kan Tokio niet alleen doorkruisen doorheen de straten, wegeltjes, tuinen, bouwplaatsen en grafplaatsen, je kan ook de hoogte in. Hier en daar vliegen er tengu, een Japans fabeldier, en Akito kan een grapple hook gebruiken om even aan de tengu te hangen en zo omhoog te vliegen en de daken op te gaan. Overigens kan Akito een beperkte tijd zweven, wat handig is om van dak naar dak te bewegen. Niet dat de daken altijd zo veilig zijn, ook daar zijn regelmatig geesten.

Door XP te verzamelen verhoogt Akito's maximum HP en verdient hij skill points. Om zijn gezondheid te herstellen kan Akito eten en wordt telkens ook zijn maximum HP, al is het met een heel klein beetje, verhoogt. Akito kan er enkele op zak nemen om er met een sneltoets gebruik van te maken. Sommige etenswaren hebben een speciaal effect dat dan voor beperkte duur geldt. Ook zijn er Jizo Satues te vinden in de stad, waar na het bidden bij het beeldje de maximum SP (Spectral Power) verhoogt wordt. Ook vind Akito geregeld gebedskralen, die een leuke power up geven en ze levellen ook nog eens als je er meerdere van dezelfde soort vindt. Je kan ze niet allemaal aan, dus best maak je hier een doordachte keuze wat het beste aansluit bij jouw gameplay.

Soms moet Akito spectrale sloten openen door een zegel te maken, waarbij hij dan met de rechterhand een figuur voor zich tekent. Deze figuur wordt getoond, waarna je dan met de joystick het figuur moet namaken. Leuk hier is dat er de optie is om KK dit te laten doen, voor wanneer je geen zin hebt om zelf met de joystick aan de slag te gaan. De eerste keren zo'n zegel maken is best leuk, maar na een tijdje vonden we het wel fijn om dit gewoon aan KK over te laten.

Over de map zijn een heleboel collectibles te vinden: notities van KK's eerdere onderzoeken, maar wellicht nog belangrijker: super veel achtergebleven zielen. Deze kan je vangen in een papieren Katashiro (een ceremonieel papieren popje) en ten slotte vrijgeven via de vele telefooncellen die aanwezig zijn in Tokio. De geesten komen af en toe zielen vangen in kubussen en een beperkt aantal zit achter een spectraal slot, maar de meeste zielen bevinden zich vrij over de hele stad en het zijn er enorm veel.

De game bevat ook een heleboel zijmissies, veelal missies voor zielen die nog iets af te werken hebben en dus nog iets zoeken of te weten willen komen waar jij dan moet bij helpen. We volbrachten ze niet allemaal, maar degene die we deden waren alvast wel verscheiden genoeg. Geen enkele is verplicht voor de hoofdmissies, al krijg je op een gegeven moment bij de aanvang van een hoofdmissie wel de melding dat je er drie niet meer zal kunnen spelen eens je de hoofdmissie aanvangt en kan je alsnog beslissen om deze drie nog snel even af te gaan werken, wat we dan ook deden.

De hoofdmissies zijn rechtlijnig af te werken en verdeeld over zes hoofdstukken. Het verhaal houdt je geboeid tot het einde, weliswaar zonder al te gekke plottwisten. De boss fights zijn variërend genoeg en passen mooi in het narratief. De moeilijkheidsgraad is gemiddeld zonder ooit echt te makkelijk of te moeilijk te worden. De vijanden zijn gevarieerd zowel in vorm als in soorten aanvallen. Wanneer je de game uitspeelt kan je een oudere save game gebruiken om alle zij-activiteiten nog te klaren, ideaal voor wie graag nog wat langer in Tokio vertoeft.

Ghostwire: Tokyo maakt uitmuntend gebruik van de haptic feedback van de PS5 DualSense controller bij de vele acties die je onderneemt. Fijn ook is dat de stem van KK door de DualSense speaker komt, zodat hij net als bij Akita door je rechterhand lijkt te praten. De Japanse voice acting is erg goed. Het omgevingsgeluid brengt de wereld tot leven, maar een memorabele soundtrack is niet aanwezig. Visueel ziet de game er erg sfeervol uit en voelt het erg leuk om doorheen Tokio te bewegen.