REVIEW | Hartslag in de hoogte met Shadow Warrior 3

De Shadow Warrior franchise ging van start in 1997 en was meteen zeer succesvol. Het was gebouwd op dezelfde engine als Duke Nukem 3D en bevatte minstens evenveel adrenaline, maar waar Duke het voor bekeken hield in 2011, kreeg Shadow Warrior een nieuwe reeks spellen toebedeeld. Bereid je alvast voor op adembenemende actie, ‘dad jokes’ en mythische wezens uit het mystieke Azië.

Shadow Warrior 3 is een direct vervolg op het vorige spel en dus zien we Lo Wang in een poging om een gigantische draak te verslaan. Uiteraard krijgt hij op zijn donder en al snel staat hij in zijn ondergoed tegen een masker te praten. Plots duikt echter Orochi Zilla op, de antagonist uit de vorige games. Orochi biedt zijn hulp aan om de draak te verslaan. Het paar trekt er op uit om een tovenares te zoeken die kan helpen met hun queeste. Uiteraard gaat niets zoals gepland en moet je hele hordes aan demonische vijanden uitschakelen. 

Gameplay en cutscenes wisselen elkaar voortdurend af en hoewel deze cutscenes erg knap zijn uitgewerkt, laten de dialogen vaak te wensen over. Er zijn nogal veel ongemakkelijke pogingen tot humor waar zelfs de meeste vaders zich niet aan wagen. Dus met een zucht en een kreun onderga je de zwakke dialogen in afwachting op het volgende gevecht. Maar zelfs daar ben je niet veilig. Tijdens het vechten krijg je de ene na de andere oneliner te horen. Leuk voor het eerste uur, maar daarna heb je alles wel gehoord. Tenzij je niet genoeg krijgt van puberale opmerkingen uiteraard. 

Het voelt enorm goed om rond te lopen in Shadow Warrior 3. Lo Wang beweegt perfect zoals je het mag verwachten in een responsieve shooter. Er zijn nieuwe acties zoals de dubbelsprong, de korte sprint, het lopen op muren en net als in Halo een grijphaak. Dit alles moet je voortdurend combineren om een weg te banen doorheen de platform secties. Bovendien is het ook erg handig om raketten te ontwijken. Levels bestaan vooral uit middelgrote ruimtes die geconnecteerd zijn met platformen. Helaas zijn er niet zoveel verborgen ruimtes en leukigheden om te ontdekken. Het doet denken aan Doom, maar dan nog rechtlijniger en meer arcade qua speelstijl. 

Doorheen het spel krijg je zeven wapens om mee te werken en in totaal zijn er zo’n 77 upgrades. Denk hierbij aan een pistool, machinegeweren, shotguns en een rocket launcher. Uiteraard zijn er over-the-top wapens die shuriken afvuren of even moeten opladen om vervolgens een allesvernietigend schot te lossen. Het is vooral erg bevredigend om te wisselen tussen de vuurwapens en je katana. Je loopt op een monster af, knalt een paar keer en als hij nog blijkt recht te staan gebruik je je katana voor de genadeslag. Het oogt bijzonder cool. De snelle actie en opzwepende muziek zullen de adrenaline door je lijf laten gieren.

Je doel doorheen het spel is eenvoudig. Stap een ruimte binnen en ga weer weg zodra je alles met een hartslag hebt uitgemoord. Goed gebruik maken van je wapens is steeds de boodschap want kogels zijn slechts sporadisch aanwezig. Je zult dus voortdurend moeten wisselen tussen de wapens waar je nog wél munitie voor hebt. Daar komt nog eens bij dat de grotere vijanden allemaal eigen sterktes en zwaktes hebben. Kogels sparen voor specifieke doeleinden is dus van belang. Een verslagen vijand laat steeds lichtgevende bollen vallen waarmee je je levensbalk kunt aanvullen. 

Knal genoeg vijanden af en je wordt beloond met speciale ‘finishing moves’ die de monsters met een extra coole animatie aan stukken rijten. Een finishing move gebruiken geef je meteen weer een volle levensbalk. Gebruik deze actie op een kleine vijand en je krijgt zelfs extra levenspunten. Zo geeft elk type vijand je een andere bonus die het gevecht in je voordeel kan omzwaaien. Sommige bonussen bestaan uit speciale wapens. Wat dacht je van een ‘Brain Freeze’, een een bevroren brein waarmee je tegenstanders kunt bevriezen. Natuurlijk spatten ze als een sneeuwpop uit elkaar als je ze vervolgens aan gort knalt. Alle bloederige effecten van deze Danse Macabre zijn prachtig om te aanschouwen. 

Net als je in volle swing bent en met alle gemak een heel leger uitschakelt, loopt Shadow Warrior 3 ten einde. Er zijn in totaal twee bossfights en deze zijn redelijk goed uitgewerkt. Tel alles bij elkaar op en je zult ongeveer vijf uur plezier hebben aan de game voordat de credits voorbij scrollen. Dit zou op zich geen ramp zijn als er een multiplayer, horde modus, map designer of andere extra content zou zijn. Daarnaast word je ook niet aangespoord om de campaign nog een keer te doorlopen, waardoor het spel sneller eindigt dan verwacht.