REVIEW | Babylon's Fall komt in zowat elk aspect tekort

De toren van Babel is een mythisch stukje architectuur dat iedereen op een bepaalde manier wel kent, vooral dan uit het Bijbelverhaal dat verklaart waarom we allemaal verschillende talen spreken. In Babylon’s Fall, de nieuwste game van PlatinumGames, is het vooral de plek waar heel wat gevechten plaats vinden.

In Babylon’s Fall kruip je in de huid van een Sentinel, die deel uitmaakt van een grotere groep Sentinels die de taak hebben om de immense toren Ziggurat te beklimmen. Gelukkig beschik je ook over de Gideon’s Coffin, een soort apparaat dat op je rug is bevestigd en dat je magische krachten geeft. Dat geldt niet voor iedereen, want heel wat mensen die een Coffin op hun rug krijgen geplakt leggen gewoon meteen het loodje.

Je begint je taak natuurlijk onderaan en stap voor stap kruip je omhoog en unlock je nieuwe niveaus. Je belangrijkste taak daarbij is het verzamelen van loot. Niet dat er geen verhaal aanwezig is, maar dat wordt zo gefragmenteerd verteld dat het moeilijk is om alles te blijven volgen. De game lijkt te verwachten dat je een deel van de lore al kent (geen idee hoe), waardoor je al snel de interesse verliest en enkel nog maar bezig bent met het springen van level naar level.

Beginnen doe je daarbij altijd in Sentinel Force HQ, dat heel vergelijkbaar is met pakweg de hub van Destiny 2. Het is de plaats waar je items kan kopen, missies kan vinden en upgrades kan doen. Start je een missie, dan word je in een nieuw stukje wereld gedropt en ga je aan de slag. Dat kan je alleen doen, maar het is ook mogelijk om met een team van maximaal vier spelers te gaan. Nu goed, je kan ‘in principe’ alleen spelen, maar eigenlijk is dat niet echt het geval. De levels passen zich niet aan het aantal spelers aan, waardoor je alleen ellelange gevechten moet uitvoeren, terwijl je met een team van vier door de levels heen sprint.

De game heeft wel een matchmakingsysteem, maar dat is natuurlijk ook niet feilloos. Moet je te lang wachten voor er meer mensen zich aansluiten bij je missie, dan start de level gewoon. Je kan dus niet kiezen om pas te beginnen als er twee of meer mensen in je party zitten. Speel je Babylon’s Fall dus niet met vrienden, dan moet je gewoon wat geluk hebben. Omdat we verwachten dat er in de toekomst niet al te veel spelers deze game gaan spelen, vrezen we dat je heel vaak alleen zal spelen.

Nog iets waar je geluk mee moet hebben, is je loadout. Om te beginnen is dit natuurlijk een lootgame, waarbij je voornamelijk afhankelijk bent van de items die je krijgt wanneer je missies speelt. Je kan hier en daar wel iets komen, maar zoals dat dan gaat zijn de wapens en de armour die je tegenkomt in de spelwereld beter dan wat je kan kopen.

Daarnaast is er geen enkele manier om je wapens te testen voor je de game in duikt en is het ook niet altijd duidelijk wat ze nu juist doen. Heb je pech en heb je het verkeerde wapen vast, dan kan je al beter gewoon de missie stoppen en opnieuw beginnen. Je zou natuurlijk ook van wapen kunnen wisselen tijdens het spelen, maar ook dat is niet mogelijk. De loadout waar je mee start is ook de loadout waarmee je zal eindigen. Een bizarre designkeuze als jet het ons vraagt.

Dat is best jammer, want de gameplay is op zich nog vrij leuk. PlatinumGames weet hoe het een hack ‘n’ slash moet maken en die basis is dan ook best goed. Je kan twee wapens dragen voor een light en heavy attack en daarnaast heb je dankzij je Gideon’s Coffin ook nog twee extra ‘armen’ die een wapen kunnen dragen. Met die wapens kan je dan enkel speciale aanvallen uitvoeren. Om die te kunnen uitvoeren moet je natuurlijk gewone aanvallen doen op de vijanden die je tegenkomt. Het metertje voor je special attacks loopt wel razendsnel vol, dus je kan echt vol doorgaan op je vijanden. Zeker wanneer je met een team speelt worden er flink wat klappen uitgedeeld. Omdat je kan beschikken over hamers, zwaarden, schilden, bogen en meer kan je ook best gevarieerd aanvallen. Als je natuurlijk op voorhand de juiste loadout hebt gekozen.

Jammer genoeg zit er vrij weinig variatie in de vijanden en komt het er ondanks de tactische mogelijkheden vaak op neer gewoon wat op je knoppen te rammen. Bij de baasgevechten is dat minder het geval. Daar wordt meer intelligentie gevraagd en het is ook daar dat je echt ziet dat dit een game van PlatinumGames is. Jammer genoeg gebeurt dat dus te weinig.

Er zijn daarnaast nog een pak problemen met Babylon’s Fall. Visueel ziet het er gewoon verschrikkelijk uit, met onduidelijke graphics die zelfs voor een game van tien jaar geleden zouden tegenvallen. Ook de levels bestaan gewoon uit gangetjes aaneengesloten met kleine arena’s waar vijanden op je worden losgelaten. Dat er ruimtes moeten zijn waar je plek hebt om vijanden te bevechten, is logisch, maar PlatinumGames had echt wel meer inspiratie kunnen gebruiken bij het leveldesign.

Het beste stuk aan Babylon’s Fall is dan ook de soundtrack, die van bij het startmenu de juiste sfeer uitademt en je toch nog een beetje het gevoel geeft dat je een belangrijke missie aan het uitvoeren bent.