REVIEW | FIFA 22 is trager maar vloeiender

Het EK is al een tijdje afgelopen, maar gelukkig hebben voetbalfans niet lang moeten wachten op het nieuwe voetbalseizoen. Het is ook gedaan met de lege stadions, want de supporters zijn terug aanwezig en de liefde voor het spelletje zwelt opnieuw naar ongekende hoogtes. Het is dus stilaan tijd dat we aan de slag kunnen met FIFA 22, de nieuwste in de immens populaire reeks.

Al van bij het opstarten wil EA Sports meteen aantonen dat deze FIFA 22 een forse grafische stap voorwaarts zet, althans op de nieuwste consoles (wij speelden op PS5), want we worden meteen getrakteerd op een hoop bekende gezichten in verschillende settings. De details in de gezichten zijn er duidelijk op vooruitgegaan.

Dat valt ook op tijdens de gameplay, want je herkent spelers als nooit tevoren. Ook hier natuurlijk met de opmerking dat niet elke speler even goed werd nagemaakt. Speel je pakweg met Antwerp dan haal je Nainggolan er als de grote ster zo uit, tot aan de nektattoo, maar andere spelers lijken toch enkel van ver op de echte spelers. Ook naast het veld ziet alles er mooier uit dan ooit, met onder andere meer beleving in de tribunes. De commentaar, die is nog steeds niet om over naar huis te schrijven, maar het is wel dynamischer met minder nodeloze gesprekken die blijven doorgaan, terwijl er bijvoorbeeld een grote kans te zien is op het veld.

De meest opvallende grafische vernieuwing is te vinden in de animaties. Spelers bewegen veel vlotter, mooier en realistischer op het veld dan voorheen. Ook de vreemde botsingen horen grotendeels tot het verleden. Dat is allemaal te danken aan ‘Hypermotion’, de nieuwe manier waarop EA aan motion capturing doet (ook hier weer de opmerking dat het enkel aanwezig is op PS5 en Xbox Series X|S). Duizenden nieuwe animaties, die werden opgenomen tijdens echte voetbalwedstrijden, zijn zo in de game verschenen, waardoor er een pak meer variatie is en spelers ook op meer verschillende impulsen reageren.

Ook de doelmannen kregen op dat vlak een stevige boost, met veel meer soorten saves. Al lijkt het er soms op dat EA die animaties zo graag wil tonen dat het doelmannen weer een stukje sterker heeft gemaakt. Sommige spelers zullen dat jammer vinden, anderen zullen dan weer blij zijn dat niet elk degelijk schot tegen de netten vliegt. Daarmee willen we niet gezegd hebben dat de vreemde capriolen van doelmannen tot de verleden tijd horen, maar ze zijn toch minder aanwezig.

Je zal in FIFA 22 ook de tijd krijgen om te genieten van al die nieuwe animaties, want de gameplay is beduidend trager geworden. Ook dat hoort bij het verhoogde realisme, met minder focus op skills en meer aandacht voor ‘the passing game’. Tijdens je eerste wedstrijden zal je het gevoel hebben dat spelers niet meteen reageren wanneer je dat wil, maar eens je het nieuwe tempo gewoon bent, vloeien de aanvallen een stuk vlotter uit je controller.

Snelheid is wel nog altijd een heel dominante factor en met de toevoeging van een extra sprint mechanic, waarbij je razendsnel uit de startblokken kan schieten, lijkt EA dat ook gewoon te aanvaarden. Een van de eerste lessen die je krijgt in de game is zelfs hoe je een ‘knock-on’ doet, waarbij je de bal voor je uit tikt om dan te versnellen. Dat zal wel geen toeval zijn. Zeker als die snelle speler ook nog eens sterk is, weet je dat het een zware dag zal worden.

De AI is ook weer wat slimmer geworden, zowel in je eigen ploeg als bij de tegenstander. Spelers maken de juiste runs om vrijheid te vinden en de bal te ontvangen, terwijl de tegenstander gebruik zal maken van dezelfde sterktes en zwaktes. De nul houden is in FIFA 22 zeker geen sinecure.

Op vlak van modes doet FIFA 22 weinig tot niks spectaculair dit jaar. Volta Football, Career Mode en Ultimate Team keren allemaal terug op een manier zoals we ze grotendeels kennen van het jaar eerder.

In Career Mode krijg je nu ook de mogelijkheid om je eigen club op te richten, al voegt dat ook weer niet zoveel toe. Je vervangt gewoon een club in je competitie naar keuze, voegt wat parameters toe en voor de rest draait alles zoals dat zou zijn bij een gewone club.

Volta Football blijft wat vis noch vlees. Spelers die uren hebben gespendeerd in FIFA Street vinden hier hun gading nog steeds niet. Het is leuk om wat straatvoetbal te kunnen spelen, maar de nodige diepgang is er nog niet. De toevoeging van speciale vaardigheden maakt het wat gevarieerder en ook de minigames die je kan spelen (jammer genoeg enkel in een playlist die alleen in het weekend beschikbaar is) zorgen voor extra plezier, maar van ons mag EA Sports nog gekker gaan met Volta Football. Kies voor pure arcade en gekke wedstrijden in plaats van het halve systeem dat nu wordt gebruikt.

Tot slot is er natuurlijk nog Ultimate Team, de populaire en tegelijk vervloekte mode die jaar na jaar heel wat geld oplevert voor EA. De basis is ook hier hetzelfde gebleven, met veel aandacht voor microtransacties en het kopen van kaarten. Je kan nu sommige packs wel previewen, maar dat kan slechts één keer per 24 uur. Het lijkt een doekje voor het bloeden te zijn om de ‘powers that be’ een beetje tevreden te stellen. Het probleem van Ultimate Team blijft dan ook dezelfde als in andere jaren: zonder echte investeringen is de vooruitgang te traag en soms zelfs gewoon frustrerend.

Zij die wel nog veel tijd steken in Ultimate Team zullen graag horen dat Division Rivals nu checkpoints heeft en dat je beloningen per seizoen krijgt. Zo worden verliesmatchen minder afgestraft en kan je ook vaker beloningen verdienen.