REVIEW | Returnal sleurt je in een heerlijke cyclus van leven en dood

Housemarque is misschien niet die ontwikkelaar die bij iedereen een belletje doet rinkelen, maar doorheen de jaren heeft het wel een stevige reputatie opgebouwd, vooral dan binnen het genre van de twin-stick shooter. Nu gooit Housemarque het met Returnal over een compleet andere boeg en gaat het voor een AAA roguelike. Het gevolg is een game die het bloed van onder je nagels haalt, maar waar je wel naar terug blijft komen.

Returnal draait rond Selene, een astronaute die met haar ruimteschip neerstort op een vreemde planeet. Een van de eerste dingen die ze daar ontdekt, is een lijk van een andere astronaut. Al snel komt ze echter tot de conclusie dat ze zichzelf heeft gevonden. Vanaf dat moment begint er een constante loop van leven en dood, waarin de planeet steeds meer geheimen prijsgeeft. Traag maar zeker kom je zo te weten wat er aan de hand is en dat je al veel langer op de planeet vertoeft dan je eigenlijk wil weten.

Atropos, zoals de planeet heet, bestaat uit zes verschillende biomes, oftewel omgevingen. Die biomes worden bij elke dood gereset, waardoor je bij elke cyclus in een nieuwe wereld terecht komt. Je zal wel steeds elementen herkennen, maar die bevinden zich raar of zelden op dezelfde plek. Het enige wat je kan doen is telkens opnieuw op onderzoek gaan om de uitweg en vooral de volgende baas te vinden.

Returnal is op dat vlak niet veel anders ten opzichte van vele andere roguelikes. Je speelt een tijdje, je sterft, je wordt terug naar de start gegooid en je begint helemaal opnieuw. Dat mag je trouwens vrij letterlijk nemen, want de effectieve voortgang die Selene maakt is bijzonder karig.

Af en toe zal je wat verbeteringen vrijspelen, zoals de mogelijkheid om je wapens een secondary fire te geven of een zwaard om melee-aanvallen mee uit te voeren, maar echt snel gaat het op dat vlak niet. De impact die zo’n verbeteringen hebben zijn wel vrij groot, vooral omdat je daardoor bijvoorbeeld sneller door de wereld kan bewegen, maar je moet dus geduld hebben om ze vrij te spelen. Ook voor de wapens speel je wat extraatjes vrij, maar de impact op de gameplay blijft daarbij relatief beperkt.

Wanneer je aan een nieuwe cyclus begint, heb je dus niet dat kleine extraatje dat je nu hopelijk wel iets verder kan brengen en dat is eigenlijk best frustrerend. Returnal is moeilijk, echt moeilijk. Daar zouden we geen probleem mee hebben als we het gevoel hadden dat we traag sterker werden, maar dat is er niet. We leven op de hoop dat de volgende eindbaas toevallig slechts enkele kamers verder zit, waardoor we met meer health tot bij hem kunnen geraken. Het zou toch fijn zijn als we af en toe een augment of andere verbetering konden meedragen naar onze volgende cyclus.

Vooral omdat Returnal een systeem heeft dat risico’s wil belonen, waarbij er bijvoorbeeld iets mis kan zijn met je pak wanneer je een kist opent. Die malfunction kan je wel ongedaan maken door bepaalde voorwaarden te vervullen, zoals het doden van een bepaald aantal vijanden. Parasites die zich aan je lichaam binden geven dan weer telkens een voordeel en een nadeel. Zo krijg je misschien meer health, maar counteren vijanden elke aanval die je doet. Leuke ideeën, maar omdat je zoveel schrik hebt om te sterven en ook maar iets van je health te verliezen, begin je risico’s te schuwen.

Je bent ook dolgelukkig als je een kamer ontdekt waar je oblites, de resource die je verzamelt als je vijanden doodt, kan spenderen. Daar kan je dan bijvoorbeeld een item kopen om je health aan te vullen. Ook hier geldt wel weer dat de resources redelijk duur zijn en dat je dus weer eerst heel wat risico’s moet nemen om voldoende oblites te verzamelen, die je natuurlijk kwijt bent wanneer je sterft. Oblites verdwijnen ook nog eens heel snel, dus je kan niet rustig op een afstand wat vijanden doden en ze dan oprapen. Nog een extra risico dat je dus moet nemen.

De enige optie die we tot nu toe hebben is om ether, de enige resource die je meedraagt na je dood, in te ruilen voor een random item. Alleen ligt ether ook niet echt voor het oprapen en aangezien het over een random item gaat, kan het zomaar zijn dat je iets krijgt waar je weinig mee bent.

Er is wel een manier om je voortgang te redden, maar die kost dan weer zoveel ether dat het een huzarenstuk is om die eerst vrij te spelen. Het voortgangssysteem is dan ook het grootste probleem van Returnal en we geven dan ook grif toe dat we het einde van de game nog niet gehaald hebben. Sterker: we weten niet of we het ooit zullen halen.

Dat is jammer, want de gameplay zit wel goed in elkaar. Housemarque is er in geslaagd de gameplay van twin-stick shooters goed over te zetten naar een 3D-game. Tactieken van vijanden ontrafelen, op korte tijd veel acties ondernemen en hard aangepakt worden voor fouten:  het is allemaal aanwezig. Het is ook niet dat Returnal een oneerlijke game is. Het is alleen verschrikkelijk moeilijk. Leuk is ook dat je adrenaline opbouwt als je vijanden doodt zonder geraakt te worden, waardoor je bijvoorbeeld sneller kan herladen of vijanden kan zien doorheen muren.

Ook de variatie in de wapens zit goed. Er zijn er niet massaal veel verschillende, maar omdat er binnen elk type ook nog een variatie zit op de secondary fire ga je als speler toch al snel favorieten hebben. Het is des te jammer dat je zo weinig wapens tegenkomt in de omgeving, waardoor wisselen amper tot de mogelijkheden behoort. Je kan ook maar één wapen met je meedragen, waardoor je niet af en toe van speelstijl kan veranderen.

Het is natuurlijk eigen aan een game waarin echt alles random is dat je niet weet wat je mag verwachten en dat je snel moet kunnen aanpassen, maar het zorgt er ook voor dat je als speler eigenlijk nooit een bepaalde tactiek kan ontwikkelen. Het kan zijn dat je goed weet hoe je een bepaalde vijand moet aanpakken van op een afstandje, maar als je hem dan tegenkomt met een shotgun, dan heb je daar weinig aan.

Als je deze review aan het lezen bent, dan krijg je misschien het gevoel dat we niet zoveel plezier hebben beleefd aan de game, maar vreemd genoeg is dat niet het geval. Returnal is moeilijk (dat is al de derde of de vierde keer dat we dat zeggen), maar het voelt nooit echt oneerlijk aan en omdat alles random wordt ingevuld, heb je ook nooit het gevoel dat je keer op keer hetzelfde aan het doen bent. Zelfs al zit je dan vast in één biome en doe je eigenlijk gewoon keer op keer hetzelfde. Je gaat immers constant andere technieken en tactieken proberen, waardoor de game fris blijft. Het is lang geleden dat we ons nog zo geamuseerd hebben met een game waarin we eigenlijk veel te vaak het loodje hebben gelegd.

Returnal schittert wel op audiovisueel vlak, maar we hadden eigenlijk ook niet anders verwacht van Housemarque. De particles vliegen je om de oren en ook de omgevingen stralen de perfecte sfeer uit. Het geluid is des te indrukwekkender, zeker als je een 3D Audio headset op je hoofd zet. Dan zal je je nooit helemaal op je gemak voelen met alle geluiden die de omgevingen en de vijanden maken.

Housemarque heeft duidelijk ook werk gemaakt van de implementatie van de DualSense. De haptic feedback wordt vaak maar subtiel ingezet. Het blijft indrukwekkend om kleine regendruppels echt te voelen. De responsive triggers maken zelfs integraal deel uit van de gameplay. Duw je de linker trigger licht in, dan gebruik je de basisaanval van je wapens. Duw je door, dan gebruik je de secundaire aanval. Het is niet alleen een slimme manier om de twee te combineren, maar het zorgt er ook voor dat je je emoties onder controle moet houden. Je wil immers niet zomaar je secundaire aanval verspillen, zeker als je weet dat je een tijdje moet wachten om hem opnieuw te kunnen gebruiken.

Returnal heeft ook een klein online aspect, met een daily challenge waar je zoveel mogelijk punten moet proberen te halen voor het leaderboard en de mogelijkheid om de dood van andere spelers te wreken. Vaak niet eenvoudig, maar ook hier geldt weer dat risico’s beloond worden met resources. Aan jou de keuze om te beslissen of dat de moeite waard is. Als je de daily challenge tot een goed einde brengt, word je ook beloond met wat ether, altijd handig meegenomen en het is een welgekomen afwisseling van de standaardgameplay.