REVIEW | Ghost of Tsushima is een prachtig einde voor het PS4-tijdperk

Ghost of Tsushima werd enkele jaren geleden met veel pracht en praal aangekondigd. De eerste beelden deden ons meteen dromen van het feodale Japan waar we door het leven zouden gaan als een samoerai. Nu is de game eindelijk daar en is het de vraag of Sucker Punch er in is geslaagd onze dromen te laten uitkomen.

Japan is in de 13de eeuw een land van tradities, dat wordt geregeerd door verschillende clans en hun samoerais. Wanneer de Mongolen echter proberen om Japan te veroveren, wordt hun leven abrupt overhoop gegooid en zal niets meer zijn wat het ooit was.

In die wereld wordt ook Jin Sakai met zijn neus op de feiten gedrukt. Nadat hij bij de eerste invasie zowat zijn hele clan is kwijtgespeeld, zet hij alles op alles om zijn oom Lord Shimura te redden uit de klauwen van Khotun Khan, de wrede leider van de Mongolen.

Jin is opgevoed door Shimura, een samoerai van de oude stempel, die gelooft dat hun regels en principes altijd gevolgd moeten worden. Ook Jin gelooft dat, althans in het begin. Al snel wordt echter duidelijk dat er ook andere manieren zijn om je doel te bereiken, manieren die levens kunnen redden, maar niet altijd stroken met het idee van een samoerai. Doorheen de game zal Jin dan ook meer en meer zijn eigen man worden, terwijl hij ondertussen probeert Khotun Khan en zijn troepen te verdrijven uit Tsushima, de eilandengroep waar Ghost of Tsushima zich afspeelt.

Die dichotomie komt ook naar voor in de gameplay van Ghost of Tsushima. Langs de ene kant heb je Jin Sakai, de samoerai, terwijl daar tegenover ook Jin Sakai, de Ghost, staat.

Als samoerai ga je het gevecht rechtstreeks aan met je vijanden. Dat kan op verschillende manieren. Wanneer je een groep vijanden tegenkomt, kan je er bijvoorbeeld voor kiezen een standoff te houden. Daarbij word je rechtstreeks over een vijand geplaatst en moet je op het juiste moment reageren om hem in één slag te doden, met de nodige cinematische slowmotion erbij.

Doe je dat goed, dan krijg je mogelijk nog de kans om een aantal extra vijanden razendsnel een kopje kleiner te maken. Het idee is eenvoudig, maar zorgt er wel voor dat je jezelf oppermachtig voelt en het is telkens toch weer cool om te zien hoe je vijanden als een echte samoerai aanpakt.

Natuurlijk kan je niet alle vijanden verslaan met een standoff en dus is er ook gewone combat. Hier kom je terecht in een soort Dark Souls Light, waarbij timing bijzonder belangrijk is. Het draait minder rond het dodgen van vijanden, maar een parry goed kunnen uitvoeren is levensbelangrijk. In het begin is het dan ook flink vloeken, tot je die timing onder de knie hebt.

Gelukkig kan je jezelf een handje helpen door de juiste stance te gebruiken. In totaal heb je vier stances waartussen je vrij kan wisselen tijdens gevechten. Afhankelijk van je tegenstander moet je de juiste stance kiezen om zo meer schade aan te richten en vooral sneller hun verdediging te breken.

Ook dat klinkt vrij eenvoudig, maar in Ghost of Tsushima word je vaak langs alle kanten aangevallen (en wachten vijanden niet 1 per 1 tot je beschikbaar bent) en moet je leren om razendsnel van stance te wisselen, soms zelf vlak voor je een parry uitvoert. Heb je toch nog wat problemen, dan kan je enkele van je Ghost-wapens gebruiken om de vijanden te desoriënteren en snel wat schade aan te richten. Tot slot beschik je ook nog over enkele speciale aanvallen die resolve verbruiken.

Resolve kan je misschien het beste omschrijven als een soort mana die je gebruikt voor speciale aanvallen en om je health terug vol te laten lopen (want dat gebeurt niet automatisch). Resolve verzamelen doe je dan weer door vijanden te verslaan.

Ghost of Tsushima kiest ook bewust voor het niet toevoegen van een lock-functie. Het zorgt ervoor dat het moeilijker is om te focussen op één vijand, maar het geeft je wel de totale vrijheid om snel aanvallen te pareren, wat zeker van pas komt. Hou er wel rekening mee dat dit soms ook betekent dat je soms het overzicht even kwijt bent omdat je de camera nog moet verplaatsen na een dodge of parry (of bomen/gebouwen die even je zicht blokkeren).

Om je skills als samoerai echt te testen zal je in de game ook regelmatig een langer duel, met stevige vijanden, moeten uitvechten. Ook hier draait alles rond timing en het vermijden van blinde aanvallen, zeker vermits de vijand ook vlijmscherpe en zelfs niet te blokkeren moves heeft. Kies je er toch voor om op de knoppen te rammen, dan garanderen wij een snelle dood.

Pak je het allemaal liever wat veiliger aan, dan kan je gaan voor de Ghost-methode. Gamers die ervaring hebben met Assassin’s Creed zullen zich onmiddellijk thuis voelen als Ghost. Je moet immers ongezien blijven en vijanden vermoorden zonder gesnapt te worden. Je krijgt daarbij de typische hulpmiddelen om ze af te leiden en je kan je natuurlijk verstoppen in hoog gras of op daken van gebouwen. Blijf je liever op een afstandje, dan raden wij de pijl en boog aan om je vijanden ongezien neer te halen.

Ghost of Tsushima doet op vlak van stealth niets bijzonders, en doet ons soms zelfs terugdenken aan Assassin’s Creed-games van enkele jaren geleden, maar omdat het je meestal aanmoedigt de twee verschillende stijlen – Ghost en samoerai – door elkaar te gebruiken, krijg je toch een gegeven binnen de gameplay dat Ghost of Tsushima uniek maakt ten opzichte van andere games binnen het genre. Wetende dat je relatief snel in en uit stealth geraakt en vijanden ook je "last known position" zoeken en niet miraculeus je sowieso weten zitten eenmaal je gezien bent, maakt het een verademing. Jammer is wel dat vijanden precies wel "gebonden" zijn aan hun startplaats, waardoor ze na verloop van tijd plots teruglopen terwijl je er dan gewoon achter kan lopen, al is dat een probleem dat we ook bij andere games zien.

Naast de vrij specifieke combat heeft Sucker Punch ook een prachtige wereld gecreëerd in Ghost of Tsushima. De omgevingen, waar de inspiratie van samoeraifilms onmiskenbaar is, zijn absoluut om van te smullen. Weidse vlakten worden afgewisseld door dichte bossen en kleine dorpjes, allemaal met hun eigen uniek kleurenpalet, waarbij Sucker Punch maar wat graag gebruik maakt van fel wit en prachtig rood.

Voeg daar nog een prachtige soundtrack en een sterke stemmencast aan toe en je weet dat de sfeer in Ghost of Tsushima moeilijk beter kan. Sucker Punch versterkt dat gevoel nog door de HUD zo minimaal mogelijk te maken buiten de combat, zodat je soms het gevoel hebt in een film rond te dwalen. De mouth sync zit echter heel af en toe wel fout en de ontwikkelaar heeft bij de (basic) cutscenes de kantjes eraf gelopen door voor verre shots te gaan waardoor er weinig moet worden geanimeerd.

De wereld moedigt je dan ook aan om op ontdekking te gaan. Gelukkig zijn er honderden collectibles te vinden en extraatjes om je personage te versterken en een andere look te geven. Naast het verhaal van Jin worden er ook heel wat kleinere verhalen verteld, van de mensen die in het land wonen, maar ook van je medestanders en er passeren natuurlijk ook een aantal mythes. We willen hier niet te veel uit de doeken doen, want het is veel leuker om dat soort zaken gewoon zelf te ontdekken.

Dat wil niet zeggen dat alle zijmissies even interessant zijn. Er zijn er ook heel wat waar je gewoon wordt gevraagd om even een paar vijanden een kopje kleiner te maken, omdat een aantal Mongolen een familielid ofzo hebben vermoord, maar omdat er zoveel variëteit in de game zit, valt dat een stuk minder hard op.

Leuk is dat de natuur je soms ook een handje komt helpen. Sommige altaren kan je alleen maar vinden wanneer je een schattig vosje volgt en wanneer er een goudkleurige vogel in je buurt komt vliegen, kan je hem best volgen, want hij leidt je ongetwijfeld naar een interessante plek. Ben je toch even de weg kwijt, dan kan je altijd aan de wind vragen om je terug op het juiste pad te zetten. Dit helpt om het gebrek aan HUD te compenseren op een manier die volledig past binnen de sfeer van de game.

De tofste verzamelobjecten zijn voor ons de haiku’s en de bamboo stands. Die eerste doen je even stilstaan bij de wereld, terwijl de bamboo stands je snelheid op de knoppen van de controller zullen testen. Bovendien zijn ze van groot belang om je resolve uit te breiden, wat later in de game zeker van pas komt.

Door al die zaken te verzamelen kan je ook sterker worden. Charms, die je op verschillende manieren kan krijgen, geven je meer health of resolve, of zorgen er voor dat je meer schade kan toebrengen. Nieuwe armours versterken dan weer bepaalde aspecten van Jin, zoals zijn melee of de tijd die vijanden nodig hebben om hem op te merken. Je moet ook heel wat resources verzamelen, om alles te upgraden en ook zo weer sterker te worden en meer te kunnen. Je begrijpt het goed, er is heel wat te doen in Ghost of Tsushima en wie alles wil ontdekken zal elk hoekje van de wereld moeten verkennen.

Dat grote aanbod aan content zie je ook terug in de skill tree van Jin, die verdeelt is over verschillende aspecten, zodat je zelf goed kan bepalen wat voor krijger Jin wordt. Je kan je stances uitbreiden, je Ghost Weapons sterker maken, jezelf meer opties geven om de wereld te verkennen en ga zo maar door. Vooral in het begin zijn de keuzes die je moet maken hartverscheurend en moet je goed nadenken over wat je nu net wil. Daarnaast zijn er dan nog eens een aantal skills die je enkel kan krijgen als je bepaalde sidequests tot een goed einde brengt.