Tom Clancy's Ghost Recon Breakpoint

Twee jaar na Wildlands komt Ubisoft op de proppen met de nieuwste telg in de hun Tom Clancy-stal. Ghost Recon Breakpoint bouwt verder op de basis die de ontwikkelaar toen neerlegde, maar wil te vaak te veel elementen toevoegen of bewerken. Wat daaruit tevoorschijn komt is een game die veel leegte aanbiedt, zowel in verhaal, wereld en grafische kwaliteit.

Breakpoint plaatst ons op het eiland Auroa in de schoenen van, je raadt het al, een Ghost. Op dit eiland bevindt zich een zekere Jace Skell, CEO van een gigantische corporatie met als doel: het verbeteren van de wereld. Prachtig toch? Niet helemaal, want na een aanval op een schip worden jij en je mannen naar het eiland gestuurd om de aanval te onderzoeken. Al je helikopters worden uit de lucht geknald, en je wordt gedwongen te overleven op het eiland. Het feit dat één van je voormalige legerbuddies op je jaagt, maakt alles er niet gemakkelijker op.

Die slechterik, Cole D. Walker, wordt prachtig vertolkt door acteur Jon Bernthal en is één van de weinige goede dingen die het verhaal te bieden heeft. De rest is namelijk helemaal voorspelbaar en is simpelweg een slecht excuus voor een campaign. Het grootste deel van dat verhaal wordt namelijk vertelt door intel, waarvoor we een menu moeten induiken om daarna een paragraaf te lezen. De missies volgen die trend van ‘rinse and repeat’ ook steevast. Ga naar deze plek, elimineer de vijand en druk op deze knop. Er is geen echte intentie om dit continu te herhalen, en door het verhaal worstelen is dan ook vaker een opdracht dan een plezier.

De wereld die Ubisoft probeert te creëren met Breakpoint klinkt veelbelovend, maar is door de studio zelf tegen de schenen geschopt met een resem aan bugs en glitches die de ervaring in en de interactie met de wereld moeilijk maken. Daarentegen ziet die wereld er wel mooi uit en is er meer dan genoeg verandering in de omgevingen, maar het werkt zichzelf gewoon tegen door een resem aan slordigheden.

De gameplay houdt Breakpoint daarentegen nog iets of wat bij elkaar. De wapens voelen solide aan, al verschillen ze niet veel van elkaar, maar het is vooral de co-op die de game nog wat leven inblaast. Samenspelen met vrienden is zeer amusant in de open wereld die Ubisoft aanbiedt, maar dat komt vooral door de bugs en glitches in de gamewereld, de hoeveelheid aan voertuigen en de soms hilarisch slechte AI.

Grafisch gezien stelt de game niet teleur, al verwachten we van een studio zoals Ubisoft de dag van vandaag wel wat meer. Zoals we al zeiden is de wereld mooi vormgegeven, maar de gezichten van de characters zien er doods uit, en ook de animaties zijn stroef en onnatuurlijk. Voor een studio met de grootte van Ubisoft is dit simpelweg niet de standaard die verwacht mag worden. Op een originele PlayStation 4 zijn de laadtijden afgrijselijk tot op het punt waarop wapens niet inladen en is alles over het algemeen zeer floaty.

Qua geluid slaan ze dan, voor het grootste deel, dan weer wel de nagel op de kop. Je hoort elke kogel een impact hebben op de omgeving, gras ritselt wanneer je erdoor loopt en af en toe hoor je zelfs vijanden je laatste positie roepen. Ook de muziek weerspiegelt de vibe van de game; stil wanneer dat zo hoort en energievoller tijdens vuurgevechten. Het stemmenwerk is ruwweg wat we verwacht hadden: mannen die vijf nachten niet geslapen hebben omdat ze sigaren moeten roken, en ook zo klinken. Zeer veel testosteron, weinig emotie.

Eén van de grootste struikelblokken van Ghost Recon Breakpoint is een fout waaraan Ubisoft zich steeds vaker schuldig maakt: het overvloedige gebruik van microtransacties. Deze zijn niet echt pay to win, maar een snelle grabbel in de portemonnee haalt onmiddellijk een heel groot stuk van de grind van de game weg, en geloof ons vrij wanneer we zeggen dat die grind vaak dat kleine beetje fun nog eens extra uit de game zuigen. Of die microtransacties een minpunt zijn laten we aan jullie over, maar het is wel iets dat zeker besproken moet worden.

We kregen alsook de mogelijkheid om aan de slag te gaan met de pc-versie van Ghost Recon: Breakpoint. Om te beginnen zitten we mooi in de aanbevolen systeemvereisten, maar dat was geen garantie om performance problemen te vermijden.Gedurende onze speelsessies ondervonden we her en der toch een performance dipje, terwijl er niet meteen iets speciaals gebeurde.

Qua settings hadden we het meeste op ultra, maar toch hadden we momenten dat het visueel niet zo hoogstaand was. Dit is vooral te merken wanneer je over langere afstanden kijkt. Op de korte afstanden is het visueel goed tot zeer goed, maar vanaf je iets verder kijkt, merk je dat de kwaliteit van de textures meteen zakt. Verder hadden we ook redelijk last van texture pop-ins, terwijl we dit nu niet zouden verwachten op ons systeem.

Om toch eens te kijken of we de performance dipjes konden reproduceren, runden we de ingebakken benchmark. Deze bevindt zich blijkbaar op dit moment in beta, maar hier kwamen we op een constante 81 fps op ultra en een resolutie van 1440p. Dit is zeker niet slecht, maar verklaart dus niet de kleine dipjes die we met momenten ondervonden.  Qua controls was het uiteraard aangenaam om het met een toetsenbord en muis te spelen. Hier hebben we geen klachten en de gunplay voelde dan ook goed aan, terwijl je eenvoudig doorheen de spelwereld manoeuvreert. De controle over je voertuigen was niet altijd even goed. Zo voelde de controle over een motor relatief stroef aan en hadden we wat meer verwacht bij de wagens en helikopters.

Geschreven door rafbanaan