Wolfenstein: Youngblood

Wolfenstein: Youngblood

[Gespeeld op pc]

Wolfenstein: Youngblood kwam voor de meeste onder ons toch wel als een verrassing toen het werd aangekondigd. Met een prijskaartje van 30 euro vraagt het minder van de portemonnee dan de grote titels, maar dan nog blijft het de vraag of de game wel zijn geld waard is.

Met Wolfenstein: Youngblood wordt de focus gelegd op co-op, waar we samen met een vriend of online speler aan de slag kunnen doorheen de campaign. Wij hadden het geluk dat iemand van de community ons kon bijstaan doorheen dit avontuur, maar als je dat wil kan je de game ook volledig op je eentje spelen. Je wordt dan gewoon vergezeld door een AI-teamgenoot. Bij de deluxe edition (die je 10 euro meer kost), krijg je wel een buddy pass. Die laat je toe om een vriend uit te nodigen die niet in bezit is van het spel. Je makker kan dan de hele campaign met je meespelen, maar wanneer jij stopt, kan hij niet meer verder spelen. Het is een goedkope oplossing voor mensen die weten dat ze het spel enkel in co-op zullen spelen.

Het verhaal speelt zich 19 jaar af na de gebeurtenissen van Wolfenstein II: The New Colossus. BJ Blazkowicz is plots verdwenen toen hij een missie uitvoerde in het nazi-bezette Parijs. Het is nu aan de tweelingdochters van BJ om af te zakken naar Parijs en op zoek te gaan naar hun vader. Gedurende je zoektocht kom je in contact met enkele verzetstrijders en al snel weet je hoe je BJ kan terugvinden. Spijtig genoeg kan je niet even aan de deur kloppen en zal je een aantal opdrachten moeten uitvoeren. De keuze hoe en wanneer je deze opdrachten uitvoert is volledig aan jou, want je krijgt een map ter beschikking met daar een viertal locaties op, waar de verschillende opdrachten zich afspelen. Je zal wel snel merken dat je voor bepaalde opdrachten niet meteen het correcte level bevat, maar daar kan je op twee manieren een mouw aan passen.

De eerste manier is redelijk simpel, want hier moet je gewoon verschillende nazi's een kopje kleiner maken en hoe sterker de nazi's zijn, hoe meer punten je natuurlijk krijgt. Verder krijg je ook ervaringspunten door opdrachten te voltooien, maar je kan ook zijopdrachten aanvaarden om sneller te stijgen in level. In totaal waren we een goede 6-7 uur zoet met de campaign en we hebben nog niet alle zijopdrachten volbracht. Uiteindelijk hangt het er ook sterk van af hoe snel je speelt, maar de lengte was voor ons zeker ok.

Ontwikkelaars MachineGames en Arkane Studios hebben enkele leuke features in de titel gestoken in verband met de co-op. Zo deel je met je partner de life points waar je er in totaal drie van kan bezitten. Wanneer jij of je partner gewond geraakt, moet de andere persoon deze redden. Ben je op tijd dan kan je gewoon verder doen, maar wanneer je te laat bent, zal deze persoon een life point moeten gebruiken. Wanneer je dan beiden sterft, ben je er dus meteen twee kwijt, tenzij iemand zich opoffert om dan snel de andere persoon te redden. Kom je met de life points op nul dan moet je opnieuw starten vanaf het begin van het level. Gedurende je avontuur zal je kistjes terugvinden die je toegang geven tot een extra life point, maar om deze te openen, zal je hulp moeten krijgen van je partner.

Met dat soort mechanics zit het spel eigenlijk een beetje vol als het op samenwerken aankomt. Bepaalde deuren moet je samen opendoen of je moet knoppen samen indrukken. Verder heb je bij sommige deuren ook een slot dat je enkel kan openen met behulp van een code. De meeste codes kan je terugvinden op floppy disks die je moet decoden aan een computer, maar sommige codes vergen dat je partner aan een andere machine een code genereert.

Beide zusjes bezitten over een speciaal pak dat hen enkele krachten geeft. Zo kan je tegen een stootje en later zal je ook een unieke kracht verkrijgen. Het pak biedt je verschillende vaardigheden die je kan vrijspelen door coins te verzamelen. Ook je wapens kan je verbeteren met tal van nieuwe attachments.

Over wapens gesproken, we moeten toegeven dat de gunplay toch weer zeer goed zit. We amuseerden ons van begin tot einde met het doden van vijanden, maar een klein minpuntje was misschien het feit dat bepaalde wapens een beetje overpowered werden wanneer je deze tot de top wist te upgraden. Vijanden waren dan niet echt meer een uitdaging, want zelfs de zwaarste soort legde het loodje na 3 hits.

Er zijn jammer genoeg ook een aantal zaken waar we net iets minder enthousiast van werden. Zo had onze partner al eens last van connectieproblemen en waren er hier en daar ook problemen met het geluid in de co-op. We hebben ook gehad dat onze game gewoon naar desktop crashte zonder enige error code en een vijand niet meer terugkwam na een animatie. Verder scheelt er ook iets met het spawnen van vijanden. We weten niet hoe de triggers staan in de levels, maar er waren veel momenten dat we door een straat liepen, terwijl we deze vrijmaakten van vijanden om dan ineens in de rug te worden beschoten door vijanden die achter ons respawnden.

Grafisch ziet Wolfenstein: Youngblood er natuurlijk goed uit, want het gebruikt dezelfde visuals als zijn voorganger, Wolfenstein II: The New Colossus. Het enige nadeel dat we hier hadden was het feit dat bij sommige explosies het een beetje te veel werd. Heel ons scherm was opgelicht en we zagen niks meer. Zeer irritant als je dan een vijand bevecht die de hele tijd raketten naar je afvuurt. Op vlak van audio hebben we nie meteen klachten, buiten de bugs bij onze co-op partner, maar de soundtrack speelt lekker.