The Sinking City

The Sinking City

[Gespeeld op PS4]
[Geschreven door Joeri]

In 2014 mochten we het spel Sherlock Holmes: Crimes & Punishments opwachten. Het was een zeer mooie detectivegame die helaas nooit erg goede verkoopcijfers heeft gehaald. En dat is jammer want het spel had heel wat persoonlijkheid en voelde erg thematisch aan. Ook de opvolger van Sherlock Holmes kon de verwachtingen niet inleveren. Daarom gooit ontwikkelaar Frogwares het nu over een andere boeg. Het concept blijft hetzelfde, maar het thema en de wereld waarin alles zich afspeelt kan niet meer verschillend zijn. Welkom in The Sinking City, waar schrijfer H. P. Lovecraft en zijn vreemde creaties zoals Cthulhu zich zeker thuis zullen voelen.

De stad Oakmont heeft tegenwoordig te kampen met heel wat problemen. Na een verschrikkelijke vloed is de stad helemaal afgesloten van het continent. Verschillende delen van de stad staan nog steeds onder water en monsters komen uit de zee gekropen om mensen op te vreten. Er zijn zelfs mensen die schubben hebben gekregen en een vissenhoofd hebben gekregen, Innsmouthers genaamd. Hulp laat echter op zich wachten. Enkel toeristen komen nu naar de stad en allemaal hebben ze visioenen, hysterische aanvallen en woedeuitbarstingen. Charles Reed, een detective die zo uit een film noire zou kunnen komen, is zo een van deze toeristen. Samen met zijn magische krachten probeert hij de geheimen van Oakmont te ontrafelen.

Het is duidelijk dat H. P. Lovecraft de inspiratie was voor The Sinking City. De hele stad ademt duisternis en dat zie je ook. Overal waar je loopt zie je duistere figuren, predikanten die het einde van de wereld aankondigen, slijmerige insecten, vervallen huizen met schimmel op de vloeren en noem maar op. Doorheen het avontuur zul je erg veel paranormale situaties tegenkomen die je de stuipen op het lijf zullen jagen. Kortom, wat sfeer betreft zit alles helemaal snor. Helaas voelt de stad echter wat leeg aan. Ja, je komt allerlei enge figuren tegen, maar het zijn er niet erg veel. De stad oogt leeg wanneer je door de straten loopt.

The Sinking City is een spel dat je hand niet teveel wil vasthouden. Enkel op de gemakkelijkste moeilijkheidsgraad zul je wegwijzers en tips meekrijgen. Voor alle andere moeilijkheidsgraden zul je erg zelfstandig te werk moeten gaan. Zo zul je bijvoorbeeld in het begin van het spel een gewonde persoon moeten opzoeken. Je zult vervolgens zelf moeten uitdokteren dat hij misschien naar het ziekenhuis is gegaan en dus kun je daar tips gaan zoeken. Verder krijg je voortdurend adressen voorgeschoteld die je zelf moet gaan opzoeken op de kaart. Dit werkt erg verfrissend anno 2019, waar games meestal gewoon vertellen wat je moet doen. Het geeft een soort van vrijheid en wanneer je iets uitgedokterd hebt, voelt het gewoonweg goed.

Wanneer je op een plaats delict aankomt, zul je op zoek moeten gaan naar aanwijzingen en verdachten moeten ondervragen. Hierna volgt het onderzoek. Meermaals zul je naar de lokale krant moeten stappen om nieuwsberichten op te sporen of zul je een bezoekje moeten brengen aan het politiekantoor om een strafblad op te zoeken. Heb je voldoende bewijsmateriaal, dan zul je je conclusies moeten trekken. Spelers van de vorige Sherlock Holmes games, zullen het systeem van een Mind Palace inmiddels wel kennen. In je Mind Palace worden alle bewijzen verzameld en moet je ze aan elkaar koppelen om zo tot conclusies te komen. Het leuke is dat je zelf invloed hebt en tussen verschillende conclusies kunt kiezen, het is vaak een kwestie van hoe je de situatie aanpakt. Is bijvoorbeeld iemand echt schuldig wanneer je kunt bewijzen dat hij onder invloed was van iets paranormaals tijdens een moord? En dat paranormale speelt een grote rol in het verhaal, maar ook in de gameplay. Zo kun je met je psychische krachten een beeld vormen van wat er precies is gebeurd op een locatie. Ook kun je met je krachten sporen volgen en aanwijzingen vinden die schaduwwezens aanduiden. Gebruik het echter niet teveel, want telkens je een gruwelijk beeld aanschouwt of krachten gebruikt, gaat je mentale staat achteruit.

Uiteindelijk kom je altijd wel weer in een situatie terecht waar mensen op je beginnen te schieten of gevaarlijke monsters je staan op te wachten. Hier toont de gameplay zijn zwaktes. Schietgevechten voelen erg klungelig en zweverig aan. Dat is jammer, vooral wanneer je weet dat kogels zeldzaam zijn en elk schot telt. Schietgevechten voelen dus erg slecht aan, gelukkig zijn ze niet al te frequent. Dat is niet het enige dat je helemaal uit het spel haalt. Er zijn voldoende glitches terug te vinden. Personages die in de lucht wandelen, laadschermen voordat je een gebouw binnengaat, personages die plots uit het niets verschijnen, het is helaas niet zo zeldzaam. Hierdoor krijg je het gevoel dat de ontwikkelaar het spel te snel heeft willen afwerken. Mogelijk dat enkele maanden finetunen het verschil hadden gemaakt.