Fe

Fe

[Gespeeld op PS4 Pro]

Stick it to the Man-maker Zoink tracht met een schattig huilend wolfje onze harten te veroveren in Fe. Een action adventure game dat Zoink samen met Electronic Arts naar onze consoles en pc brengt. De eerste beelden barstten van de sfeervolle kleuren en met een hoog schattigheidsgehalte bij de hoofdrolspeler, dachtten we meteen dat deze game wel eens de moeite zou kunnen zijn. Of we zouden het toch tenminste een kans geven.

Fe is een action adventure game waarin je een vosje (of toch soort van) bestuurt, dat zich in een Scandinavisch woud bevindt. Met de R2-knop kan je het vosje laten zingen. Hoe harder je die trigger overhaalt, hoe luider het vosje zingt. Dat zingen doe je niet alleen omdat het gewoonweg schattig is, maar de wereld rondom je reageert erop, zowel planten, andere dieren, maar ook de boosaardige Silent Ones.

De game neemt je niet bij het handje, alles valt zelf te ontdekken. Gelukkig kan je wel gebruik maken van markers die op een erg summiere map markeren waar je naartoe moet. Wat je daar dan moet doen en hoe is nog altijd aan jezelf om uit te zoeken. Er is een optie om de markers uit te zetten, maar dat deden we liever niet. Het is een plezier om rond te lopen en de wereld te verkennen, maar af en toe willen we ook gewoon vooruitgang maken in de game zelf en met de markers aan gaat dat toch allemaal wat vlotter. Ongeacht de vage map en we zelden het gevoel hadden dat we echt wisten waar we naartoe gingen, ging het spelen van de game toch best vlot. Al kunnen we ons voorstellen dat sommige gamers wel eens ontmoedigd kunnen geraken door dat gevoel dat je het allemaal niet echt goed weet.

Het kleurenpallet in elk beeld van Fe is prachtig samengesteld. Denk aan de kleuren die je ziet bij een zonsopgang of -ondergang. Oranje, roos, paars, blauw, altijd mooi in elkaar vloeiend doorheen het hele spectrum, van licht naar donker. Met hier en daar een felle kleur als opvallend element. Als bijna elk beeld in een game een screenshot waard is, dan weet je dat de art top is. De wereld van Fe leeft en de muziek maakt dat het allemaal nog eens zo sfeerrijk is.

Maar het is niet allemaal pijs en vree in de wereld van Fe. Zonder verklaarbare reden vallen de Silent Ones de dieren aan en dat kan Fe niet zo laten. Maar Fe kan niet vechten, je moet stiekem te werk gaan. Je kan je verstoppen in struikgewas, de Silent Ones ergens naartoe lokken of gewoon proberen uit hun zicht te blijven. Het doel is veelal andere dieren uit de nood helpen en soms slagen zij er dan wel in de Silent Ones te verdrijven.

De wereld doorkruisen doe je te voet, maar na een tijdje kan Fe ook rennen en zweven. Dat en nog andere vaardigheden speel je vrij door roze kristallen te verzamelen. Praten met dieren gaat stelselmatig, eerst zal je met de kleintjes leren communiceren en pas wanneer je je bewezen hebt aan de grotere dieren, zal je samen met hen kunnen zingen en zullen ze je een nieuw geluid leren. Met dat geluid kan je dan speciale acties doen. Zo zijn er bijvoorbeeld bloemen die reageren op een specifiek geluid door een soort van wipplank te worden of blazen ze lucht omhoog zodat je in hogere sferen kan geraken, letterlijk dan. Zolang je zelf dat geluid niet kan produceren, zal je de hulp moeten inschakelen van de kleine diertjes. Gewoon wat zielig zingen op de juiste frequentie en ze helpen je graag verder. We hadden wel enkele keren dat ze niet wilden volgen en we daardoor niet verder geraakten in de game. Gelukkig kon Fe ééntje van hen vastgrijpen en dragen en zo lukte het ons wel om verder te geraken.

Fe kan ook in bomen klimmen en samen met de zweeftechniek is dat echt een leuke manier om stukken van de wereld te verkennen. In de top van zo’n boom krijg je veelal een mooi overzicht van de nabije omgeving. Plus het zweven van boom naar boom is gewoonweg leuk. Praktisch ook soms, want snel even een boom in en je bent makkelijk uit het zicht van de vijand. Het leukste, maar ook meest frustrerende stukje klim- en zweefwerk was wanneer we een groot hert moesten beklimmen. Denk aan de Tallnecks in Horizon, die net als dit hert ook telkens eenzelfde rondje lopen en dat je moet beklimmen. Het klimmen gaat van de poten tot helemaal op rug van boom naar boom en je wilt niet weten hoeveel keer we een boom rakelinks misten en weer opnieuw moesten beginnen. Soit, de aanhouder wint en gelukkig komt er wel wat voldoening bij kijken op het einde. Verder vielen de meeste challenges gelukkig beter mee.

Af en toe zal je toch even vastzitten, in die zin dat je niet goed weet wat er verwacht wordt. Gelukkig zijn er wel wat zaken die je kunnen helpen, zodat je niet gefrustreerd geraakt. Zo zijn er rotstekeningen die je kan ontdekken en die je hints geven. Het handigste van al is dat je een vogeltje kan roepen die je de weg wijst. Als laatste is het nooit een slecht idee om gewoonweg zoveel mogelijk te zingen. De wereld reageert immers en zo vind je al wel eens sneller wat je volgende stap moet zijn. Een leuk extraatje is ook dat je bij sommige dieren op de rug kan gaan zitten en met hen kan meelopen. Al vonden we de controls daarvoor wat aan de stroeve kant. Ook zijn er grote vogels die je van nest naar nest kunnen vervoeren. Blijf wel altijd uit het water, want daar zit een vis die je binnen enkele seconden opeet.

Verhaalgewijs is Fe nogal vaag. Goed, we hebben door dat de Silent Ones het gemunt hebben op de dieren. Maar waarom? We weten dat Fe de dieren redden wil en daarvoor allerlei hulpmiddelen en vriendschap in de plaats krijgt. Regelmatig krijg je ook een kijk door het oog/de ogen van een Silent One, maar ook daar weer gaat het nogal vaag. Ook na het einde van Fe zitten we met nog veel onbeantwoorde vragen, maar dat neemt niet weg dat we niet genoten hebben van het avontuur.