Monster of the Deep: Final Fantasy XV

Monster of the Deep: Final Fantasy XV

RPG’s hebben meestal wel een of andere vreemde minigame waar bepaalde mensen belachelijk veel tijd aan spenderen, terwijl andere gamers het volledig links laten liggen. The Witcher 3 heeft zo bijvoorbeeld Gwent en in Final Fantasy XV kon je even uitrusten, terwijl je wat ging vissen. Bij Square Enix zijn ze duidelijk fan van dat vissen, want ze hebben er zowaar een VR spin-off van gemaakt.

In Monster of the Deep: Final Fantasy XV heb je dan ook maar één taak: visjes vangen. Nu ja, eigenlijk ben je een hunter die doorheen de wereld van de game op zoek moet gaan naar demonische vissen. Die demonen lok je echter enkel uit hun tent wanneer je eerst wat andere vissen hebt gevangen.

De basis is hier hetzelfde als in Final Fantasy XV zelf, maar de bewegingen maak je voortaan wel door middel van de motion controls. Wil je dus je dobber uitgooien, dan doe je dat door je controller achteruit te zwaaien en met een vlotte beweging terug naar voor te brengen. Het systeem zit heel simpel in elkaar, maar is niet altijd even accuraat. Dat maakt het soms nogal moeilijk om naar de juiste plek in het water te gooien.

Heb je voldoende vissen gevangen, dan krijg je een soort boss fight, waarbij je een extra grote vis moet vangen. Dat doe je door er eerst met een kruisboog op te schieten, tot hij verzwakt genoeg is en je hem eenvoudig kan binnenhalen. Echt spannend is het allemaal niet, maar de toevoeging van de kruisboog zorgt toch voor een klein beetje afwisseling.

Naast de verhaalmissies, waarin je ook de helden uit de hoofdgame ontmoet, krijg je ook de mogelijkheid om gewoon rustig wat te gaan vissen of om hunts uit te voeren. Die hunts werken volgens hetzelfde principe als de verhaalmissies en zijn dus eigenlijk gewoon meer van hetzelfde. Doorheen het spel kan je wel een flink aantal vissen vangen, dus wie alles wil gedaan hebben, die zal al snel flink wat uurtjes met een VR-headset op zijn hoofd zitten.

Tussen de missies door kan je terecht in je vissershutje. Daar kan je nieuwe missies ontdekken, een beetje rondwandelen (door middel van een teleportatiesysteem) of nieuwe items aankopen. Dat kan gaan van een nieuwe vislijn tot nieuw aas en zelfs outfits voor je eigen avatar. Bij de start van de game mag je immers je eigen mannetje maken. Dat is leuk, maar we zien er niet echt het nut van in bij een game waar je vrijwel altijd in first-person aan de slag bent. Sterker nog, we vinden het hele HUB-systeem zelfs niet echt nodig. Naar onze mening had dit op een andere manier kunnen worden aangepakt, waardoor er iets meer flow in de game zou zitten.

Grafisch ziet Monster of the Deep er uit zoals we dat ondertussen al gewend zijn van een VR-game. De ontwikkelaars hebben hun uiterste best gedaan om de kwaliteit van Final Fantasy XV ook naar PS VR te brengen, maar zijn daar toch niet helemaal in geslaagd. Niet dat het spel er slecht uitziet, maar het ontbreekt toch een beetje aan details.

Ook op audiovlak is niet alles zoals het hoort. Het is fijn dat er een aantal bekende personages opduiken, maar de dialogen zijn nogal matig en soms wil je gewoon dat iedereen zijn muil houdt, zodat je rustig wat kan gaan vissen.