Quantum Break

Tijdloos knallen

[gespeeld op Xbox One]

Toen we tijdens een bezoekje bij Microsoft alvast even van Quantum Break konden proeven, keerden we voorzichtig enthousiast terug naar huis. De game was een waar genot om te spelen, maar de tijd die we kregen met de game was onvoldoende om te oordelen over datgeen wat Quantum Break net zo origineel maakt: de samensmelting tussen game en tv-serie. Of die combinatie werkelijk zo succesvol is als ze op papier lijkt, dat heeft de tijd uitgewezen. 

In Quantum Break krijgen we Jack Joyce (vertolkt door Shawn ‘X-men’ Ashmore) onder de knoppen. In de eerste minuten van de game zien we hoe Jack op bezoek gaat bij zijn ambitieuze schoolvriend Paul Serene (Aidan Gillen, Game of Thrones’ Littlefinger). De man heeft niets minder dan een tijdreismachine ontworpen die hij uiteraard zo snel mogelijk wil uittesten. Door miscalculaties krijgt het experiment echter een dramatische wending en de machine spat uiteen.

Jack en Joyce worden beide slachtoffer van het ongeval en beiden krijgen ze door de blootstelling aan grote hoeveelheden straling superkrachten. Het wordt echter al snel duidelijk dat Paul niet langer dezelfde is. De eens zo goedlachse jeugdvriend staat nu aan de leiding van het kwaadaardige Monarch Corporation en krijgt de toppositie op Jacks persoonlijke lijstje met aartsrivalen. Buiten Paul heeft Jack nog andere katjes te geselen, de tijd stort namelijk letterlijk ineen. Dat is zowat het verhaal in een notendop, maar het echte verhaal is natuurlijk – net zoals elk verhaal waarin tijdreizen betrokken is – een pak complexer.

Een stuk minder complex dan dat verhaal, is de gameplay. Als third-person shooter zal je heel wat tijd al schietend doorbrengen en het moet gezegd worden, de gunplay is werkelijk fantastisch. Combineer hiermee de paranormale krachten die Jack tot zijn beschikking heeft en je bekomt een geslaagde mix die gedurende de volledige game de combat entertainend en bevredigend houdt. Van Jack’s hele batterij aan superkrachten, was ‘Time Blast’ ongetwijfeld de kracht die we het meest gebruikten.

Hiermee kan Jack de tijd op een specifieke plaats tijdelijk stopzetten. Ideaal wanneer je een vijand even wilt uittellen terwijl je eerst afrekent met andere belagers. Een bijkomend voordeel is dat, wanneer je een vijand gevangen hebt in zo’n Time Blast, je een groot aantal kogels kan afvuren richting de vijand. Als het effect van deze kracht afloopt en de tijd terug zijn normale gang gaat, wordt de vijand meteen doorboord door alle kogels. En ja, dat is even cool als het klinkt.  

Een andere kracht waar we niet zelden dankbaar gebruik van maakten is ‘Time Rush’. Hiermee kan Jack zich snel voortverplaatsen terwijl voor alle vijanden de tijd stilstaat. Zo kan je dekking zoeken als het je even te heet onder de voeten wordt of – ook een aanrader - een epische melee-aanval uitvoeren op een nietsvermoedende vijand. Jacks derde kracht, ‘Time Dodge’, komt erg in de buurt van de Time Rush. Het grote verschil met ‘Time Rush’ is echter dat – zoals de naam doet vermoeden – deze kracht vooral bedoeld is om te ontwijken. Verder beschikt Jack ook nog over een Eagle Vision-achtige kracht en een schild om zich uit de brand te helpen.

Tijdens het spelen deed Quantum Break ons vaak denken aan Life is Strange en dan doelen we op de gelijkaardige omgevingspuzzels. Zo zijn er bijvoorbeeld puzzels waarbij je de tijd terug moet draaien om een ingestortte brug terug heel te maken of waarbij je de tijd dient te stoppen op een specifieke plaats met behulp van je Time Blast. Een echte uitdaging kunnen we de puzzels niet noemen, net zoals de volledige game in het algemeen. Desalniettemin zorgen de puzzels – samen met het platformen - voor een welkome afwisseling van het schieten.

Quantum Break telt 5 grote hoofdstukken die telkens worden afgesloten met een zogenaamd Junction Point. Deze korte subhoofdstukjes beleven we telkens door de ogen van villain Paul Serene. Als speler word je in deze gameplaysegmenten gevraagd om een keuze te maken tussen 2 opties. Van elke optie kan je eerst bekijken wat de gevolgen zullen zijn (in de toekomst kijken is een van Pauls superkrachten). Vervolgens krijg je een 22-minuten durende aflevering (de game telt er in totaal 4) van de tv-serie voorgeschoteld die deels gepersonaliseerd is op basis van de keuze die je net hebt genomen.

Zoals er in onze preview te lezen viel, wekte deze tv-serie niet alleen onze interesse, maar baarde het ook wat zorgen. Het was namelijk enkel nog de vraag of het gamers niet ging ergeren als ze werden gevraagd om de controller neer te leggen en een tv-serie te bekijken. Gelukkig bleek deze zorg geheeld ongegrond en keken we steeds uit naar de volgende aflevering van de game. Sterker nog, de tv-serie werd een van de redenen waardoor we de game in een ruk wilden uitspelen. Al speelt het feit dat je de game na zo’n 8 uur wel achter de kiezen hebt hier natuurlijk ook een rol in.

De keuzes die je maakt, laten ook hun sporen na in het vervolg van de game. Er zijn niet meteen magistrale verschillen, maar het is wel zo dat het maken van een bepaalde keuze ervoor kan zorgen dat een bepaald personage een prominentere rol krijgt dan een ander personage. De keuzes zorgen ervoor dat je wel wat in de pap te brokken hebt, maar verwacht je niet aan een volledig ander spelverloop als je de game voor een tweede keer speelt.