Sunset Overdrive

Gek.Gekker.Sunset Overdrive

Tenzij je de voorbije maanden al in een premature winterslaap verkeerde, weet je het wel: Insomniac Games is helemaal terug, maar deze keer niet op hun vertrouwde PlayStation-stek. Met Sunset Overdrive koos de gerenommeerde ontwikkelaar voor een avontuur bij Microsoft om als nieuwe exclusieve franchise de verkopen van de Xbox One te ondersteunen. Hoewel voor veel fans van Insomniac het platform wat wennen zal zijn, spat het gepatenteerde Insomniac-gevoel nog steeds van je scherm af.

Wie heel kort door de bocht gaat zou Sunset Overdrive best wel eens kunnen omschrijven als een meer volwassen (hoewel...) versie van Ratchet & Clank. Bij Insomniac hebben ze hetzelfde soort personages en dezelfde getikte humor genomen, om die dan te mixen met eenzelfde soort kleurrijke open spelwereld. Daar werd dan nog een mix van Tony Hawk's railgrinden en Crackdown's verticale dimensie aan toegevoegd, om uit te komen bij een knotsgekke third-person shooter die gewoon smeekt om je aandacht. Naast al die herkenbare elementen zouden we haast het belangrijkste vergeten: net als Ratchet & Clank draait Sunset Overdrive vooral om fun. Geen wannabe-diepgaand oorlogsverhaal hier, geen epische slagvelden of geforceerde au sérieux. Sunset Overdrive heeft wel degelijk een verhaal, maar zonder de pretentie om meer te zijn dan een reeks onnozele uitvluchten om keet te schoppen in een geflipte omgeving. Welkom in Sunset City.

Fizzco is hoe een megalomaan Coca Cola Company-achtig frisdrankenconcern eruit zou moeten zien in de verbeelding van Insomniac. Het bedrijf koos Sunset City uit om hun nieuwe energiedrankje te lanceren en jij bent één van hun werkaapjes die op de launchparty moet zorgen voor de opkuis. Het drankje werd jammer genoeg zonder testen in de markt gezet en blijkt de goede burgers van Sunset City één voor één te veranderen in vieze en bloeddorstige mutanten. De OD, zo heten de mutanten, zijn verhangen aan de energiedrank en doen er alles aan om meer van het goedje te pakken te krijgen. Fizzco, aan de andere kant, probeert het incident uit de wereldpers te houden en sluit Sunset City hermetisch af. Jij wordt zo de held die samen met enkele groepjes overlevenden zich een weg uit deze ellende probeert te banen.

Vanaf het begin schiet Sunset Overdrive er aan een rotvaart vandoor en kent de game geen dode momenten tot aan de finish, want er is altijd wel wat te beleven. Of je nu verhaalmissies aan het doorploegen bent, je wapens aan het upgraden bent of een nieuwe ability aan het vrijspelen bent, je scherm is heel de tijd door gevuld met een kleurrijk palet van actie en informatie over wat je gedaan hebt en wat je dat oplevert. Het tempo wordt gedreven door een waanzinnige opeenvolging van nieuwigheden die je vrijspeelt en waarmee je nieuwe manieren toebedeeld krijgt om het telkens nog een stukje bonter te maken.

De verschillende collectibles die in Sunset City voor het grijpen liggen zijn haast niet te tellen. Ze dragen bij tot het verzamelen van nieuwe Amps, passieve abilities die je wapens nog een tikje gekker maken om te hanteren. Daarnaast zijn er ook beloningen voor de manier waarop je rondbeweegt in de stad. Gewoon rondlopen vinden ze bij Insomniac blijkbaar wat saai, dus stimuleert de game je om continu in beweging te blijven via grinds, sprongen en wall runs. Elke beweging die je doet draagt enerzijds bij aan het vullen van een combometertje dat je Amps activeert en anderzijds aan het vrijspelen van Overdrives, die het spel op hun beurt nog sneller, zotter en krachtiger maken.

Het maakt dat de actie in Sunset Overdrive quasi nooit ophoudt en erg gevarieerd is: het ene moment steek je nog een vijand in brand met een welgemikte mêlée-aanval en het volgende elektrocuteer je een hele groep schorem met een welgemikte sprong op een toevallig geparkeerde wagen. De hectische actie maakt dat Insomniac gekozen heeft voor een auto-aim systeem dat het bijna onmogelijk maakt om een projectiel af te vuren en niks te raken. Dat houdt de actie en het grafische vuurwerk gaande, maar is voor wie meer finesse van een shooter verwacht natuurlijk minder aangenaam. Insomniac maakt daarbij een duidelijke keuze voor fun en voor een leuke en snelle gameplay, eerder dan voor een fijnzinnige shooter-ervaring. Dat impliceert ook dat wanneer je Sunset Overdrive gaat spelen als een traditionele shooter, je snel met een respawn-animatie geconfronteerd gaat worden. In beweging blijven is de boodschap die Insomniac je duidelijk meegeeft, want in stilstand weten de vijandige kogels en aanvallen je veel doeltreffender te vinden.

Verhaalmissies kun je à volonté afwisselen met andere uitdagingen die je skills testen en je tegelijk ook belonen voor de moeite. De missies worden gevarieerder naarmate je vordert in het spel, met een hogere concentratie aan fetchquests aan het begin van de game. Er zijn ook verschillende verdedigingsmissies, waarbij je vallen moet plaatsen rond een "fort", waarna een lading aan vijanden je basis bestormt. Qua besturing is Sunset Overdrive een pak simpeler uit te leggen dan qua gameplay: je hebt eigenlijk maar 2 knoppen nodig om jezelf rond te bewegen: A en X. Met A spring je en bots je vanaf allerlei objecten zoals auto's en bomen. Met X haak je je vast aan een rail om ofwel op je voeten ofwel hangend aan een haak te grinden in ware Tony Hawk-stijl. Het systeem werkt erg vloeiend en wordt gaandeweg in de game verder opgebouwd totdat je zonder problemen de hele stad kunt rondzwermen zonder ook maar één keer de begande grond te raken.

Op het gebied van wapentuig laat Sunset Overdrive ons wat op onze honger zitten. Ja, er is een granaatwerper die explosieve teddybeertjes gooit, maar de meeste andere wapens zijn eerder gewoontjes en weinig verschillend in gebruik. Tot onze verbazing kregen we halfweg de game zelfs een gewone AK47 in onze handen gepropt, zowat het tegenovergestelde van de hilarische rommel die we van Ratchet & Clank gewend zijn geworden. Het lijkt erop dat de ontwikkeling van de vuurwapens in Sunset City ergens helemaal op het einde van het ontwikkelproces is gebeurd en dat het vat met welk spul ze bij Insomniac ook drinken om hun fantasie te stimuleren af was.

De multiplayer is een coöperatieve ervaring, die je samen met zeven andere spelers beleeft. Net als in de verhaalmodus vind je verschillende missietypes online, met één constante: nóg meer vijanden en nog meer fun als je enkele vrienden treft die ook alleen maar een potje goedbedoelde hilarische chaos willen creëren. De game verteert zonder problemen een groot volume aan tegenstanders op het scherm, wat een knap staaltje werk is van Insomniac.

Ook qua grafisch design is Sunset Overdrive een geweldige realisatie. De felle kleuren en dito omgevingen zien er niet alleen knap uit, maar het volledige leveldesign steekt goed in elkaar en is er volledig op gericht om je in beweging te houden via goedgeplaatste rails en objecten. Ook auditief staat de game zijn mannetje, met de typische flauwe en zelfrelativerende humor die we van Ratchet & Clank gewend zijn. Dat betekent dat je weinig over de grond zult rollen van het lachen, maar eerder met een fijne grijns zult luisteren naar de verhaaldialogen.