Transistor
Sprakeloos door Transistor
[Gespeeld op PS4]
De makers van het geprezen Bastion hebben de laatste twee jaar niet stilgezeten, want reeds vorig jaar kregen we een sfeervolle trailer van hun nieuw project, Transistor, te zien. De toon was meteen gezet door erg sfeervolle muziek en ontzettend kunstzinnige graphics, maar ook de gameplay wist menig gamer te intrigeren. Geen wonder dan ook dat men reikhalzend uitkeek naar de titel.
Transistor is een science fiction rpg die ons het verhaal vertelt van een roodharige zangeres Red. Zij wordt tijdens een van haar optredens plots belaagd door vier mysterieuze figuren. Een dappere ziel weet Red net te redden van het grote zwaard (de Transistor), maar moet hierbij zelf het leven laten. Echter leeft zijn stem en ziel verder in dit zwaard en besluit Red om de vier belagers, die zichzelf de Camerata noemen, te achtervolgen en het zwaard als wapen te gebruiken. Tot overmaat van ramp wordt de stad ook nog eens belaagd door de Process, een leger robots dat alles en iedereen uit de weg ruimt. Red zal dus moeten uitzoeken wat de Camerata net willen en wat de Transistor nu net is, terwijl ze ook nog eens de Process zal moeten weerstaan.
Het verhaal zelf komt vrij vlot op gang en bevat een aantal interessante wendingen en verrassingen. Aangezien Red haar stem ook kwijt is, heeft de man in de Transistor het voor het zeggen. Toch kan je hem niet echt een soort van (alleswetende) verteller noemen, want in tegenstelling tot Bastion beleeft hij samen met Red het avontuur en kan je in feite ook als een protagonist in het spel zien. De makers weten qua timing perfect wanneer ze hem aan het woord moeten laten en wanneer hij beter even stil kan zijn. Hierdoor kan je gemakkelijk het verhaal blijven volgen tijdens de rustige stukjes en kan je je op de gevechten concentreren wanneer dit moet.
Naast het doorlopen van het verhaal doorheen de vele lineaire stukjes zal Red erg vaak op de Process stoten. Wanneer dit het geval is, zal het gevechtsgebied afgebakend worden en moet je tegen hen vechten in een soort van turn-based gevechtssysteem. In principe kan Red eender welk moment in realtime de vijand aanvallen. Helaas is dit niet zo erg efficiënt, aangezien de vijand dit erg gemakkelijk kan ontwijken of je gewoon erg veel schade berokkenen.
Daarom zal je ook ontzettend vaak gebruik gaan maken van de Planning Mode. In deze modus wordt de tijd stilgezet en zie je bovenaan een gevulde groene balk. Lopen en aanvallen uitvoeren zal telkens een hap uit deze balk nemen. Eenmaal deze leeg is of je bepaalde correcties aangebracht hebt, voert Red deze aanvallen in een vlot tempo uit. Tijdens het herladen van deze balk ben je wel een aantal seconden kwetsbaar, dus is het toch erg belangrijk om met heel wat factoren zoals positie en vijandelijke projectielen rekening te houden.
Het skill-systeem zelf wordt in Transistor het Function-systeem genoemd. Tijdens het levellen verdien je nieuwe skills, alsook actieve en passieve skillslots. Je kan iedere skill ofwel als aanval, actief of passief instellen. Dit systeem wordt niet erg duidelijk uitgelegd en zal in het begin voor de nodige verwarring zorgen, maar eenmaal je het wat begrijpt en het klikt, vind je ongelooflijk veel diepgang en mogelijkheden terug.
In plaats van meteen te sterven als je levensbalk leeg is, zal je tijdelijk een van je vier aanvallen verliezen en je met de overige moeten behelpen. Je krijgt dus telkens enkele herkansingen, maar de gevechten worden uiteraard een beetje pittiger om tot een goed einde te brengen. Voor het daaropvolgende gevecht zal je namelijk naar alternatieve skills moeten zoeken of het met de overblijvend skills moeten doen totdat de gebroken skills weer opgeladen zijn.
Supergiant Games zorgt dus met het eerder vernoemd gameplaysysteem en het skillsysteem voor een gameplay die toch wel stevig verschilt van Bastion, maar desondanks erg vernieuwend en origineel aanvoelt. Het is alleen jammer dat Transistor vooral qua gameplay net wat te traag op gang komt en, wanneer je alles onder de knie begint te krijgen, het spel bijna ten einde is. Een Recursion mode (New Game +), waarin je levels en skills behouden worden, kan enigszin soelaas bieden, want wij waren bijvoorbeeld erg geneigd om Transistor nog eens te doorspelen.
Enige vorm van randactiviteiten kan je terugvinden in de Sandbox. Deze relaxte omgeving dient als een soort van hub naar verschillende uitdagingen. Zo zal je snelheid, performantie, uithoudingsvermogen getest worden in een aantal erg uitdagende missies. Deze belonen je uiteraard met ervaringspunten en de nodige achievements of trophies. Sowieso geeft het vervolledigen van deze missies je ook heel wat extra inzicht mee, dus in principe kan je de Sandbox ook zien als een tutorial om gevorderde technieken aan te leren.
Het grafisch aspect zal de meesten onder ons niet ontgaan zijn. Een handgetekende futuristische stijl zorgt meteen voor een erg uniek karakter van het spel en hier slagen de makers dan ook ten volle in. Talloze prachtige stukjes zullen de revue passeren. Een klein, maar leuk detail is dat de Transistor telkens oplicht wanneer de man wat tegen je aan het vertellen is.
Met een gevarieerde en dromerige soundtrack van maar liefst 23 songs, hoeft Transistor allesbehalve onder te doen voor zijn grote broertjes in de gaming wereld. De componist weet de sfeer van het spel perfect over te brengen en voornamelijk Logan Cunningham (de verteller uit Bastion) doet zijn werk opnieuw perfect als de man die gevangen zit in de Transistor. Je kan de muziekjes allemaal in-game beluisteren via de sandbox, iets wat we zeker iedereen willen aanraden.
- Interessante en nieuwe gameplay
- Verteller
- Origineel verhaal
- Audiovisueel plaatje
- Komt traag op gang
- Function-systeem even wennen en zoeken