InFamous: Second Son

Opgaan in rook in Infamous Second Son

Het begint een nieuwe trend te worden om een spel te voorzien van een subtitel in de plaats van een generisch getal. Helaas brengt die subtitel voor bepaalde games - denk maar aan Gears of War: Judgment, God of War: Ascension en het recente Killzone: Shadow Fall - een soort stigma mee. Ze voelen aan als een zijsprong in de franchise en zijn dan ook vaak inferieur aan de genummerde versies. Of er een oorzakelijk verband is tussen de naamgeving en de kwaliteit van het spel laten we in het midden, maar met zo'n patroon zou je je hart toch al gaan vasthouden voor inFamous: Second Son. 

inFamous: Second Son speelt zich zo'n zeven jaar na de ontploffing uit inFamous 2 af. Conduits worden afgeschilderd als bioterroristen en uit vrees voor een soortgelijk scenario als wat er gebeurd is in Empire City, heeft de overheid D.U.P (Department of Unified Protection, nvdr) opgericht, aan anti-conduit organisatie die mensen met superkrachten systematisch opspoort en ze daarna opsluit in een sterk beveiligde gevangenis. De gehele organisatie staat onder leiding van Brooke Augustine, zelf ook een conduit. 

De vraag is natuurlijk hoe dit alles nu juist in contact komt met ons hoofdkarakter Delsin Rowe. De 24-jarige straatartiest houdt zich namelijk eerder bezig met het bekladden van plaatselijk erfgoed met zijn spuitbus dan het bestrijden van de misdaad als (anti-)held. Pas wanneer een gevangenentransport van D.U.P toevallig crasht in zijn buurt en hij, samen met zijn broer Reggie, in aanraking komt met een van de ontsnapte conduits, ontdekt hij dat hij krachten van andere conduits kan absorberen en manipuleren. Delsin is als het ware een superkrachtenspons, een gegeven dat ervoor zorgt dat hij niet gelimiteerd is tot één kracht zoals Cole in de eerste game. Het zorgt er natuurlijk ook voor dat hij meteen een belangrijk doelwit wordt voor de D.U.P.

Dat laatste wordt als snel duidelijk wanneer Augustine in eigen persoon een bezoekje brengt aan de stam (Delsin is een Native American, nvdr) van ons hoofdpersonage. Geen weet van de superkracht die Delsin bezit, maar wel achterdochtig omdat hij zich nerveus en nonchalant gedraagt, besluit ze om hem lichtjes aan te vallen met haar graniet-kracht zodat hij zou onthullen wat hij verbergt. Op dat moment krijg je de eerste keuze in het spel tussen goed en kwaad: oftewel vertel je haar dat je een superkracht hebt (goed) of je zegt dat je van niets weet (slecht) waarna ze de rest van jouw stam zal terroriseren. Eenmaal de keuze gemaakt is, zakt Delsin in mekaar.

Als je terug wakker wordt, bevindt Delsin zich in het clubhuis dat nu instaat als een soort mini-ziekenhuis. Je ontdekt dat Augustine haar graniet-kracht op zowat iedereen heeft gebruikt en hoewel het lijkt alsof iedereen hier ligt om te bekomen van de situatie, vertelt je broer al snel dat ze eigenlijk zullen sterven tenzij iemand met de graniet-kracht al het graniet uit hun lichaam kan verwijderen. Het eens lief vragen aan Augustine lijkt niet echt een optie, maar gezien we hier te maken hebben met Delsin-de-krachtenspons wordt het al snel duidelijk dat onze enige optie het opsporen is van Augustine en haar kracht te absorberen. Een missie die ons al snel leidt naar de stad waar de game pas echt begint: Seattle.

Als je arriveert in Seattle heb je slechts één kracht: rook. Hiermee kan je door ventilatiegaten vliegen, kan je rookbommen afvuren en vijanden voorzien van een nodige dosis rook-aanvallen. Net zoals in de vorige games, moet je wel nog steeds je kracht opnieuw bijvullen om het te kunnen blijven gebruiken. In het geval van je rookkracht doe je dat aan de hand van... rook. De schoorsteen wordt meteen je nieuwe beste vriend, maar je kan bijvoorbeeld ook de rook opnemen van verwoeste D.U.P pantserwagens. Je hebt dus nog altijd meerdere opties, net zoals Cole die had in de voorgaande games.

Eén kracht is natuurlijk niet alles, in inFamous: Second Son zul je maar liefst vier verschillende krachten ter beschikking krijgen. Rook, neon en twee andere. Om spoilers te vermijden, zullen we je niet vertellen hoe je specifiek aan elke kracht komt, maar wat we wel kunnen vertellen is dat er genoeg variatie in elke kracht zit om ze elk uniek te doen aanvoelen (al zijn de aanvallen over het algemeen wel redelijk gelijkend, met wat kleine kanttekeningen hier en daar). Onze persoonlijke favoriet is neon en daarmee kan je op prachtige wijze neon opnemen van de vele oplichtende borden van de stad, maar ook gewoon van een wagen die onderaan voorzien is van neon, wat eigenlijk een leuk detail is. Je kan er tevens mee veranderen in een soort neon-flash waardoor je vrij snel door de stad kan lopen en zelfs op gebouwen. Mits een extra upgrade kan je het zelfs oneindig lang gebruiken, waar je gelimiteerd bent tot een paar meter als je de kracht nog maar net hebt.

Eén detail dat je wel moet weten is dat je niet alle vier de krachten tegelijkertijd kan gebruiken. Je kan enkel de kracht gebruiken die je op dat moment opgenomen hebt. Als je bezig bent met neon-krachten te gebruiken in een gevecht en plotseling geen energie meer hebt, dan ben je vaak gelimiteerd tot de kracht die op dat moment het makkelijkst bereikbaar is. Zie je dus enkel een schoorsteen of iets anders, dan zul je eerder gaan voor voor de kracht die toevallig daaraan gekoppeld is. Gelukkig is de stad op dat vlak wel rijkelijk gevuld met de verschillende energiebronnen en zo vaak vormt dit dan ook niet echt een probleem. Als je natuurlijk een voorkeur hebt voor een bepaalde kracht en daar ook al je upgrades in gestoken hebt, dan kan het wel eens lastig worden als je plotseling geforceerd wordt om te veranderen naar een andere kracht die minder graag gebruikt en tevens niet zo goed is uitgewerkt qua upgrades.

Als je trouwens wat meer info wilt over de upgrades: die behaal je door shards te verzamelen doorheen de stad. Er vliegen heel wat onbemande drones rond (die je niet aanvallen) die je kan kapotschieten om een shard te absorberen. Ook kan je D.U.P basissen aanvallen en verwoesten waarna je meestal een shard of vijf als beloning krijgt. Het moet wel gezegd worden dat de basissen meestal goed beveiligd zijn en de A.I is op dat vlak ook goed uitgewerkt. Ze bieden een deftige uitdaging, het wordt nooit echt té moeilijk, maar je kan ook niet gewoon landen in een basis en iedereen doodschieten zonder zelf geraakt te worden. Je moet nog altijd gebruik maken van cover hier en daar, want vijanden in grote groep kunnen Delsin nogal snel afmaken als je niet goed oppast.

Het is enkel jammer dat de vijand wat teleurstelt op vlak van diversiteit. In het gehele spel zijn er misschien zes of zeven verschillende vijanden, inclusief de eindbaas. De D.U.P is niet enkel je grootste vijand, het is gewoonweg de enige vijand in het volledige spel. Je hebt de gewone soldaten, elite-versies daarvan en nog een extra variant later in het spel, maar verder dan dat gaat het niet. Sommige vijanden hebben wel wat extra aanvallen tegenover de rest, maar ze voelen grotendeels hetzelfde aan en dat verveelt wel na een tijdje, waarna je ze al snel gaat ontwijken tenzij je een basis aanvalt.

We merken ook een soortgelijk gebrek op als we de personages in het spel bekijken. Er zijn slechts zes of zeven personages in het spel, waaronder ook Delsin zelve. Het aantal an sich hoeft niet meteen een probleem te zijn, maar wat ze ermee doen, helpt ook niet echt. Met uitzondering van je broer Reggie heb je nooit echt een connectie met de andere personages en eens je ze een beetje leert kennen verdwijnen ze alweer om helemaal op het einde van het spel nog snel eenmaal op te duiken. Het is betreurenswaardig en het zorgt er ook voor dat het verhaal bij momenten op een vrij laag pitje hangt. Het einde van het spel is zelfs een grote anti-climax die erg teleurstellend uitpakt. Vooral ook heel erg cliché, iets dat ook wel in de vorige twee games gebeurde.

Natuurlijk is inFamous: Second Son boven alles een game die het van zijn gameplay moet hebben, net zoals zijn voorgangers trouwens. Het verhaal mag dan wel teleurstellend overkomen, op vlak van gameplay maakt de game heel wat goed. Doorheen de stad bewegen, aanvallen gebruiken, krachten opnemen... het gebeurt allemaal heel erg vloeiend en het niveau van de afwerking verdient echt een pluim. De besturing is nagenoeg perfect en het gebruik van het touchpad is netjes geïmplementeerd bij het opnemen van krachten, het verzamelen van shards en zelfs het bekladden van de stadsmuren met een karma-tekening.

Het gebruik van je krachten voelt ook opmerkelijk goed aan. Het is tevens leuk dat je niet beperkt bent tot één specifieke kracht, maar kan wisselen tussen verschillende krachten op eender wel moment. Het moet wel gezegd worden dat je de krachten slechts één voor één vrijspeelt en wanneer je een nieuwe kracht vrijspeelt heeft Delsin wat tijd nodig om zich aan te passen waardoor je de rest van je krachten even niet kan gebruiken. Dat zorgt er natuurlijk wel voor dat de focus volledig op de nieuwe kracht ligt en dat je zo zeker alles eens uitgeprobeerd hebt.

De stad zelf biedt ook heel wat randactiviteiten naast het verhaal. Zoals we hierboven net vermeld hebben, kan je met het touchpad graffiti-tekeningen maken die je goede of slechte karma opleveren, een keuze die je zelf maakt voor je aan zo'n tekening begint. Daarnaast kan je ook drugsbendes oprollen, [geheime] camera's verwoesten, geheime agenten van de D.U.P opsporen en is elk district ook voorzien van een D.U.P basis die je naar eigen wens kan verwoesten. Er zijn ook heel wat zijmissies waar je steeds kan kiezen tussen goede en slechte karma, wat ervoor zorgt dat je toch wat meerdere opties ter beschikking hebt als je het maximum-level van een bepaalde karma wil behalen. Verwacht echter geen kleurrijke zijpersonages die je wat begeleiden. Je doet gewoon wat je wil, zonder enige leidraad of feedback, wat misschien wel wat jammer is.

De grafische kant is tenslotte misschien wel het sterkste punt van deze game. Het is zelfs de eerste game die de nieuwe kracht van de PlayStation 4 echt in de verf zet, het zet meteen de toon voor de rest van deze generatie. Waar Killzone: Shadow Fall vooral technisch sterk was, weet inFamous: Second Son heel mooi om te springen met lighting, particles en andere effecten. Je kan immens ver kijken en als je een hoog gebouw beklimt kan je zelfs de gehele stad in zijn volle glorie zien. Ook zitten er enkele verwoestbare objecten in zoals de D.U.P wachttorens en het is dan ook erg cool om zoiets te doen ontploffen, maar ook de effecten van de krachten zelf zijn heel erg indrukwekkend en zorgen voor een erg artistieke ervaring.