Sonic: Lost World

Het najaar van 2013 wordt voor gamers gekenmerkt als een periode boordevol fantastische games, op welk platform dan ook. Sonic: Lost World is een spel dat ontwikkelaar SEGA lanceert om de Wii U en 3DS er een mogelijke topper bij te geven. De gekende blauwe mascotte maakt zijn retour exclusief op de laatste home- en handheld consoles van Nintendo en grijpt voor de gelegenheid nog eens extra terug naar zijn roots.

Meer dan ooit? Wat dan met Sonic the Hedgehog 4 en Sonic Generations? Wel, Lost World voert onze stekelige vriend Sonic naar een bijzondere nieuwe wereld, wat het zowel voor de ontwikkelaar als voor ons gamers mogelijk heeft gemaakt te experimenteren met de integratie van oude elementen en gloednieuwe. Zo loop je wel degelijk rond in een nieuwe wereld, maar lijkt de inspiratie van vele levels gehaald te zijn uit het design van games uit de SEGA Genesis-periode. Zo zullen de eerste levels voor veteranen al meteen bekend ogen, maar door met “Casino”-levels op de proppen te komen tracht de ontwikkelaar kennelijk effectief een knipoog naar fans van het vroege uur te geven.

Het is echter niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua mogelijkheden dat Lost World doet terugdenken aan oudere games uit de reeks en klassiekers in het algemeen. Je zal telkens op punt A beginnen en op punt B eindigen, maar dat hoef je niet op een specifieke rechtlijnige manier te doen. Er zijn verschillende routes die de speler kan nemen om voortgang te boeken, de ene al wat makkelijker te doorkruisen dan de andere. Op die manier doet de wijze waarop je vooruitgaat in een level niet alleen maar denken aan oudere Sonic The Hedgehog-games, maar ook bijvoorbeeld aan Super Mario World. Er is trouwens een flinke afwisseling tussen 3D- en 2D-levels aanwezig in Lost World, waardoor je ondanks terugkerende voorkomens van levels niet steeds het gevoel zal hebben dat je dezelfde omgeving nog eens aan het doorlopen bent.

Zoals gezegd brengt het verhaal Sonic naar een nieuwe wereld, Lost Hex genaamd. Samen met zijn vriend Tales zit hij Dr. Eggman, ook gekend als Dr. Robotnik, wederom op de hielen. Alles kan natuurlijk niet altijd volledig gesmeerd lopen, en doordat Eggman een succesvol schot weet te vuren, zijn onze helden gedwongen om een noodlanding te maken op deze “Lost World”. Daar leert Sonic dat hij niet alleen snel kan lopen, maar ook aan supersonische snelheden nieuwe vijanden kan verwerven. De inheemse schurken, de “Deadly Six” genaamd, zijn niet gediend met Sonic en Tails’ landing en gaan aanvankelijk een samenwerkingsverbond met Eggman aan. Aan de hand van ettelijke cutscenes (tussen zo goed als elk level eigenlijk) krijgen spelers te zien wat er zich afspeelt tussen de schurken, maar ook wat er gebeurt wanneer hun pad kruist met onze geliefde blauwe egel.

De cutscenes doen steeds onmiddellijk denken aan de betere animatiefilm die tegenwoordig verschijnt. Een combinatie van enorm scherpe, kleurrijke beelden en ietwat kinderlijke (maar daarom niet noodzakelijk minder grappige) humor zorgen dat deze game toegankelijk is voor spelers van alle leeftijden. De Wii U versie van de het spel blijkt alleszins als best ogende Sonic game ooit uit de kast te komen. Niet alleen de cutscenes zijn overigens verzorgd. Ondanks het feit dat vele invloeden gehaald werden uit videospellen van meer dan twintig jaar geleden, zien de nieuwe levels en onze blauwe held zelf er immens goed uit. Dit, gecombineerd met een goed verzorgde, georchestreerde soundtrack geeft deze titel toch het goede gevoel een laagje modern meegekregen te hebben. Voorts werden duidelijke modernere invloeden gehaald uit Super Mario Galaxy, wat uiteraard zeker niet slecht hoeft te zijn. De Lost Hex is namelijk opgebouwd uit verschillende planeetjes. Sonic pakt deze reis echter een pak sneller aan, zoals we dat van hem gewend zijn, en het razendsnel van planeet naar planeet lopen voelt erg cool aan.

De besturing verloopt iets anders dan bij andere telgen uit de reeks. Sonic zal niet automatisch sneller en sneller beginnen lopen. Dit geeft de mogelijkheid om de levels eventueel aan een iets rustiger tempo aan te pakken, al wordt dat uiteraard niet noodzakelijk aangeraden. Je moet de ZR-knop indrukken op de gamepad (die overigens je voortgang in elk level bijhoudt en weergeeft) om sneller te gaan lopen. Voorts kan je zoals steeds in een bol rollen om je dan als een pinball af te vuren, je als een springbal te laten stuiteren en meer. Kortom: je beschikt aan het begin van het spel over een heleboel vaardigheden, maar die worden niet meteen uitgelegd. Er verschijnt een vraagtekentje op het tv-scherm en als je al de tijd vindt om dat op te merken tussen alle actie, zal je nog naar je gamepad moeten kijken om te ontdekken dat je het daarop ook nog eens moet aantikken om een nogal willekeurige besturingstutorial te krijgen. Zo zal je uiteindelijk alles wel onder de knie krijgen, maar dan moet je daar ook zelf voor kiezen en de tijd vinden tijdens het spelen, wat niet echt handig is voor dit soort game. Een degelijke tutorial ontbreekt en was thans welkom geweest.

Tot slot willen we nog kwijt dat er offline standen voor meerdere spelers zijn voorzien, met name een co-op-modus en een versus-modus. In de co-op-modus wijzigt er niets ten aanzien van de singleplayer modus, behalve dat een speler Sonic met een radiogestuurd voertuig kan bijstaan. We hebben enkel de RC Helicopter kunnen testen en vinden deze nogal arbitrair. Het voertuig kan individueel worden bestuurd, maar houdt (gelukkig) de hoofdspeler (die Sonic bestuurt) niet op in zijn of haar tempo. Dat wil echter zeggen dat deze gewoon meebeweegt met de hoofdspeler, die stukken sneller loopt dan het ding kan vliegen, waardoor volledige controle niet echt mogelijk is. Het enige dat dit voertuig kan is het afvuren van een raket, die zodanig traag wordt gedropt dat Sonic bij wijze van spreken al vijfmaal de mogelijkheid zal hebben gehad om de vijand uit te schakelen nog voordat de raket halverwege het doelwit is. De versus (race) modus is dan weer stukken aantrekkelijker en geeft beide spelers een scherm (de ene op het televisiescherm en de ander op de gamepad) om zo om het snelst het eind van een level te bereiken. Ten opzichte van het split screen systeem dat werd gehanteerd in vorige Sonic games, indien er al een vs-modus aanwezig was, is dit toch een pak handiger. Als beide spelers bedreven zijn, of net helemaal niet, kan deze spelmodus voor spannende wedstrijden zorgen.