Special Forces: Team X

Leuk geprobeerd, maar helaas in Special Forces: Team X

In de eindeloze zeeën van shooters komt er weeral eens een nieuwe third person shooter bij. Ontwikkelaar Zombie studio heeft in Special Forces: Team X een paar zogezegde leuke, unieke gameplayelementen gestoken die het genre iets nieuws moet bijbrengen. Special Forces: Team X past perfect in het rijtje van shooters als Hybrid, Warhawk of Shadowrun. Het zijn allemaal shooters die enkel maar online te spelen zijn en singleplayerliefhebbers kunnen dus nu al de pagina sluiten. Of een spel nu minder goed is omdat er geen singleplayer bij zit, gaan we niet beweren, maar dan verwacht je natuurlijk wel dat de online modus goed is.

[Gespeeld op Xbox 360]

Over het verhaal kunnen we vrij kort zijn, want er is geen. Je kan natuurlijk zeggen dat het niet nodig is, maar we hebben toch graag een diepere reden waarom we nu juist de vijand aan flarden schieten. Om dat op te lossen kun je zelf een verhaal verzinnen en in ons geval hebben we dan maar besloten dat de vijand de papfles van Jay heeft gestolen. Voor je start met het spel kun je het karakter waarmee je rond loopt wat aanpassen, maar erg veel keuze is er niet - wat best jammer is. Naarmate je level hoger is, krijg je wat meer verschillende opties, maar het blijft te beperkt om echt te spreken van een meerwaarde.

Iets wat op papier wel een meerwaarde moest zijn, is de unieke mapselectie. Telkens je een spel begint, kiezen de spelers hoe de map er uit gaat zien door op drie verschillende arena's te stemmen: 2 startplekken en een middengedeelte. Hierdoor krijg je ongeveer duizend verschillende mappen, wat positief klinkt, maar jammer genoeg maakt het weinig uit. Elke map ziet er altijd hetzelfde uit omdat er weinig variatie qua kleur en omgeving is. Het idee zelf is wel uniek en daarom is het erg spijtig dat het slecht uitgewerkt is. Het stemmen zelf duurt 45 seconden en dit is toch wat aan de lange kant, omdat je ervoor ook al twee minuten moet wachten en met de laadschermen erbij zit je al snel vijf minuten verder.

Special Forces: Team X heeft vijf verschillende gamemodi die iedereen wel al eens gespeeld heeft: Team Deathmatch, Capture The Flag, Control Points, Hotzone (om de zoveel tijd verplaats het controlepunt zich) en als laatste High Value Target. Deze laatste vinden we het leukste omdat hiervoor echt wel teamwork nodig is. Je kan elke mode met twee, drie of vier teams spelen. Hierdoor krijg je meer actie en is de nadruk op teamplay best belangrijk. Om het samen spelen nog extra te bevorderen geeft het spel extra punten als je langdurig dichtbij een teamgenoot bent. Best moeilijk om dit met vreemde spelers te doen, maar als je het met vrienden doet, is het een erg snelle manier om snel veel punten te krijgen.

Het belangrijkste van een shooter is natuurlijk hoe de wapens aanvoelen en over het algemeen valt er niet te klagen en is het schieten redelijk realistisch. Het gekende ' sprayen ' (schieten op goed geluk) is niet erg effectief, dus moet je echt mikken en in salvo's schieten om iemand voldoende te raken. We moeten wel vaststellen dat je iets te veel kogels in iemand moet knallen voor hij neer gaat. Om de zoveel tijd verschijnen er speciale kisten in het spel die erg sterke wapens bevatten. Een rocket launcher, minigun of Airstrike zijn enkele voorbeelden, maar het gekste is toch wel de kettingzaag. Het is een hilarisch zicht als je voor het eerst een speler met een kettingzaag op je af ziet komen, vooral als hij dan hard aan het lopen is. Deze variatie is best wel nodig, want de keuze van wapens is voor het overige erg beperkt. Om je nog wat extra te motiveren, zijn er nog extra opdrachten af te werken tijdens het spelen, zoals 150 kills met alle wapens of 50 keer winnen op een bepaalde game mode. Niet erg origineel, maar het brengt wel de nodige experience points binnen zodat je wat sneller de level cap van 40 kan bereiken.

Ontwikkelaar Zombie heeft wat inspiratie gepuurd uit Borderlands, want het spel heeft dezelfde stijl. De cartoonachtige grafische manier brengt wat humor die best welkom is, vermits de rest van het spel je humeur danig kan verpesten. De reden? Massa's bugs. Eén van de mogelijkheden van het spel is om een hond los te laten die normaal gezien de vijand moet aanvallen. We zeggen normaal, want grotendeels lopen deze honden gewoon voorbij de vijand of blijven ze stilstaan. We hebben ze ook al de lucht in zien vliegen of ziene teleporteren zoals comicheld Deadpool. Een ander frustrerende bug is dat je lichaamsdelen door cover gaan zodat de vijand je zo kan afknallen. Dit is niet het enigste wat onafgewerkt lijkt met de covermogelijkheid. Zo is het onmogelijk om van cover naar cover te gaan, want eerst moet je uit cover gaan zodat je een schietschijf bent om naar een andere cover te gaan die amper 5 centimeter weg is. Het gebeurt ook dat je compleet random cover neemt achter een onzichtbare muur.

Wat ook slecht in elkaar zit zijn de respawns. Het gebeurt regelmatig dat je al vanaf het begin recht tegenover de vijand start. Bovendien is het, zoals met vele arcadegames het geval is, steeds afwachten of het spel wel actief genoeg gaat zijn. Momenteel is er verrassend genoeg voldoende volk om snel een match te starten, maar we betwijfelen of dit het geval zo zal blijven met games als Crysis 3 en Gears Of war: Judgment voor de deur. Het zal vooral zichzelf op non-actief zetten als de bugs niet opgelost worden. Het prijskaartje van 1200 Microsoft Points is ook wat aan de dure kant, want het had eigenlijk een perfect free-to-play-spel kunnen zijn. Over het geluid valt ook niet veel te zeggen, want het is allemaal net onder een goed niveau, net zoals dat er ook enkele zinnen zijn die je vrij snel beu gaat worden. Vooral de al geplaagde mogelijkheid om honden los te laten heeft een vervelende aanvalszin die je werkelijk veel te veel zal horen.