Halo 4

Master Chief maakt zijn rentree door de grote poort in Halo 4

Sinds het prille begin is de Halo-franchise altijd in de betrouwbare handen van Bungie geweest. De studio is erin geslaagd om binnen één decennium een vlaggenschip voor Microsoft op de kaart te zetten dat consoles doet verkopen, tot spijt van wie het benijdt. De verantwoordelijkheid die sinds het onafhankelijk worden van Bungie op de schouders werd gelegd van het speciaal voor Halo opgerichte 343 Industries is dan ook gigantisch. Zowel Microsoft als de miljoenen fans van het Halo-universum hebben immers quasi onmetelijke verwachtingen voor de nieuwe ontwikkelaar. Het antwoord is gelukkig navenant: Halo 4 is een meer dan degelijke binnenkomer.

Halo 4 is niet alleen een nieuw begin voor de 343 Industries, het is ook het begin van de Reclaimer trilogie, die terug aanknoopt bij het verhaal van ons aller meest geliefde verdediger van de mensheid: Master Chief. We pikken vijf jaar na het einde van Halo 3 opnieuw in, met het ontwaken van onze oorlogsheld uit zijn cryo-slaap op de Forward Unto Dawn, het UNSC-schip dat gedurende Master Chief’s schoonheidsslaapje zwaar beschadigd en stuurloos doorheen het universum heeft gedwaald. Na jaren ronddobberen is het schip in een baan rond de haveloze en mysterieuze planeet Requiem beland, waar de hoofdbrok van de verhaallijn van Halo 4 zich zal afspelen. Omdat we maar al te goed begrijpen dat een echte fan de nieuwe belevenissen van Master Chief voor zichzelf wil ontdekken, laten we het hierbij voor wat het verhaal betreft en bieden we jullie verder een spoilervrije review aan.

Inhoudelijk boomt het verhaal natuurlijk door op de lore van het Halo-universum dat vorm kreeg in de games sinds Halo: Combat Evolved, maar dat ook veel uitgebreider werd uitgewerkt in de gelijknamige boekenreeks. De game doet niet zoveel moeite om die volledige achtergrond wat te schetsen, dus als je het in Keulen hoort donderen bij woorden als UNSC, Covenant, Forerunners en Flood zul je het hele spel door wat op je honger blijven zitten. Wie wel helemaal is ondergedompeld in de franchise komt daarentegen volledig aan zijn trekken, want deze Halo 4 biedt een hoop antwoorden op vragen die al sluimerden sinds de eerste trilogie.

Halo 4 moet ook het meest emotioneel gedreven verhaal zijn uit de saga. 343 Industries heeft met veel oog voor de integriteit van het verhaal gewerkt aan het uitdiepen van de personages en dat loont. Hoewel we zoals ondertussen genoegzaam bekend het gezicht van Master Chief nog steeds niet te zien krijgen, horen we zijn stem meer dan in Halo 1, 2 en 3 samen. Centraal in de emotionele rollercoaster staat de relatie tussen onze held en zijn trouwe AI, Cortana, die al jarenlang lief en leed delen.

Het leveldesign van de verhaalmodus is van erg hoog niveau, want je krijgt de ene adembenemende omgeving na de andere voorgeschoteld. De spelwereld geeft vrijwel altijd een enorm gevoel van ruimte en vrijheid, al volg je wel nog steeds een lineair pad. Een aantal nieuwe spelmechanismen en voertuigen helpen mee om de grootsheid van het Halo-universum en het belang van de taak van Master Chief te ondersteunen, waardoor de game er erg goed in slaagt om je dat ‘larger than life’-gevoel te doen krijgen.

Ondanks de nodige nieuwigheden voelt de gameplay wel nog steeds enorm vertrouwd aan en dat heeft voor een groot stuk te maken met het wederoptreden van een hele hoop oude bekenden. Je krijgt natuurlijk opnieuw Covenant in je vizier, waardoor je jezelf dus opnieuw kunt entertainen met het afknallen van domme Grunts, het snipen van Jackals die zichzelf proberen beschermen met schilden en het afhouden van de sterke Elites.

Er zijn ook ettelijke nieuwe vijanden met eigen technieken en zwakheden, waardoor het overschouwen van elke nieuwe omgeving en het bepalen van je tactiek even cruciaal is als anders: welke vijanden val je eerst aan, langs welke kant heb je het meeste dekking en voor welke valkuilen moet je gaan opletten? Elk slagveld is een puzzel die je moet ontwarren, met de welbekende Legendary moeilijkheidsgraad als summum. Op Normal speelden we solo door de carrièremodus in iets minder dan 8 uur, maar voor onze geplande Legendary playthrough reserveren we toch enkele uren extra. Dat komt niet in het minst door de relatieve schaarste van checkpoints, die we iets verder uiteen vonden liggen dan in eerder Halo-games. Dat levert een pittigere uitdaging op en zal ervoor zorgen dat je op hogere moeilijkheidsgraden soms vrij grote brokken verhaal opnieuw zult moeten doorspelen.

Ook op het vlak van wapens krijgen we naast veel oude bekenden ook enkele nieuwe en krachtige speeltjes in onze handen gestopt. De variatie is opnieuw erg groot, en de game zet je ook actief aan om veel af te wisselen en wapens van je gevallen vijanden op te rapen door de hoeveelheid munitie en bevoorradingen te beperken. Het feit dat je af en toe echt moet gaan zoeken naar ammo terwijl een horde bloeddorstige vijanden je achternazit, maakt de game alweer uitdagender en zal af en toe voor behoorlijke kopbrekers zorgen voor de talloze onversaagden die koste wat het kost de game op Legendary willen uitspelen. Halo 4 zet dus zeker geen stap terug wat de uitdaging betreft, waar we 343 Industries dankbaar voor zijn.

Waar Halo altijd al heeft geschitterd, is op het gebied van audio. De soundtrack werd steeds met veel liefde (en veel centen) gecomponeerd en ook de wapens klonken altijd erg goed. Dat is in Halo 4 niet anders, want we willen graag een speciale pluim geven aan de ontwikkelaar voor het volledige audiodesign. Wapens klinken ongelooflijk krachtig en helder wanneer je ze de eerste keer afvuurt en dat geweldige gevoel blijf je constant opnieuw ervaren. Ook omgevingsgeluiden en gezoem of gebrul van de voertuigen die je passeren klinken levensecht. Tel daar de knap ingeleefde voiceovers nog bij en je hebt een game die je alleen al weet te verleiden met je oren. Ook op grafisch vlak is alles dik in orde, met knappe schaduw- en lichteffecten en behoorlijk indrukwekkend art design. Alles ziet er betoverend mooi uit, zonder echt baanbrekend te zijn, waardoor 343 Industries hier eigenlijk voortbouwt op de fraaie remake van Halo: Combat Evolved die het eerder uitbracht.

Je kunt het verhaal opnieuw met  vier vrienden online (of twee offline) doorspelen, maar daarnaast is er ook een nieuwe episodische coöperatieve multiplayer voorzien die jou en je vrienden ook na het doorspelen van het verhaal moet kunnen bezighouden. Spartan Ops heet de nieuwe modus, die op dit moment nog relatief beperkt is maar die volgens ons erg veel potentieel bevat. Wekelijks zullen er nieuwe cinematografische episodes worden gelanceerd, die het verhaal zullen vertellen van de bemanning van de de UNSC Infinity – een schip dat het pad van Master Chief kruist in de verhaalmodus.

Elke week krijg je ook nieuwe uitdagingen voorgeschoteld die je alleen of met vier vrienden kunt aangaan. De vijf missies van de eerste episode leverden zo’n twintig minuten extra gameplay op per stuk, dus de extra content die mondjesmaat zal worden vrijgegeven betekent een mooie bonus bovenop het hoofdverhaal. 343 Industries kondigde alvast voor 10 weken lang zo’n nieuwe episode aan, die voor iedereen gratis te downloaden zal zijn. Spartan Ops vervangt eigenlijk Firefight, maar heeft door de missiegerichte aanpak toch een andere feel dan zijn voorganger. We zijn erg benieuwd naar wat Spartan Ops verder zal brengen qua verhaal, maar weten nu al dat sommige fans de gameplay van de Firefight-modus toch zullen missen.

Net als de coöperatieve multiplayer is ook de competitieve multiplayer gebouwd omheen de UNSC Infinity, die als hub gebruikt wordt tussen je speelsessies door. Je hebt je eigen Spartan die je gaandeweg kunt levellen door in de multiplayer ervaringspunten te verzamelen, waardoor je allerlei wapens, abilities en armor kunt vrijspelen die je personage meer aanzien doen krijgen op het slagveld. De menu’s zijn erg erg intuïtief en vlot bestuurbaar, zelfs terwijl je aan het wachten bent in een lobby op het starten van een volgende match. Dat lobbysysteem en de bijbehorende matchmaking werken op dit moment (voor de officiële launch) erg vlot met een paar duizend spelers online op piekmomenten, maar het is natuurlijk afwachten hoe alles zal reageren wanneer die aantallen exploderen na de release van de game.

Ervaren rotten zullen zich gameplaygewijs meteen thuisvoelen, want de competitieve multiplayer voelt erg vertrouwd aan. Met het oog op het balanceren van de spelervaring en het levellingsysteem werden er hier en daar wat tweaks aangebracht, zoals het vervangen van een simpele killcount als klassement door een diepgaander puntensysteem. Er worden ook regelmatig nieuwe wapens gedropt op het slagveld, waardoor je minder campers ziet die specifieke spawnplaatsen gaan bewaken. Er zijn een tiental speelbare modi aanwezig op tien multiplayermaps, waaronder vertrouwde modi als Grifball, Oddball en Slayer, maar ook nieuwe modi zoals Dominion, Flood en Regicide zijn aan het lijstje toegevoegd. Elk van deze modi is het waard om ontdekt te worden, al is het nu al duidelijk dat de klassieke team deathmatches nog steeds heel veel fans zullen blijven aantrekken.

Ook Forge en Theater maken opnieuw hun opwachting om de creatievelingen onder de Halo-getrouwen te bevredigen. Forge telt verschillende thema’s waarin je je opnieuw compleet kunt uitleven om je eigen maps vorm te geven en online te uploaden en werd op verschillende vlakken subtiel bijgeschaafd zodat je vlotter kunt gaan designen. Het oplijnen van objecten die je plaatst gaat gemakkelijker en je kunt nu ook een groep items vastprikken, zodat je ze niet per ongeluk verandert wanneer je verder editeert. Vanaf het hoofdmenu van de game is er nu ook een directe link naar Halo Waypoint, de centrale hub die je vanaf je console, pc, table of smartphone kunt bekijken en waarin je je Halo-carrière kunt opvolgen.