Tony Hawk's Pro Skater HD (XBLA)

Doet Tony Hawk's Pro Skater HD een Nollie?
 

Het is eindelijk volop aan het zomeren en dat betekent dat Microsoft opnieuw haar Summer of Arcade, het jaarlijkse festival voor XBLA-gamers, aftrapt. De opener van dienst is Tony Hawk’s Pro Skater HD, die voor de gelegenheid tijdelijk exclusief is voor Xbox 360. Net als verstokte fans over de hele wereld waren we er enorm benieuwd naar of Robomodo het opnieuw zou verknallen ofdat de studio er eindelijk in zou slagen om het legendarische Neversoft-gevoel terug te brengen met een nieuwe engine en een terugkeer naar de roots van de franchise.

Het recente parcours van de Tony Hawk-reeks is er geen om trots op te zijn. Na een aantal pogingen om controversiële bewegingen in de gameplay in te bouwen en om de reeks via exotische randapparatuur te promoten gaat de franchise door een enorm diep dal. Voeg daar nog het succes bij van Skate, waarmee EA er wél in is geslaagd om het skateboardinggenre dankzij totaal andere innovaties te laten floreren, en het hoeft niet te verbazen dat Activision teruggrijpt naar het wapen van de HD-remake om opnieuw voet aan wal te krijgen en de voeling met de oude fanbase opnieuw op te bouwen. Toch zorgen een aantal schoonheidsfoutjes ervoor dat we eraan twijfelen of deze HD-versie nu eigenlijk wel beter is dan de twee originele games waarop ze gebaseerd is.

Tony Hawk’s Pro Skater HD neemt de eerste twee games uit de reeks als inspiratiebron, maar is geen echte port. Dat wordt meteen duidelijk wanneer je in het spelmenu begint te bladeren en ziet dat er slechts zeven levels de uiteindelijke selectie hebben gehaald. Toegegeven, maps als Warehouse, Marseille en Venice Beach doen nog steeds heel wat oudgedienden dromen, maar Chicago, Burnside en Roswell doen dat ook en zijn in geen heide of verre te bespeuren.

De keuze voor twee downhill-maps in de beperkte lijst van zeven doet dan ook vele fans de wenkbrauwen fronsen. Wat ons betreft blijkt uit het herspelen van Mall en Downhill Jam waarom Neversoft na haar allereerste Tony Hawk-game besloot om dit type maps te laten voor wat het was. Ook wij vinden het immers nog steeds vervelend om bepaalde objectieven op een haar na te missen en om dan volledig tot de voet van de level te moeten doorrijden om dan weer naar de top geteleporteerd te worden.

Los van de keuze van de maps doet de prijs van zeven maps voor 1200 Microsoft Punten (zo’n 15 euro), samen met de aankondiging van nieuwe maps als betalende DLC, toch wat denken aan de afzetterij die het shootergenre al een tijdje teistert. Als je bedenkt dat de originele games samen aan 17 levels kwamen kun je je inderdaad gaan afvragen of we niet meer tevreden waren geweest met een eenvoudige port.

Nog features die we niet terugvonden in de HD-remake zijn Create-a-skater, wat Robomodo probeert te compenseren door je de mogelijkheid te bieden om met je Xbox Live avatar te skaten en de park creator waarin je zelf eigen levels kon bijmaken. Vooral dat laatste had dankzij de online mogelijkheden van de huidige generatie consoles een echt uithangbord kunnen zijn - denk maar aan Trials Evolution.

De gameplay is gelukkig in grote mate onaangetast gebleven en al snel toverden we opnieuw de grabs en grinds uit ons skateboard zoals in die goede oude tijd. Toch lijkt de besturing, die op een compleet nieuwe engine draait, hier en daar wat af te wijken van de originele games – iets waar we vooral bij rotaties last van hadden. Het zou echter best kunnen dat dat ook te maken heeft met de verknipte animaties die op het scherm getoverd worden wanneer je skater op zijn bek gaat.

Je schiet soms half de grond in en steekt regelmatig met je armen en benen door muurtjes. De game draait dan wel in HD, maar de grafische glitches in de opgesmukte HD-versie zien er des te pijnlijker uit dan de valbewegingen die de skaters in de oorspronkelijke games moesten ondergaan – al zijn het deze keer pixels die zich bezeren in plaats van personages.

Toch moeten we beamen dat Robomodo op het gebied van graphics behoorlijk goed werk heeft geleverd. De omgevingen zijn knap gereconstrueerd en textures zijn een pak gedetailleerder geworden. Ook je skater zelf heeft een degelijke visuele upgrade gekregen en dat maakt van Pro Skater HD op  grafisch vlak meteen de beste uit de franchise. Auditief werd zoveel mogelijk moeite gedaan om de originele soundtrack op te nemen, maar door licentieproblemen is men daar slechts gedeeltelijk in geslaagd. Nuja, “Superman” van Goldfinger is van de partij en dus klagen we niet.

Op multiplayergebied blinkt vooral het offline component uit door afwezigheid. Op PlayStation 2 genoten we mateloos van de splitscreen modi en we zijn dan ook verbaasd door de keuze om de feature helemaal te schrappen. Bovendien is een van onze all-time favoriete spelmodi, HORSE, waarin spelers elkaars moves moeten nabootsen, ook al niet van de partij. De nieuwe Big Head Survival-modus, waarin je combo’s moet  blijven uitvoeren om te vermijden dat je hoofd ontploft, vonden we dan weer wel een leuke toevoeging, die zowel in singleplayer als multiplayer te spelen is.