Project Zero 2: Wii Edition

Met de release van de Wii U aan de horizon lijkt de huidige console van Nintendo bezig te zijn aan de laatste stuiptrekkingen van diens zwanenzang. In 2012 heeft de Wii buiten twee RPG's nog niet veel gekregen en ook naar het eind van het jaar toe lijkt de console meer en meer stof op te zullen vangen. Gelukkig is het nog niet zover dat we hem moeten opbergen, want recentelijk heeft Nintendo deels de rechten van Fatal Frame gekregen, voordien bekend als Project Zero in onze regio.

De reeks kende al enkele titels op de PS2 en de Xbox, maar nu komt de serie ook eindelijk naar de hardware van Nintendo. Spring echter geen gat in de lucht, want als je voorgaande games gespeeld hebt, zal je niet zoveel nieuws aan deze titel beleven. Project Zero 2: Wii Edition is namelijk een remake van het tweede deel, maar dan wel een die je als horrorfan niet mag laten liggen.

Nieuwkomers in de Project Zero-reeks krijgen met deze game direct een horrorgame van jewelste erbij. Net als Silent Hill of Amnesia is Project Zero volledig survival horror gericht en zul je hier niet, zoals in Resident Evil, de nodige wapens krijgen om je een weg naar de vrijheid te schieten. Je zal traagjes vooruit moeten kruipen om niet overstelpt te worden door de geesten die je naar hun rijk willen meenemen. Mensen die niet tegen een kille, lugubere sfeer kunnen, mogen deze game dan ook vriendelijk doorgeven aan de volgende persoon die het in zijn broek zal doen van de spanning.

In de game neem je de rol aan van Mio. Zij en haar tweelingzus Mayu worden naar een verlaten dorpje gelokt waar het vol spoken zit. Om er weg te geraken zal je de spoken moeten ontwijken en een hels ritueel ten einde moeten brengen. Ook al ben je met twee, je zus Mayu is zelf al deels vervloekt en daardoor brengt ze je meer dan eens in benarde situaties die je liever vermijdt. Gaandeweg zal je de spanning langs je ruggengraat omhoog voelen komen terwijl je donkere huizen en landweggetjes verkent en met een toorts of kaars toch nog ergens licht probeert te maken in de duisternis. Het constante gevoel dat er iets plots zal gebeuren, kan enkel en alleen stijgen, totdat je opschrikt door iets dat je aanvalt of de angst om zeep geholpen wordt door een cutscene.

Soms kunnen er namelijk filmpjes tevoorschijn komen als je op een plaats komt of een handeling uitvoert. Meestal zijn ze wel aangenaam, maar je zou toch liever hebben dat je compleet verrast wordt in de game dan dat de sfeer weggenomen wordt om een nieuw soort spook te introduceren of een mooier beeld te geven over de plaats waar je net bent toegekomen. Mocht een spook dat je nog nooit eerder gezien hebt je zomaar aanvallen, zou je veel eerder een nieuwe broek nodig hebben dan nu, want een filmpje vermindert het effect behoorlijk wat. Gelukkig kom je deze filmpjes niet op ieder moment tegen en is er nog tijd genoeg om doorgaans meerdere keren om je moeder te roepen.

Opgepoetst staat netjes

Dat de Project Zero 2 reeds in 2003 op de markt verschenen is voor PS2 en Xbox wilt niet zeggen dat de makers geen werk in deze port gestoken hebben. De opvallendste zaken zijn breedbeeld-ondersteuning en een vernieuwd third person camerastandpunt dat speciaal voor de Wii ontworpen is, maar dat is niet het enige. Ook de lichteffecten, bepaalde animaties en de look van de twee zusjes zijn aangepakt om het allemaal wat aangenamer te maken voor de speler in 2012. Wel kun je hier en daar nog wat ruwheden zien als je op een bepaald moment wat ingezoomd hebt. De textures dateren dan ook uit 2003 en al is het in een iets betere resolutie, het blijft een oude engine die de makers hebben moeten oppoetsen voor de Wii.

De stemmen van de zusjes en het geluid van de omgeving is ook wat aangepakt. De voice acting is volledig vernieuwd, maar kan toch nog eens wat vreemd overkomen aangezien Japans toch een betere taal zou zijn voor Japanse meisjes in plaats van Engels. Toch mogen we hier zeker niet klagen, want de kille sfeer en de aangepaste geluiden nemen je mee naar nog schrikwekkendere momenten.

Say cheese!

Met al die geesten rondom je zal je vroeg of laat toch wel eens moeten vechten voor je leven en om je op die momenten toch te kunnen verdedigen kan je de hulp inschakelen van je trouwe Camera Obscura. Deze camera kan de spoken bezweren en ze terugsturen naar het dodenrijk. Hoe beter de foto genomen wordt, hoe meer schade je toebrengt aan het spook en hoe beter het effect van de bezwering. Met de B-knop gebruik je de camera en dan schakelt de gameplay over van third person naar first person, alsof je echt door de lens van de camera kijkt om de geesten goed in beeld te krijgen.

Wat volgt is het traditioneel mikken met de Wiimote en klikken om de geesten te bestrijden. Voor diegenen die echter niet kunnen mikken van schrik zit er ook een autofocus mode ingebouwd waarmee je op het spook blijft 'plakken' en hem zo minder snel uit het oog verliest. Verder moet je je camera even opladen om hem zoveel mogelijk schade in een keer te laten aanrichten vooraleer het spook weer verdwijnt en het zoekproces weer begint. Gedurende de game zul je ook nog betere filmrolletjes en lenzen vinden om je camera te verbeteren, maar dat is dit ook je enige offensief tegen alle bovennatuurlijke fenomenen die je zal tegen komen.

Aangezien de Wii niet meteen een traditionele controller heeft, hebben de makers ook de controls moeten aanpakken en vernieuwen. Rondlopen en draaien doet je met de joystick van de nunchuck en met behulp van de C-knop kun je ook strafen naar links of rechts, terwijl je de Wiimote gebruikt om rond te kijken. Deze controls zijn wel al in eerdere games gebruikt, maar het zou toch iets beter gegaan zijn mocht je kunnen ronddraaien met de Wiimote en gewoon lopen en strafen met de nunchuck zonder enige knop te gebruiken. Nu lijkt de besturing iets trager te gaan dan je soms zou willen, zeker als je moet rennen voor je leven of snel moet reageren omdat er een spook uit het niets verschijnt.

Mocht je toch vastgegrepen worden, dan mogen gezinsleden en dieren uit de buurt blijven, want het is schudden geblazen met de Wiimote en/of nunchuck om jezelf vrij te krijgen. Het irritantste is nog een kleine minigame die je iedere keer moet doen als je voorwerpen verzamelt. Als je niet snel genoeg bent, kunnen er van de zijkanten handen tevoorschijn komen of plots komen er spoken tevoorschijn, waardoor je moet wegraken en opnieuw moet beginnen. Gelukkig gebeurt dit niet zo vaak en zal je het nog het meest bezig zijn met het bezweren van de geesten of het verkennen van enge, kille plaatsen, wat meteen ook het leukste van de game is.

Als extraatje voor deze Wii Edition hebben de makers ook voor een nieuwe mode gezorgd. In de Haunted House mode krijg je tal van missies voorgeschoteld waarin het de bedoeling is zo weinig mogelijk op te schrikken. Deze missies zijn on-rails en brengen je van punt A naar punt B, maar onderweg zul je het meer dan eens benauwd krijgen als je tal van enge geluiden, krijsen of voetstappen achter je hoort. De game houdt de bewegingen van de Wiimote en Nunchuck bij en hoe meer je ze beweegt door op te schrikken, hoe meer punten je verliest. Denk maar niet dat het kinderspel is of we gaan even een langharig, goth-getint meisje achter je zetten die je levend wilt opeten.