Super Mario 3D Land

Daar is hij dan, de man die alles opnieuw zal moeten bewijzen voor Nintendo. De man die keer op keer zijn geliefde moet redden van het kwaad, of dat nu de lokale King Koopa is of aliens uit een andere melkweg. Het gaat natuurlijk om Jumpman, beter bekend als Mario. Sinds de release van de 3DS zijn de toppers op één hand te tellen en geen enkele game is al een echte system seller gebleken te zijn. Zal de besnorde loodgieter ook dit keer weer bewijzen waarom Nintendo nog niet afgeschreven is? Het antwoord is, jazeker.

3D is nuttig

Zoals we wel gewoon zijn van de meeste Mariogames is Bowser weer aan de haal gegaan met Princess Peach. Net zoals in de oudere Super Mario Bros.- en Land-delen zul je door verschillende werelden moeten reizen, deze keer om Peach uit de klauwen van de Koopa te krijgen. Wat echter uniek is in deze game is dat levels zowel 2D- als 3D-segmenten bevatten, waardoor het niet altijd van links naar rechts is dat je loopt, maar ook in de diepte. Wat dan weer meer doet denken aan Super Mario 64. De game is echter niet volledig te bewandelen en na ieder level zul je terug in een gebruikelijke hub belanden waar je het volgende of een vorig level kan selecteren.

Dat de game in de diepte werkt voor bepaalde delen in de game is geen verrassing. Nintendo wilt dan ook aantonen wat 3D echt kan betekenen voor een game en het lukt hen ook op verschillende manieren. We weten al dat 3D meestal voor meer levendige effectjes kan zorgen en met het 3D in Super Mario 3D Land is het dan ook niet anders. Met je D-pad kies je of het 3D meer uit het scherm komt springen of meer in de diepte werkt en elke level buit deze aspecten op een of andere manier wel uit. Of het nu voorwerpen in de achtergrond zijn of een plant die inkt richting je scherm spuwt. Steeds merk je dat het 3D terug een leuke meerwaarde voor je omgeving is.

Maar de derde dimensie is hier meer dan enkel wat meer effectjes. Het helpt ook wel degelijk je vooruitgang in de game. Met 3D aan zul je altijd precies weten hoever die bulletbill van je neus verwijderd is of hoeveel je juist moet bijsturen om die moeilijke sprong te maken. Zonder die extra dimensie kan de game even fantastisch blijven, maar vooral de sprongen over een ravijn of naar dat ene touwtje verderop zou wel eens verkeerd kunnen uitpakken. Eventueel kun je met de D-pad ook je camera even wat draaien naar links of naar rechts om je sprong af te wegen, maar persoonlijk hebben we dit door het 3D-effect niet veel gebruikt.

Een game voor iedereen

De games van Mario zijn de laatste jaren echt voor zowel de gamers als het grote publiek geworden en vooral voor deze laatste groep heeft Nintendo deze game zorgvuldig in elkaar gestoken. De controls zijn heel simpel om te leren, met een spring, aanval en buk knop heb je al alles om ieder level tot een goed eind te brengen. Wat echter wel opviel, was dat de eerste acht werelden quasi voorbij vlogen. Niet alleen omdat ze zo leuk waren, maar ook omdat de uitdaging toch wat afwezig was. Nu hebben we wel al menig koopa's weggeschopt in ons leven, maar dat alles zo vlot te klaren was viel wel op. Perfect voor de jongeren of de niet-gamers om een leuke spelervaring te krijgen, maar toch wat vervelend voor de meer ervaren gamer, zeker als je kijkt naar de moeilijkheidsgraad van pakweg Super Mario Bros. 2. Gelukkig wordt de game in het tweede deel terug op peil gebracht en vooral de latere uitdagingen zullen het betere platformwerk vereisen, wil je niet steeds in de afgrond sukkelen.

Wat we ook terugzien is de hulp van bovenaf wanneer je blijft falen. Verlies je enkele levens in hetzelfde level door de vijanden of afgrond, dan zal het spel je een power-up geven. Hierdoor heb je onmiddellijk je Tanooki Suit en daarmee kan je wel al wat stoten verdragen. Helpt dit echter ook niet, dan doet de game er nog een schepje bovenop door je ook onsterfelijk te maken tegen de vijanden en je omgeving. Afgronden kunnen je nog wel steeds de das omdoen, maar je hoeft je op zijn minst geen zorgen meer te maken over die vervelende vijanden. Gelukkig kun je ook kiezen om al deze hulpmiddelen gewoon niet te gebruiken en zo de finish toch op de normale manier te kunnen bereiken.

Ieder level iets nieuw

Wat in zekere zin nog terugkomt zijn de thema’s per wereld. Ieder nieuwe wereld die je betreedt heeft een thema zoals de woestijn, de lucht of lava, maar in tegenstelling tot de vorige Mario’s zijn niet alle levels in die werelden in hetzelfde jasje gekleed. Je kan bijvoorbeeld in de woestijn zijn, maar toch een heel level in een bos meemaken of zelfs ergens binnen in een kerker. Dit zorgt voor veel meer variatie in de omgevingen en de vijanden en je kan je dus iedere keer weer aan iets nieuws verwachten.

Wat nog belangrijker is zijn de speciale platformen die in ieder level weer anders zijn. Het ene level moet je van liaan naar liaan springen en het volgende moet je van blok naar blok geraken die steeds bewegen als je een sprong maakt. Dit zijn slechts twee voorbeelden die Nintendo gebruikt om zowel variatie als het gebruik van 3D te rechtvaardigen. Daarnaast kun je je weer verwachten aan ekele nieuwe Mario melodietjes die je makkelijk aan het neuriën zullen brengen, al zijn sommige liedjes terug als vanouds uit voorgaande delen opgehaald om voor dat typische nostalgie gevoel te zorgen. In sommige levels dansen de vijanden of de omgeving zelfs mee met de beat en hierdoor blijf je makkelijk levels en zelfs werelden lang geboeid naar wat je de volgende keer weer zal tegenkomen en aanhoren.

Meer dan alleen Bowser

Zoals we reeds vermelden zijn de eerste acht werelden vrij snel doorheen gespeeld dankzij de meer kindvriendelijke moeilijkheidsgraad. Vrees echter niet dat je na drie of vier uur al niets meer te doen zult hebben, want er is meer te doen dan je denkt. Na het verslaan van de achtste wereld krijg je de kans om in een alternatieve dimensie te duiken en daar nog eens acht werelden te doornemen, wat het totaalpakketje op zestien brengt. Deze werelden zijn veel beter qua moeilijkheidsgraad en gaandeweg zul je meer en beter je best moeten doen om geen gillende Mario in een afgrond te zien vallen. Af en toe zul je ook een uitdaging voor je krijgen zoals we kennen uit Super Mario Galaxy: zo moet je eens een race tegen de tijd houden en moet je zo snel mogelijk de klokjes verzamelen en naar de finish sprinten zonder onderweg het loodje te leggen. Dit zorgt voor een spannendere en uitdagendere sfeer zorgt. Deze werelden zorgen voor nog minstens dubbel zoveel uren speelplezier en hoe snel je deze tot een goed eind brengt hangt natuurlijk meer van je kunnen en doorzettingsvermogen af.

Ieder level in iedere wereld kunnen we meteen als herdenkbaar en een klassieker bestempelen zoals bij de oudere Super Mario Bros. games. Net zoals de oude games herbergt deze game ook tal van geheime munten om te verzamelen die verstopt zijn in het level of duidelijk te zien zijn, maar een beproeving vergen om te bereiken. Ze allemaal zoeken en verzamelen zal wel wat tijd vergen, maar slaag je hierin, dan kun je jou nog aan een extra geheim level verwachten die meteen ook tot de moeilijkste van de volledige game kan bestempeld worden. Succes dus als je het tot dit punt schopt.

Mocht je soms je 3DS onderweg meenemen kun je ook nog een extraatje krijgen onderweg. Andere 3DS'en tegenkomen, zorgt voor een kleine uitdaging die geschenkjes in de vorm van muntjes, extra levens of een handige power-up voor het volgende level kan zorgen. Het is niet veel, maar het is toch leuk meegenomen als je weet dat de andere 3DS-eigenaar zelfs het spel niet hoeft te bezitten om jou (ongewild) te steunen.