Halo: Combat Evolved Anniversary

Wanneer de eerste Halo op 15 november 2001 samen met de toenmalige Xbox verscheen, was dit meteen een schot in de roos. De franchise werd daardoor niet enkel het vlaggenschip van de MS-doos, maar bewees ook meteen dat een First Person Shooter op console kon werken. Het introduceerde een - toen nog - ongekende en ongeëvenaarde gameplay, die nog steeds een blauwdruk is voor hedendaagse FPS-games op consoles. Omdat de titel ondertussen aan zijn tiende verjaardag toe was, besloot 343 Studios om het geheel in een nieuw jasje te gieten, kwestie van eens goed te vieren. In de gameswereld staat de technologie echter niet stil, dus zijn we benieuwd of Halo: Combat Evolved Anniversary nog relevantie heeft anno 2011.

Met Halo: Combat Evolved kruipen we (opnieuw) voor het eerst in het pantser van de supersoldaat, Master Chief. Hij moet zoals het een held betaamt, de mensheid en de rest van het heelal redden van de ondergang. Gelukkig wordt hij hier bijgestaan door Cortana, die via een microchip in zijn helm meereist. Aan vijanden is er ook geen gebrek, gezien we tegenover de Covenant komen te staan en we ook moeten afrekenen met 'The Flood'.

In tegenstelling tot de meeste FPS-titels die we tegenwoordig door onze strot geramd krijgen, worden we hier wel meegesleept door de magie van het verhaal. Zo krijgen we ook nog met verscheidene plotwendingen te maken, die bijdragen aan het gehele sci-fi verhaaltje dat ons van begin tot eind aan het scherm kluistert. Meer gaan we hier niet over door leuteren, gezien we niet te veel willen prijsgeven aan wie deze game voor het eerst speelt. Wat we wel nog willen meegeven is dat de campaign makkelijk tien uurtjes in beslag kan nemen in normal mode.

Kleurrijk en bombastisch

De voornaamste taak van 343 Studios, dat momenteel naarstig verder werkt aan Halo 4, was natuurlijk het voorzien van een HD-jasje. Hier zijn de dames en heren van de studio met verve in geslaagd. De kwaliteit van de HD-graphics overstijgt zonder enige moeite die van Halo 3, terwijl het iets te licht uitvalt om zich met Halo: Reach te kunnen meten. Het grauwe, grijze kleurenpalet van het origineel maakt hier plaats voor een kleurrijke, levende wereld. Al kan je natuurlijk heen en weer gaan tussen de oude en nieuwe graphics, door simpelweg de back-button in te drukken. Dit kan op ieder moment worden uitgevoerd, behalve tijdens de cutscenes. Dit komt trouwens goed van pas wanneer we tegenover onzichtbare Covenant-Elite tegenstanders komen te staan (bij de oorspronkelijke settings kan je het energy sword makkelijker waarnemen).

Tijdens het spelen stuitten we hier op slechts één visueel minpuntje, namelijk de omgevingen die knip- en plakwerk lijken. Dit bleek vooral storend wanneer we ons door gebouwen verplaatsten, gezien dit ons meermaals verloren deed lopen. Voor de die hard Halo-fans willen we nog even vermelden dat de ontwikkelaar alle omgevingen, gebouwen en dergelijke exact heeft behouden zoals Bungie ze voor hen achterliet. 

De soundtrack en de bijkomende effecten zijn bij deze remake dezelfde als die van het origineel, al werden ze opgewaardeerd naar Dolby Surround 5.1. Dit blijkt meer dan voldoende om ons opnieuw verliefd te laten worden op de audio uit deze game. De bombastische deuntjes worden afgewisseld door iets rustigere tonen om af en toe naar complete stilte over te gaan. Het plaatje klopt nog steeds en de emotie druipt zoals tien jaar geleden van de soundtrack af. Na het spelen van deze titel zal je jezelf  meermaals betrappen op het neuriën van het main theme.

Vaak opnieuw beginnen  vanaf nul

Ook de gameplay in Halo Anniversary is trouw gebleven aan het origineel en dit met succes, alhoewel we wel dual-wielding en bubble shields misten en andere functies die in de loop der jaren aan de reeks werden geïntroduceerd. Ondanks tien verstreken jaren speelt het spel nog even vlot. Hoewel we in de meest recente Halo-games met een stevige moeilijkheidsgraad te maken kregen, doet deze titel er een schepje bovenop. Hier hebben we nog steeds keuze uit easy, normal, heroic en legendary. Met het verschil dat de makkelijkste graad van toen nu te vergelijken valt met de normal mode, iedereen die hier zijn tanden inzet mag zich dus aan een stevige kluif verwachten. Ook de checkpoints dragen hier hun steentje bij, ze liggen niet enkel ver uit elkaar, maar ze bevinden zich soms op de meest vreemde plaatsen. Zo zal je meermaals ten onder gaan op dezelfde plek, waarna je - indien je pech hebt - een heel stuk voordien opnieuw mag spelen.

Nog een verschil met de meeste games is je gezondheidsmeter. Deze zal bij een respawn niet automatisch vol lopen, maar op hetzelfde niveau blijven als van je eerste bezoek bij het checkpoint. Dit brengt met zich mee dat we een tiental keren opnieuw kunnen beginnen vooraleer we een bepaalde golf vijanden kunnen neerleggen. Dit is langs de ene zijde mateloos frustrerend, terwijl de voldoening des te groter is wanneer je eindelijk in je opzet slaagt. De eerder vernoemde gezondheidsmeter vult trouwens niet op wanneer je even gaat schuilen. Zo zal je health packs nodig hebben om deze opnieuw te doen vollopen. Naast deze beschikken we ook over een schild, maar dit laadt wel terug op als we dekking zoeken. 

De sterke gameplay-ervaring kan bij Halo Combat Evolved Anniversary, in tegenstelling tot zijn voorloper, wel met meerdere spelers tegelijk worden beleefd. Zo kunnen we offline met zijn tweetjes de campaign in splitscreen ervaren, terwijl het aantal spelers verdubbelt wanneer we online spelen. Dit komt vooral tot zijn recht wanneer we een Warthog ter beschikking hebben, gezien de AI van de NPC's die je in de singleplayer bijstaan niet bijster sterk is. Nog een verandering zijn de filmpjes die je te zien krijgt wanneer je een terminal ontdekt. In tegenstelling tot de dia's die je in het origineel te zien kreeg, worden we nu getrakteerd op filmpjes waarvan sommige meer informatie over Halo 4 bevatten. Deze werden verspreid doorheen alle tien levels en het loont echt de moeite om even het blokje om te lopen en er naar op zoek te gaan.

Hoe meer zielen, hoe meer Halo-vreugde

Naast een remake van de eerste Halo krijgen we natuurlijk ook de nodige portie multiplayeractie voorgeschoteld. Alhoewel deze spijtig genoeg niet uit de maps bestaat die destijds over system link konden gespeeld worden, krijgen we hier de Halo: Reach Anniversary map packs voorgeschoteld. Deze bestaan uit zeven geliefkoosde mappen van de eerste drie Halo-games, die kunnen gespeeld worden met de grafische pracht die de laatste Bungie-titel met zich meebracht. Eentje daarvan, namelijk Installation 04, werd weggelegd voor de Firefight mode, waar we zoals altijd met maximaal vier personen de ene na de andere golf vijanden aan gort mogen knallen. Hoewel het concept simpel is, blijft deze manier van spelen even plezierig en zal je er het meest van genieten wanneer je dit samen met drie vrienden beleeft.

De zes overige maps staan garant voor ettelijke uren multiplayerplezier, met klassieke maps als High Noon, Battle Canyon, Penance, Breakneck, Solitary en Ridgeline. Deze brengen niet enkel emmers nostalgie los, ze bieden ook tonnen afwisseling en zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt. Hier kunnen we dan ook aan de slag met alle wapens en armor upgrades die je in Reach tegenkomt. Tel daarbij nog de verschillende speeltypes en je hebt een steengoed pakketje in handen. Om deze online pret te beleven hoef je Halo: Combat Evolved Anniversary zelfs niet in huis halen, want voor 1200 MSP (15 euro) kan je dit pakketje gewoon downloaden als mappack voor Halo Reach.

Verder kan het spel ook in stereoscopisch 3D gespeeld worden (wat we niet hebben kunnen testen, wegens gebrek aan een 3D-televisie) en biedt het ook beperkte Kinect-ondersteuning. Zo kunnen we de stemherkenningsfunctie van het toestel toepassen om gedurende het spel objecten in te scannen. Deze kunnen we nadien bij de extra's terugvinden in de vorm van een encyclopedie. Om dit te doen hoeven we enkel op een voorwerp te richten, waarna we slechts het woordje scan hoeven uit te spreken en klaar is kees. Deze toevoeging is leuk, alhoewel het niet echt een meerwaarde biedt.