HANDS-ON PREVIEW | The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom- écht Zelda haar legende deze keer.

Zoals met elke koerswijziging in het Legend of Zelda-franchise zijn er voor- en tegenstanders bij de fanbase ( Windwaker, Breath of the Wild, Wand of Gamelon,..). Ok, bijna alleen tegenstanders bij die laatste (en terecht), maar met de andere twee bleken die toch een schot in de roos te zijn voor het grootste stuk en dat is bij Echoes of Wisdom niet anders.

De proloog is een beetje generisch: Zelda die gevangen zit in één of ander kristal en Link die het uitvecht met Ganon in een één-op-één gevecht maar wanneer die voor de zoveelste keer het loodje legt en Link al knipoogt à la "bon, dat was het weeral: wat eten we vanavond?" gebeurt er iets vreemd en opent er zich een paarse, interdimensionale scheur waar Ganon's wapen en vervolgens zelfs Link in wegzinkt. Hij heeft nog de tegenwoordigheid van geest om het kristal dat haar gevangenhoudt kapot te schieten maar verdwijnt dan in onbekende diepten. Zelda rent om te ontkomen aan de scheur die groeit en groeit maar net op tijd stopt voor haar om te beseffen van "Oh nee, ga IK de boel hier moeten redden?"

Haar vader, de koning van Hyrule en zijn ministers zijn van mening dat het allemaal haar fout is en gooien haar in de bajes waar ze op haar executie mag wachten. Ja dat werd even duister, zeker in contrast met de schattige chibi-stijl waar het spel in gepresenteerd wordt dat we hebben leren kennen met de HD-remake van Link's Awakening. Gelukkig is er een lichtbal-achtig wezentje genaam Tri dat haar te hulp schiet en haar geruststelt dat de koning en zijn ministers dubbelgangers zijn uit een schaduwdimensie. De scheur die zij heeft gezien komt soortgelijk voor over heel Hyrule en hele gebieden, bewoners en zelfs monsters zijn ondertussen opgeslorpt. Tri vraagt Zelda om hulp en geeft haar één van de machtigste voorwerpen ooit in een Legend of Zelda-game: de Tri-rod.

Wat maakt dit zo speciaal? Wel: je kan er kopieën (echoes, zie titel) mee maken van bijna alles wat je tegenkomt en die echoes dan ook gebruiken. Vooral om puzzels op te lossen, maar ook om jezelf op soms ingenieuze manieren voort te bewegen en op heel creatieve manieren aan combat te doen. "Oei nee, een moblin: ga ik die in de fik steken door een levende vuurbal te maken die daarna niet meer bestaat? Of ga ik er toch gewoon een rots/tafel/trampoline naar gooien?" En als je die moblin verslaat, you guessed it, kan je die daarna ook oproepen als echo om aan jouw kant te vechten. De bibliotheek van echoes groeit continu maar heeft gelukkig verschillende ordeningssystemen die de speler zelfs vrijelijk kan kiezen en aanpassen naargelang voorkeur of situatie, zoals "laatst gebruikt", "meest gebruikt",etc...

Elke echo heeft ook een kost van 1,2 of 3 Tri-shards. Bij de Tri-rod zijn er 3 Tri-shards die je dus gebruikt voor de echoes en deze hebben een kost van 1-3: je kan dus 3 van sterkte 1 oproepen, één van sterkte 2 en één van sterkte 1,...dit maakt zowel vechten als puzzelen constant een vorm van dynamisch resource management. Je kan echoes ook eender wanneer terugveranderen naar shards en als de shards alledrie opgberuikt zijn en je wil een nieuwe echo oproepen, verdwijnt de oudste echo en worden die shards hergebruikt. Dit maakt puzzels op het eerste gezicht zeer complex gezien de enorme hoeveelheid aan verschillende echoes, maar je weet dat de oplossing altijd binnen de mogelijkheden ligt: je moet gewoon je verstand (wijsheid?) gebruiken.

Als er iets is dat enorm verhoogd is in dit spel is het vrijheid en creativiteit. in de klassieke spellen zoals bijvoorbeeld Link's Awakening heb je meestal maar één manier om een puzzel te voltooien (heel soms een paar, maar vrij gelijkaardig) en volgt een kerker het stramien van: verkennen, voorwerp van die kerker zoeken, puzzels/obstakels doen met dat voorwerp die je daarvoor niet kon, baas, mcguffin dat de baas bewaakte ophalen, klaar. En dat werkt prima. Maar in Echoes of Wisdom zijn er soms 5, 10 of meer manieren om een doel te behalen. Er is geen "The One" manier en dat kan voor keuzestress of net voor een enorm gevoel van vrijheid zorgen. Ten slotte speel je nu een strong independant princess who don't need no Link.

In de korte demo van 90 minuten om dit allemaal uit te testen zijn we dankzij het advies van niet te speedrunnen nipt tot aan het einde van de eerste dungeon geraakt (geen spoilers) om eerst alle mogelijkheden van de Tri-rod in verschillende scenario's uit te testen maar er bleven maar interacties en synergies bijkomen.