HANDS-ON PREVIEW | Reizen door de tijd in Life is Strange: Double Exposure

We moeten nog eventjes wachten tot de nieuwe Life is Strange: Double Exposure neerdaalt op het gaming landschap, maar Square Enix gaf ons alvast de kans om een kort hoofdstuk te spelen.

In dit nieuwe verhaal keert Max Caulfield terug ten tonele, jaren na de gebeurtenissen van het originele verhaal. Ze heeft aan zichzelf beloofd dat ze haar krachten nooit meer zou gebruiken, tot ze een van haar beste vrienden, Safi, dood in de sneeuw terugvindt. Net zoals zij gegroeid is, zijn haar krachten ook gegroeid van een kleine rewind naar de mogelijkheid om tussen timelines te reizen. Met haar ontwikkelde kracht kan ze reizen naar een tijd waar Safi nog leeft om daar te zoeken naar informatie die haar kan helpen om niet alleen de moord op te lossen, maar hem gelijk ook tegen te houden. 

Gameplaygewijs herkennen we de Life is Strange formule heel goed. Je verkent verschillende locaties en je kan er verschillende dingen bekijken en onderzoeken. Je kan altijd de andere tijdlijn bekijken, er verschijnt dan een schim van wat er gebeurt op dezelfde locatie in een andere tijd. Op bepaalde plekken die verborgen zijn voor de anderen in de ruimte kan je dan van de ene naar de andere tijd shiften. Dit maakt dat je dingen uit één tijdlijn kan meenemen naar de andere om ze daar te gebruiken, of je kan iemand afleiden in de ene tijd om dan ergens anders terug te komen in de andere tijd en daar ongemerkt je ding te doen. Zoals de titel doet uitschijnen is Max haar passie voor fotografie nog lang niet kwijt, dus je kan net als de originele Life is Strange weer gaan zoeken naar polaroids doorheen de verschillende hoofdstukken. Jammer genoeg kunnen we na één hoofdstuk nog niet goed inschatten welke gevolgen onze keuzes hebben, al kregen we hier en daar al wel prompts die deden blijken dat die gevolgen wel bestaan. Het zou ook Life is Strange niet zijn als het verhaal niet mee gevormd werd door de keuzes die je gaandeweg maakt.

De Life is Strange games waren altijd al parels voor het oog, maar met de vele technologische ontwikkelingen die sinds de eerste game gebeurd zijn, ziet de game er ook beter uit dan ooit tevoren. Jammer genoeg is de camerabediening wel een beetje lomp. Je kan niet soepel over de ruimte glijden met de camera, maar moet het doen met een camera die tussen de verschillende hoeken springt om de ruimte te onderzoeken. Uiteraard zitten we ook een beetje met de vraag hoe Square Enix de twee wild verschillende eindes van het originele spel gaat verwerken in deze nieuwe titel. Als het spel zich afspeelde in verschillende dimensies in plaats van tijdlijnen was het gemakkelijk uitgelegd, maar het gaat voor zover we weten over het heden en het verleden. Naast de mooi uitgewerkte graphics krijgen we ook weer een mooi stukje acteerwerk van de voice actors. Ook het sound design is weer volledig geslaagd. Af en toe een klets sfeermuziek maakt dat het geheel weer enorm cinematisch aanvoelt.