HANDS-ON PREVIEW | Assassin's Creed Mirage is echt een blik op het verleden

Back to basics. Dat was het idee bij de ontwikkelaars achter Assassin’s Creed Mirage. Geen immense werelden meer, geen honderden quest markers of collectibles. Terug naar een kleinere omgeving en een meer afgelijnd verhaal. Wij konden in een eerste speelsessie van iets meer dan twee uur zien of Ubisoft die beloften ook heeft gehouden.

Misschien heb je het gemist, dus leggen we nog even kort uit waar Assassin’s Creed Mirage over gaat. De game draait rond Basim, die we in Assassin’s Creed Valhalla al leerde kennen. In Mirage zien we een jongere Basim, die nog maar net lid is van de Hidden Ones, de voorlopers van de Assassins. De game speelt zich af in Bagdad, de thuishaven van Basim, waar natuurlijk ook ook weer donkere machten aan het werk zijn om de bevolking onder de knoet te houden. Assassin’s Creed Mirage vertelt, voor zover we konden zien natuurlijk, geen revolutionair verhaal, maar dat hoeft natuurlijk ook niet.

Wat vrijwel meteen opviel bij de start van onze sessie is de nadrukkelijke focus op stealth. Dat begint al met de combat, die meer teruggrijpt naar hoe het vroeger was. Gedaan lijkt de tijd waarbij je gewoon op je knoppen kan rammen om flink wat schade aan te richten. Basim is geen geweldenaar en zegt ook zelf dat het gebruiken van een zwaard een beetje beneden de stand van de Hidden Ones is.

In plaats daarvan keren we terug naar de combat die we kennen van de eerdere games, waarin reageren belangrijker is dan ageren. Op tijd dodgen en je parry veelvuldig gebruiken zijn de sleutel om gevechten te winnen. Hou zeker ook je staminameter in de gaten. Niet dat het aartsmoeilijk is, maar we raden toch aan om gevechten zoveel mogelijk te vermijden.

Dat doe je natuurlijk door uit het zicht te blijven en daar draait deze Assassin’s Creed Mirage echt wel om. Je zal opnieuw eerst heel wat informatie moeten verzamelen over je targets om ze zo eenvoudig mogelijk neer te halen. Ja, de brute manier kan nog steeds, maar is zoals gezegd dus niet aan te raden.

Informatie verzamelen doe je door gesprekken aan te gaan, te luistervinken en af en toe ook iemand te achtervolgen. Speciaal daarvoor is de techniek van social blending terug. Je zal dus opnieuw kunnen verdwijnen in de menigte of rustig op een bankje kunnen neerzitten. Het lijkt er wel op dat het systeem een pak vergevingsgezinder is en je dus iets eenvoudiger achter iemand aan kan lopen, zonder dat die elke drie seconden zich omkeert.

Om je op andere momenten te helpen (en aan te moedigen) om stealth te gebruiken zit er nu een skill in de game die je de kans geeft om een aantal vijanden te targetten en die in één klap neer te halen. Dat wordt prachtig cinematisch weergegeven. Om dat metertje terug op te laden, moet je vervolgens acties in stealth uitvoeren.

Ook je Eagle Vision en het gebruik van je adelaar zijn terug van een klein beetje weggeweest. Beide systemen werken terug zoals dat was in de eerste games in de franchise en voelen dus ook heel vertrouwd aan. Dat alles zorgt er voor dat Assassin’s Creed Mirage bijna een nostalgisch gevoel teweegbrengt.

Visueel zijn we nog niet helemaal overtuigd van wat we zagen. Toegegeven, het was een online sessie in 1080p, dus het kan dat de game er nog een stuk beter zal uitzien bij release, maar voorlopig zijn het toch vooral de zandkleuren die (niet helemaal onlogisch natuurlijk) de bovenhand nemen. Ook daarnaast zijn we niet echt onder de indruk van de visuals. Op dat vlak is het dus nog even afwachten.