HANDS-ON PREVIEW | Sonic Superstars sleurt Sonic de moderne tijd in
Sonic is terug! Alweer… SEGA heeft doorheen de jaren al heel vaak geprobeerd om de magie van de beginjaren van de blauwe egel te herbeleven. Soms met succes, maar even vaak met minder geslaagde games. Ditmaal is het de beurt aan Sonic Superstars om een poging te wagen. Wij kregen de kans om de game even een halfuurtje te spelen op Gamescom.
Sonic Superstars heeft als doel om de klassieke Sonic de moderne wereld in te sleuren. Dat zie je meteen aan de visuele invulling. Je krijgt typische levels voorgeschoteld, maar alles ziet er toch een stuk moderner uit. Sommige werelden doen je denken aan Green Hill Zone, al speelt deze Sonic Superstars zich af op de nieuwe Northstar Islands, maar een aantal zijn echt verfrissend.
Wij gingen zo al aan de slag in een soort circuswereld en in een futuristische wereld waarin ons personage verschillende keren van vorm veranderen om bepaalde onderdelen van de wereld te overleven. Zo veranderden we in een muis om ons over elektrische netwerken te begeven of zwommen we als een inktvis langs vijanden heen. Het zorgt er voor dat Sonic Superstars meer is dan gewoon zo snel mogelijk naar rechts lopen.
Een ander aspect dat daar aan bijdraagt zijn de Emerald Powers, zeven krachten die je in de levels kan inzetten om geheimen te ontdekken. Ze zijn volledig optioneel en worden ook vrij subtiel aangepakt.
Sta je ergens op een punt waar je een kracht kan gebruiken, dan zie je rechts onderaan een symbooltje. Activeer je dan de kracht, dan begint er een timer te lopen tot je kracht weer wegvalt. Met die krachten kan bijvoorbeeld in watervallen omhoog zwemmen of duiken er plots geheime platformen voor je op. Het zorgt er voor dat de levels wat meer variatie hebben en dat je af en toe wat plezier kan maken met het zoeken naar verborgen elementen.
De Superstars in de titel van de game verwijst trouwens naar de vier hoofdpersonages die hun opwachting maken: Sonic, Tails, Knuckles en Amy. Die zijn allemaal razendsnel, maar hebben ook allemaal hun eigen extraatje waardoor ze ook allemaal net ietsje anders spelen. Geen immens verschil, maar net genoeg om het wisselen tussen personages nuttig te maken. En nog beter, je kan de game ook gewoon met maximaal vier spelers in co-op aangaan, om zo alle helden tegelijk op je scherm te toveren.
We hebben nog maar een halfuurtje Sonic Superstars kunnen spelen, maar in die korte tijd hebben we ons wel echt geamuseerd met de game. Het lijkt er op dat SEGA er eindelijk nog eens is in geslaagd om de magie van de eerste Sonic-games te vereenzelvigen met een moderne game. Nu rest alleen nog de vraag of die kwaliteit ook aanwezig is in het hele spel.
