HANDS-ON PREVIEW | The Lord of the Rings: Gollum deed ons niet verlangen naar meer

Gollum is één van de meest fascinerende personages uit The Lord of the Rings, maar werd in heel wat media vooral aanzien als een soort zijpersonage, met niet al te veel diepgang in het verhaal. Nochtans is hij een belangrijk onderdeel van de boeken en in The Lord of the Rings: Gollum wordt zijn verhaal nu ook in een game gestoken.

Belangrijk om te weten bij deze game is dat het gebaseerd is op de boeken van J.R.R. Tolkien en dat er dus geen rekening is gehouden met de films van Peter Jackson. Ontwikkelaar Daedalic Entertainment heeft ook geprobeerd om zo nauw mogelijk aan te sluiten bij de lore uit de boeken. Er zijn hier en daar wel extra elementen toegevoegd, maar er is niets wezenlijk veranderd aan het verhaal van Gollum.

Het verhaal van The Lord of the Rings: Gollum speelt zich tegelijk af met het begin van The Fellowship of the Ring. We zien hoe Gollum in de buurt van Mordor nog steeds op zoek is naar ‘the one ring’, die hij liefkozend ‘Precious’ noemt. Daarbij wordt hij gevangengenomen door de Nazgûl en gefolterd door Sauron. Doorheen het verhaal komen we heel wat bekende personages tegen, zoals bijvoorbeeld Gandalf, maar je mag je ook aan heel wat andere gekende gezichten verwelkomen.

Een belangrijk aspect van Gollum is natuurlijk zijn gespleten persoonlijkheid, waarbij er een constant gevecht aan de gang is tussen Gollum en zijn oorspronkelijke persoonlijkheid Sméagol. Dat wordt in de game naar voor gebracht door je momenten voor te schotelen waarbij je een gesprek kan voeren tussen de twee kanten van Gollem. Je kan er dan voor kiezen om de ene of de andere kant het meest overtuigend te laten overkomen, om zo een bepaalde beslissing te nemen.

Echt spannend is dat niet en soms is het ook gewoon gokken welke reactie voor wie bedoeld is, waardoor je misschien onbedoeld een andere keuze maakt dan je eigenlijk had gewild. We snappen dat het een spelelement is, maar het had allemaal wel wat interessanter gemaakt kunnen worden, ook visueel.

Voor het overige wordt de rest van de gameplay ingevuld met stealthsegmenten en een flink pak platforming. Daarbij krijg je vaak de vrijheid om je eigen route te zoeken, maar ook deze twee stukken zijn toch niet helemaal uitgewerkt zoals we dat graag zouden willen zien.

Bij de stealthstukken werden we soms wel, soms niet ontdekt. De ene keer reageerde de vijand razendsnel, terwijl we de volgende keer bijna een dansje voor z’n neus mochten doen vooraleer er iets gebeurde. Je kan bepaalde vijanden ook de keel dicht knijpen door op de juiste knop te drukken wanneer je in hun buurt bent. Alleen krijg je hier geen prompt van te zien en is het dus gokken of je dichtbij genoeg staat. Aangezien je echt wel heel dicht moet staan, gebeurde het meer dan eens dat we al gespot werden.

De platforming is al ietsje beter, maar toch ook niet helemaal om over naar huis te schrijven. Een paar keer sprongen we gewoon de dieperik in omdat de manier waarop Gollum springt niet altijd even soepelt verloopt. De camera hielp daarbij ook niet altijd. Op andere momenten werd die dan weer zo hardhandig een bepaalde kant opgedraaid om toch maar aan te tonen dat we zeker en vast naar daar moesten springen. Een beetje flauw in een game die net teert op platforming.

We zouden graag willen zeggen dat het visuele van de game veel goedmaakt, maar ook dat is niet echt het geval. De omgevingen zien er vaak heel flets uit en ook de personages zijn niet allemaal even geslaagd. Zelfs Gollum ziet er gewoon bizar uit bij close ups en dat is niet bepaald handig wanneer je het hebt over je hoofdpersonage.

We hadden ook heel wat last van framedrops en rare cuts wanneer een cutscene begon, waardoor alles gewoon heel stroef aanvoelt.