HANDS-ON PREVIEW | Zwiepen in Nintendo Switch Sports

Bij Nintendo op de koffie voor een uurtje Nintendo Switch Sports op de internationale dag van de beweging? Dat kan haast geen toeval zijn. Davy kon naar eigen zeggen wel wat extra beweging gebruiken en was daarom de geschikte kandidaat voor een sportief onderonsje in het Belgische kantoor van de Big N.

Met Wii Sports zette Nintendo motion controlled-games en dus ook zijn Wii-systeem meteen stevig op de kaart. Het spel was een enorme hit en verkocht bijna 83 miljoen exemplaren, al is dit natuurlijk grotendeels te danken aan het feit dat het spel met de console werd gebundeld. Wii Sports schitterde in zijn eenvoud – simpelweg zwiepen met de Wii-afstandsbediening om vijf sporten te besturen – en het spel had de kracht om mensen van alle leeftijden samen te brengen voor wat actief plezier voor de televisie. In 2009 werd Wii Sports Resort gelanceerd en die vervulde een vergelijkbare rol als zijn voorganger, omdat het werd gebruikt om het nieuwe Motion Plus-accessoire op de markt te brengen en te verkopen. Dat accessoire zorgde dat bewegingen van spelers nog beter geregistreerd werden.

Eind april krijgen we na al die jaren eindelijk een volledig nieuw deel, maar nu op de Switch, die de Wii-console inmiddels ook in totale verkopen overstijgt. Zwiepen is op de immens populaire hybrideconsole wat naar het achterplan verdwenen, maar die afneembare Joy-Cons hebben natuurlijk een vergelijkbare, zij het meer geavanceerde, functionaliteit als die van de Wiimote. In de zes sporten die Nintendo Switch Sports biedt en die we voor deze preview allemaal kortstondig konden uitproberen in de lokale multiplayeropties, zien we een boost in bewegingsgevoeligheid die de nu verouderde Wii-afstandsbediening gemakkelijk overschaduwt. Elke beweging, hoe subtiel ook, wordt enorm nauwkeurig geregistreerd als acties in de game.

Nintendo Switch Sports neemt spelers mee naar Spocco Square, een sportcomplex dat dient als het hoofdmenu. In die hub zien we dat twee sporten al deel uitmaakten van het originele Wii Sports: tennis en bowlen. Ook Chambara is een terugkerende sport, want die was voorheen bekend als ‘zwaardvechten’ in de sequel uit 2009. De overige drie zijn volledig nieuw: voetbal, volleybal en badminton. Nintendo heeft ook al aangekondigd dat golf later nog via DLC aan het pakket wordt toegevoegd. Wat doet vermoeden dat Nintendo Switch Sports steeds verder uitgebreid gaat worden met nieuwe sporten.

Visueel past Nintendo Switch Sports mooi in het plaatje van Nintendo’s huidige first-party titels. De kleuren zijn levendig en brengen het beste naar boven in elke omgeving. Ook de cartoony avatars die hier Sportsmates worden genoemd voegen heel wat charme toe. Omdat we het uur ten volle willen benutten flatsen we willekeurig een personage in elkaar, maar je kunt je sportsmate naar wens aanpassen met een verscheidenheid aan gezichten, kapsels, outfits en meer. Al spelende kun je ook extra aanpassingsitems verdienen voor je avatar. Al blijft het ook een optie om met je Mii-personage te spelen.

Op voetbal na, speelden we elke sport met één joy-con, terwijl de Nintendo-medewerker de andere joy-con oppikte om deel te nemen aan het plezier. Eerst om het samen op te nemen tegen een computergestuurd team in het volleybal. Net als in tennis spelen teams van twee tegen elkaar. Hoewel een enkele joy-con eigenlijk de beweging van één hand detecteert, gebruiken we toch beide armen om te serveren, geven we opzetjes voor elkaar om de bal daarna over het net te smashen. Bij het verdedigen positioneren we onze avatar met de stick en proberen we goed getimed het schot van onze tegenstrevers te blokken. Door die extra moves is volleybal wat complexer dan bijvoorbeeld tennis, maar het was wel vermakelijk.

De toevoeging van badminton is een fijne, omdat het veel gemeen heeft met tennis en dus stonden we als vanouds te zwiepen om met het racket te zwaaien voordat de shuttle de grond raakt. Zo nu en dan smijten we er een dropshot tussen om onze Nintendo-tegenstrever te verrassen. We vechten erg lange rally’s uit op het kleine veldje en alle twijfels die we vooraf hadden over de revival van dit bewegingsgestuurde sportpakket, verdwenen bij elke slag. Een paar minuten voelde het alsof we deel uitmaakten van een sportevenement, en dat allemaal in een zijkamertje van het Nintendo-gebouw. Het competitiebeest in ons kwam bij elk felbevochten punt naar boven.

Bowling voelt nog net zo goed als in de originele Wii Sports-release. In de overview trailer zie je dat er ook obstakelbanen zijn, maar voor deze hands-on speelden we een op een normale baan. De gameplay blijft grotendeels hetzelfde als in de eerdere titels, inclusief de mogelijkheid om spin op de bal te zetten. Al was het wel even wennen dat we de ZR-knop niet meer moesten loslaten om de bal te gooien. Een gewoonte die we toch even moesten doorbreken, maar daarna smeten we toch weer heel vlot spares en strikes. Dat alle spelers tegelijk gooien is wel een mooie quality of life-verbetering om het tempo te allen tijde hoog te houden. Kortom: een vertrouwde ervaring.

Bij 4Gamers zijn we wel zot van voetbal – onze eindredacteur gebruikt zijn socials bijvoorbeeld vooral om over den Antwerp te praten – waardoor we wel nieuwsgierig waren hoe onze favoriete sport werd geïmplementeerd. Nieuwkomer voetbal wordt gespeeld met maximaal acht spelers (twee teams van vier) en je hebt twee joy-cons nodig per speler. Een in de linkerhand om je personage voort te bewegen en de andere om al zwiepend laag, hoog en schuin tegen de bal trappen. Wanneer we beide controllers naar beneden zwaaien maakt onze sportsmate zelfs een Robin van Persie-achtige snoekduik naar de bal. Voetbal werkt wel met een reusachtige voetbal, dus je ziet meteen waar de makers hun inspiratie hebben gehaald.

Voetbal bevat teamwedstrijden, maar we mochten ook de solo shoot-out-modus uitproberen, waarin we een beenband gebruiken (die is geïntroduceerd in Ring Fit Adventure en ook bijgevoegd wordt in de fysieke release van Nintendo Switch Sports) om de bal in doel te trappen met een schoppende beweging. Je krijgt een voorzet die je dan moet afwerken in het lege doel. Bij een 4-2 voorsprong kreeg de CPU-tegenstander een gouden bal (goed voor een dubbel punt) en een groter doel, terwijl wij een lastige bal aangespeeld kregen en het doel was ook aanzienlijk kleiner gemaakt. Niet helemaal eerlijk natuurlijk, maar het houdt het wel spannend tot op het eind. Hoewel het spel bij de release het gebruik van de beenband niet zal ondersteunen in de teamwedstrijden, is er een gratis update gepland die daar verandering in zal brengen.

Chambara heeft heel wat weg van het zwaardvechten uit Wii Sports Resort. Je moet weer met je ‘zwaard’ zwaaien en blokken om je tegenstander van het platform te meppen. Het belooft wat dieper te gaan omdat je kunt kiezen tussen drie verschillende zwaardtypen (een enkel of dubbel zwaard en een energiezwaard waarmee je een aanval kunt chargen) die je vechtstijl veranderen. Deze nieuwe twist zou deze spelmodus langer interessant moeten houden. Sowieso wordt ons meteen duidelijk dat deze sport een complexer laagje heeft waardoor Chambara zich ook uitstekend leent voor het competitieve aspect van de game. Het is voortdurend inschatten welke move je tegenstander gaat maken, en de juiste aanval gebruiken om de blokhouding te doorbreken. In de felbevochten laatste ronde ging het echt goed op en neer en wanneer we onze tegenstander uiteindelijk toch van het platform beukten, staken we een gebalde vuist in de lucht. Juichen en/of vloeken voor de tv: heerlijk dit.

Afsluiten deden we met twee tenniswedstrijden, maar net als bij bowlen lijkt dit precies de game te worden die we ons herinneren uit Wii Sports. Je speelt opnieuw dubbels, al bestuur je nu wel beide personages. Dat vroeg wat gewenning, waardoor we onbedoeld de errors opstapelen. Ook zagen we hier dat het spel nog beter luistert naar je zwiepbewegingen, zo zwaaiden we vaak onbedoeld te ver door waardoor we de bal buiten het veld mepten. Maar een tennisbal terugslaan door te zwiepen blijft topvermaak.