HANDS-ON PREVIEW | NieR Replicant ver.1.22474487139...

NieR: Automata’s succes was groter dan verwacht – de game haalden niet alleen uitstekende cijfers, maar verkocht ook goed. Met meer dan vijf miljoen verkochte exemplaren heeft de game een grote schare nieuwe fans bij elkaar gesprokkeld. Deze grote groep kan binnenkort kennis maken met een remaster van de eerste NieR-game: NieR Replicant ver.1.22474487139...

We mochten voor deze preview een aantal specifieke gebieden bezoeken en we zijn blij om te melden dat het origineel in vrijwel alles lijkt te worden overtroffen. Zo’n elf jaar geleden kwam NieR uit in Europa en bereikte het een cultstatus. De game was met momenten briljant, maar had een aantal tekortkomingen die het weghielden van het grote publiek. De game was lelijk, gameplay was met tijden stroef en het hoofdpersonage had weinig charisma. Gelukkig zijn veel van deze punten voor de remaster aangepakt.

Laten we beginnen met het ‘Replicant’-gedeelte van de game. Replicant verscheen alleen in Japan. In Europa kregen we te maken met de Gestalt-versie van NieR. Hierin werd de hoofdpersoon gespeeld door de vader van Yonah, een meisje met een mysterieuze ziekte die je moet zien te genezen. De verhaallijn is hetzelfde in beide versies, maar in Replicant wordt de hoofdpersoon gespeeld door de broer van Yonah – het lijkt een klein verschil, maar de broer is een veel sympathieker persoon dan de stoïcijnse vader uit Gestalt.

Een ander groot verschil is dat de game er veel beter uit ziet. Zoals je van een remaster mag verwachten is grafisch het een en ander opgepoetst. De game krijgt nog steeds niet de schoonheidsprijs, maar waar in het origineel de onscherpe textures en lelijke gebieden afbreuk deden aan de game lijkt dat in de remaster niet aan de orde.

Het allerbelangrijkste dat aangepakt is, zijn het vechtsysteem en je algehele beweging in de wereld. Waar dit in het origineel vaak clunky en ongemakkelijk voelde, is het in NieR Replicant net zo vloeiend als in Automata. Je hebt een lichte aanval en een zware aanval, je kunt meerdere magische spreuken uitspreken en verdedigen en dodgen. Eén van de grootste verschillen is dat je niet meer stilstaat tijdens het uitspreken van magische spreuken en dat het ontwijken van aanvallen veel natuurlijker voelt. Dit zorgt ervoor dat de speelsnelheid veel hoger is en de gevechten veel minder frustrerend.

Zo mochten we het in deze preview opnemen tegen de eindbaas van het Junk Heap-gebied. Dit gebied vol afgedankte en defecte robots wordt bewaakt door Defense System Gepetto: een op hol geslagen verdedigingssysteem. Het gevecht bestaat voor een groot gedeelte uit het ontwijken van lasers die de robot met zijn handen op je afvuurt. In het origineel voelde het ontwijken van de stralen altijd ongemakkelijk en oneerlijk omdat je perfect moest timen om geen schade op te lopen. En zelfs met perfecte timing ging het regelmatig mis. In deze remaster is dat gelukkig niet meer het geval. De game reageert goed op je input en je personage doet precies wat jij wilt dat hij doet. Het voelt als een moderne game.

Niet alles lijkt aangepakt, want de menu’s van Replicant voelen nog ouderwets aan; veel kleine menuutjes die je door moet om te komen waar je wilt zijn. We stoorden ons ook aan de quest log waarbij de actieve (side)quest niet te kiezen is, waardoor constant in menuutjes aan het kijken bent waar die quest zich ook alweer bevond. Ook voelen sommige sidequests die we tegenkwamen op zichzelf nogal ouderwets, al lijkt dat onvermijdelijk bij een game van meer dan tien jaar oud.