Hands-on: GTFO

Er zijn momenteel al een aantal co-op games op de markt die een groter publiek aanspreken. Denk bijvoorbeeld aan Left 4 Dead, PayDay 2 of het meer recente World War Z. Dat die titels een groter publiek aanspreken, heeft vaak te maken met hun lagere moeilijkheidsgraad, en daar wil GTFO iets aan doen.

GTFO is een hardcore first person shooter die zich afspeelt in een horror setting, waarbij je samen met drie anderen je weg doorheen de campaign zal ploeteren. Aan de start komt elke speler terecht in een pod die de dieperik ingaat naar een ondergronds complex. Eenmaal aangekomen, moet je de weg dieper en dieper in het complex zien te vinden. Al snel kom je tot de ontdekking dat je niet alleen bent. In het ondergrondse complex zwermt het namelijk van de monsters.

De monsters kan je doden op een aantal manieren. Zo kan je je sledgehammer gebruiken om ze letterlijk een kopje kleiner te maken, al moet je dan wel genoeg kracht weten te zetten. Anderzijds kan je wapens gebruiken, maar hiermee moet je zeer voorzichtig omgaan, want je betreedt de bunker met een zeer gelimiteerde hoeveelheid aan munitie. En wanneer je lawaai maakt, trek je uiteraard meer monsters aan, dus zomaar wat in het rond schieten is er zeker niet bij. Gedurende je zoektocht vind je wel lockers terug die je kan openen met een kleine minigame. Slaag je in de minigame, dan krijg je weer wat extra spullen voor je inventory. 

De locker kan je een aantal extra's bezorgen, denk bijvoorbeeld aan health of ammopacks, maar ze kunnen ook belangrijke items voor een quest bevatten. De zaken die je vindt, kan je ook delen met je teamgenoten. Samenwerken is dan ook aan absolute must. Wanneer iedereen maar het zijne doet, zal je snel het loodje leggen. Dat samenwerken wordt op bepaalde punten nog belangrijker. Hier en daar moet je al eens een deur openen die een alarm doet afgaan, wat een hoop monsters lokt. Als niet iedereen op dat moment zijn taak weet, zal het snel game over zijn.

Om je toch wat te helpen, krijg je toegang tot een aantal wapens. Je kan telkens twee wapens, een gadget en je trouwe sledgehammer meenemen. Bij de wapens heb je de bekende varianten zoals de aanvalswapens, submachine guns, snipers of shotguns. De gadgets helpen je goed op weg. Hier heb je tools die de vijand vertragen, maar heb je ook een volautomatisch machinegeweer of shotgun. Het beste is dat je goed afspreekt wie welke rol wat gaat aannemen. Ga je wat meer op afstand werken dan neem je best een aanvalswapen en een sniper. Ga je liever voor de directe aanpak dan zijn submachine guns en shotguns je beste vriend.

Wanneer je sterft, moet je opnieuw van vooraan starten. Dat wil je dus absoluut moet vermijden. Grafisch ziet de titel er redelijk goed uit. Je hebt verschillende monsters die goed zijn uitgewerkt met unieke eigenschappen, en je ook voldoende schrik aanjagen. Zo heb je de domme grunts die bij het minste geluid naar je toestormen. Je hebt ook de grote jongens die meer schade aanrichten en meer kogels kunnen incasseren. Je hebt ook een soort van 'feelers' die met draden uit het lichaam de omgeving aftasten. Wanneer men iets voelt, alarmeert men de rest en krijg je een kleine stun wanneer ze schreeuwen. De levels stralen ook een steengoede horrorsfeer uit. Alles is amper verlicht en de verlichting die er is, werkt goed met de horrorsfeer. Qua geluid kunnen we hetzelfde oordelen.

Op vlak van controls voelt alles natuurlijk aan, maar her en der kan het toch wel wat beter. Wanneer je een item op een teamgenoot wil gebruiken, moet je dezelfde knop gebruiken als wanneer je het op jezelf gebruikt. We hadden talloze momenten waar we iemand anders wilden helpen, maar het item per ongeluk op onszelf gebruikten, terwijl de interface toch duidelijk aangaf dat we op de andere persoon mikten.